Deze Rus bewijst akelig simpel dat uw anonimiteit een illusie is
Willekeurig foto's van mensen op de metro nemen en ze vervolgens accuraat matchen aan hun sociale media-accounts, dat is wat de 21-jarige Russische fotograaf Egor Tsvetkov probeerde. En met opvallend veel succes. Zeg maar dag aan uw privacy en anonimiteit.

Tsvetkov deed niet meer of minder dan mensen fotograferen die voor hem zaten op de metro van Sint-Petersburg. "De mensen reageerden helemaal niet, hoewel het nogal duidelijk was dat ik hen aan het fotograferen was", klinkt het aan rbth.com.

Met de foto's (die wij hier om privacyredenen geblurd tonen, nvdr) toog hij aan het werk op de Russische app FindFace, dat draait op een neuraal netwerk. Dat is een computersysteem dat zichzelf kan corrigeren en verbeteren op basis van de informatie die het krijgt. Daarom is die technologie ideaal om aan gezichtsherkenning te doen: op basis van enkele online foto's die het systeem al eerder gezien en geanalyseerd heeft kan het al snel iemand vrij goed 'herkennen'.

Waarschuwing

En jawel, ook bij Tsvetkov bleek het resultaat erg geslaagd: liefst 70 procent van de mensen die hij op de metro had gefotografeerd vond hij via de app op het internet. Het Russische sociale netwerk VKontakte leerde hem (veel) meer over de schijnbaar anonieme metropassagiers. Vaak was er een opvallend verschil tussen de ingeduffelde, grijze figuren die hij fotografeerde en het leven dat ze tentoonspreiden op het internet. Die treffende contrasten plakte hij samen en bundelde hij onder de naam 'Your face is big data'.

Tsvetkov ziet zijn kunstproject zelf vooral als waarschuwing. "Het is een duidelijke illustratie van de toekomst die ons wacht als we zoveel over onszelf blijven vrijgeven op het internet als we nu doen."

Problematisch

Overigens is niet iedereen opgezet met Tsvetkovs projectje. "Dit is ethisch problematisch", vindt Ellery Roberts Biddle van Global Voices, dat strijdt tegen online censuur. Tsvetkov had immers geen toestemming om een foto te nemen van de bewuste metropassagiers. "Hij zou kunnen argumenteren dat de foto's die hij op de metro nam niet meer of minder onthullend zijn dan de foto's die de mensen zelf op VK posten. Maar er zelf voor kiezen om je foto op een semi-publiek sociaal mediaplatform te zetten is niet hetzelfde als het elders op het web posten."

Context is van belang, vindt Roberts Biddle. "Een foto van een vrouw in een mooie jurk kan perfect onschuldig lijken in de context van een sociaal netwerk, maar wanner die getoond wordt in een reeks foto's die lijken genomen te zijn door de lens van een stalker, krijgt het beeld plots een heel andere lading."

Bron: De Morgen - 14/04/2016
http://www.demorgen.be/technologie/...ie-is-bff404e3/

Mening:
Dat online surfen gepaard gaat met enkele gevaren, is algemeen bekend. Wanneer je een profiel aanmaakt op social media, bijvoorbeeld facebook, is het zeer belangrijk om voldoende aandacht te besteden aan de privacy-instellingen. Mensen die je niet kent, kunnen veel persoonlijke informatie te weten komen via je profiel. Maar dat dit kan door een simpele foto, vind ik schrikwekkend. Ook al beveilig je je profiel enorm goed, met één foto kan je profiel al meteen opgezocht worden. We zijn dus minder anoniem als we denken.
Tegenwoordig is het vreemd als je zegt dat je geen facebook-profiel hebt. Dit vind ik jammer. Bij vele sociale bijeenkomsten ligt de smartphone binnen handbereik om mee te zijn met de nieuwe berichten op social media. Social media kan ook heel goed van pas komen. Denk maar aan het maken van groepswerken. Daarom stel ik me de vraag: kunnen we nog wel zonder?

Ik sluit mij aan bij de mening van Maurane. Social media is niet meer weg te denken in onze moderne maatschappij. Het wordt er bij ons al met de paplepel ingegoten. Het is ook enorm gemakkelijk als je met verschillende mensen moet samenwerken voor bijvoorbeeld schoolwerk. Maar natuurlijk heeft alles ook zijn negatieve kantjes. We kunnen inderdaad niet meer zeggen dat, als we surfen op het internet, onze privacy veilig is. Al je persoonlijke gegevens staan als het ware te grabbel op het internet. In principe kan iedereen die iets af weet van informatica, je gegevens opvragen en zelfs misbruiken.