In De Standaard en Het Nieuwsblad luidt het voormalig hoofd van de gevangenisartsen, Francis Van Mol, de alarmbel over de gezondheidszorg in gevangenissen.


De kwaliteit van de gevan*genisarts wordt beoordeeld op de snelheid waarmee hij een spuit geeft.
Francis Van Mol.
De kwaliteit van de gevan*genisarts wordt beoordeeld op de snelheid waarmee hij een spuit geeft, zegt Van Mol. "Tot tien procent
van de gedetineerden lijdt aan ernstige psychiatrische aandoeningen. Dwangmedi*catie kan bij hen dodelijk aflopen. Een gesprek met een onrustige gedetineerde is vaak beter, maar daar heeft niemand tijd voor."

Ann Chapelle, gevangenis*arts in Vorst en Mechelen, bevestigt. "We hebben gemiddeld slechts een paar minuten tijd per consultatie. Maar in de gevangenis komen ziektes als hiv en tu*berculose veel vaker voor dan in een gewone huisart*senpraktijk. We moeten een gedetineerde die het nieuws krijgt dat hij besmet is met hiv na vijf minuten afwim*pelen. Dat is mensonwaar*dig."

Bron: De Morgen 23/22/2013
(http://www.demorgen.be/dm/nl/993/Ge...onwaardig.dhtml)

Mening: We zijn allemaal mensen en mensen maken fouten. Wanneer er iemand een fout begaat, hoe groot deze ook mag zijn, moet hij nog steeds menswaardig behandeld worden. In het artikel komt Ann Chapelle aan het woord.
Ik vind het verontrustend dat zo'n arts maar een paar minuten per persoon krijg om hem/haar te helpen. Als een gevangene te horen krijgt dat hij hiv of tuberculose heeft opgelopen, is dat een even harde klap als voor iemand die niet in de gevangenis verblijft.
Ook voor deze mensen moet er bijstand zijn. Ik vind niet dat ze gevangenen aan hun lot moeten overlaten. Ik bedoel hier niet mee dat ze betuttelt moeten worden of dat hun fouten goedgepraat moeten worden. Dit zeker niet want ze zitten in de gevangenis met een reden. Toch wil ik er wel op hameren dat het belangrijk is dat ze menswaardig moeten behandeld worden. Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat bij sommige gedetineerden een goed gesprek soms beter helpt dan dwangmedicatie.