Met zulke factoren wordt in een wetenschappelijk onderzoek normaal rekening gehouden. Ofwel door voor een zo groot mogelijke spreiding te zorgen onder deelnemers (zodat zowel bij de slapers als de niet-slapers alle mogelijke factoren willekeurig verdeeld zijn), ofwel door er juist voor te zorgen dat al deze factoren bij alle deelnemers hetzelfde zijn (gelijke thuissituaties, gelijke testsituaties...). Vaak komt het neer op een combinatie van beide technieken, en aangezien men in het artikel spreekt van meerdere onderzoeken, denk ik dat we deze resultaten wel serieus mogen nemen.
Ik heb tijdens een vorige opleiding ongeveer hetzelfde moeten leren, en hoewel dit op het eerste zicht ook tegenstrijdig leek, moet ik intussen wel toegeven dat ik de logica ervan inzie. Wanneer we slapen, zijn onze hersenen niet 'in slaap' en met niets bezig, maar verwerken zij (op een rustiger tempo) allerlei gegevens waar we overdag nog mee bezig waren. Wanneer we dus een hoop gestudeerd hebben, gebruiken onze hersenen onze slaap om al deze informatie nog eens op een rijtje te plaatsen en op de juiste plek in ons geheugen op te slaan. Dit komt vooral van pas tijdens examens: naar mijn ervaring is het véél zinvoller om, na een nachtje blokken, nog een paar uurtjes in bed te kruipen dan een nacht door te trekken en zonder slaap naar het examen te vertrekken. Bovendien is slapend studeren toch een pak aangenamer dan er wakker mee bezig zijn.