Sociaal overleg al gestrand

Het prille overleg tussen vakbonden en werkgevers lijkt gisteravond alweer beëindigd.


Na een overlegronde op het kabinet van minister van Werk Kris Peeters (CD&V) woensdagavond was te horen dat de kans op een unaniem advies van de sociale partners nihil is. De overlegronde bij Peeters kwam er na een eerste bijeenkomst van de experts van vakbonden en werkgevers dinsdagmiddag. De conclusie was dat ze allebei vragende partij waren om van de minister van Werk te vernemen hoe groot of hoe klein de marge is om de regeringsvoorstellen bij te sturen.

Wat de inhoud betreft, hebben de bonden dinsdag aan de werkgevers meteen duidelijk gemaakt dat ze een gemeenschappelijk advies aan de regering alleen zien zitten als daarin aangegeven wordt dat de huidige maatregelen veel te ver gaan.

Na afloop van het overleg bij Peeters was in het vakbondskamp te horen dat verder onderhandelen weinig zin heeft als het niet verder mag gaan dan het verplaatsen van enkele punten en komma’s en afspraken over overgangsbepalingen. De sociale partners hebben alvast geen nieuwe afspraak meer gemaakt.

bron: De Standaard, 27/11/2014, http://www.standaard.be/cnt/dmf2014...ampaign=seeding

mening: Hoeveel keer heb ik de partijen van de regering al niet horen vertellen 'we kunnen ze niet helpen, want ze willen niet overleggen!'. Dit blijkt echter pure propaganda te zijn om hun eigen daden goed te praten. Hoe kan er nu gepraat worden als er niet mag worden aangepast? Hoe kan je dan spreken over SOCIAAL overleg? (Wel ironisch aangezien deze regering een asociale regering word genoemd.)

Logisch dat de werknemers en de vakbonden blijven staken. Als men niet wil luisteren naar de vele betogers/stakers is er toch iets mis. Bij de eerste kleine betoging in Brussel waren er 120 000 betogers die het niet eens zijn met de beslissingen van de regering. Volgens de rechtse tegenhangers gaat dit slechts over 1%, maar 120 000 is toch enorm veel. Zeker als je weet dat in Canada 200 000 betogers al een regering zonder moeite kon laten vallen. Dit aantal betogers kunnen we makkelijk x5 doen aangezien de nmbs die dag serieus heeft gefaald en omdat het nog maar enkel ging over leden van de vakbonden. Aangezien zoveel personen het niet eens zijn is het dus duidelijk dat de regering moet toegeven, dus zij moeten zorgen voor het sociaal overleg.

Nog een kleine bedenking: De stakers zorgen volgens de rechtse tegenhangers allemaal luieriken en zorgen voor enorm veel economische schade... Dus dan is die 1% ineens wel veel?

Om terug te komen op het artikel: Het zijn dus niet de vakbonden die schuldig zijn, maar de regeringspartijen. Als men niets wil veranderen kan men niet beginnen met discussiëren: De kracht van verandering?

Juist: Men wil niets veranderen omdat iedereen moet besparen, maar plots zorgt De Croo ervoor dat het glazen plafond weg is voor overheidsbazen? Dit is gewoon de vakbonden nog eens een keer extra uitlachen in hun gezicht.