Alisa Giuliani uit Newton, Australië, had met haar nieuwe vriend afgesproken in een restaurant in Norwood, maar het etentje verliep niet zoals ze gehoopt had. De tatoeages van de 25-jarige Giuliani vielen niet in de smaak bij de eigenaar van de zaak en haar werd, tijdens het eten, dan ook duidelijk gemaakt dat ze volgende keer niet meer welkom was, behalve wanneer ze haar tatoeages zou bedekken.

De verontwaardigde vrouw zette het verhaal op haar Facebookpagina en vroeg zich openlijk af of deze vorm van discriminatie nog wel van deze tijd was.

Giuliani op nieuwswebsite Adelaide Now: "Ik voelde me beledigd. Mijn vriend en ik deden niets anders dan rustig te eten. Het bracht me van de kaart, ik vond het zelfs weerzinwekkend. Bovendien maakte het me erg onzeker. Het is me nochtans nooit eerder overkomen dat iemand me over mijn tatoeages aansprak."

"Ik was zedig gekleed, maar dat er tatoeages op mijn armen stonden was er duidelijk te veel aan. Dus je mag wel tatoeages op je benen en handen hebben? Vreemd dat daar zo’n specifieke regeltjes voor bestaan. Het komt erg ouderwets over. Iedereen heeft toch tatoeages tegenwoordig."

"Erg vriendelijk dat men ons eerst geld aftroggelt en dan laat weten dat we de volgende keer buitengegooid worden als we onze tatoeages niet bedekken. We hadden beter gevraagd om ons geld terug te krijgen. Maar daarvoor waren we te zeer in shock."

Een medewerker van het restaurant reageerde dat enkel de "dress code", die voor iedere klant openbaar is, toegepast werd. Groen-parlementslid Tammy Franks vond nochtans dat de zaak flexibeler moet zijn in deze aangelegenheid: "Een tatoeage is geen symbool voor criminaliteit zoals het ooit was. Als ze klanten gaan wegjagen omwille van die reden, dan zal de omvang van hun cliënteel nog kleiner worden."

Bron: De Redactie
http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/ookdatnog/1.2159046
Datum: 25 november 2014

Mijn mening: Vroeger was het beeld van tatoeages heel anders, het was een symbool voor criminaliteit. In de tijd van nu zijn er heel veel mensen die een tatoeage op hun lichaam hebben staan. Als de eigenaar van het restaurant de tatoeages ongepast vond mocht hij dit wel op voorhand zeggen in plaats van achteraf. Persoonlijk vind ik ook dat de reactie van deze man totaal ongepast is maar dit is mijn mening. Ikzelf heb er ook een aantal maar het is niet dat mijn armen vol staan met inkt, ik zou me ook zeer onzeker voelen als ik zo'n commentaar zou krijgen. Dit is dan ook eén van de redenen dat ik dit artikel gekozen heb. Ik vind het ook totaal terecht dat deze dame met haar verhaal naar buiten komt. Het is niet dat ze tatoeages in haar gezicht of criminele symbolen heeft.

Voor mij is deze vorm van discriminatie niet anders dan iemand weigeren met bijvoorbeeld een hoofddoek. De vooroordelen zijn al lang achterhaald. Oké, er zijn nog genoeg bendes die zich kenmerken door tatoeages, maar ze hebben er al lang niet meer het alleenrecht op. Ik ga ook akkoord dat steeds meer en meer mensen inkt laten zetten, dus dat die mening wel eens herzien mag worden. Dit geldt voor mij ook voor scholen en andere werkplaatsen. Iemand weigeren omwille van deftige tatoeages, kan niet meer.