De financiële situatie van de Belgische ziekenhuizen wordt alsmaar nijpender, zo blijkt uit de jaarlijkse sectoranalyse van Belfius. In 2013 maakten 40 van de 92 algemene ziekenhuizen in ons land verlies. Het jaar voordien waren dat er 29. De winstmarge - voor eenmalige inkomsten - bedraagt gemiddeld amper 0,5 procent op de omzet. Boosdoener zijn de sterk gestegen loonkosten. "Het is niet meer vijf voor twaalf, maar twaalf uur", merkt Peter Degadt van Zorgnet Vlaanderen op.

Belfius maakt al voor de twintigste keer een analyse van de financiële situatie van de openbare en private ziekenhuizen in ons land. Al voor het zesde jaar op rij werkten alle 92 instellingen aan de studie mee.
De balans van de ziekenhuizen vertoonde het voorbije jaar een positieve evolutie: de activa stegen met bijna 2 miljard euro tot 16,5 miljard. Dat is vooral te danken aan de vastgoedinvesteringen, in onderhoud, maar vooral ook in nieuwbouw.

De resultatenrekening evolueerde echter een pak minder positief. De totale omzet steeg in 2013 met slechts 2,6 procent, "de kleinste groei in twintig jaar". Daartegenover staat dat de bezoldigingen van het personeel met 3,6 procent zijn gestegen, waardoor de winstmarges dus fors onder druk staan. Op één jaar tijd daalden de bedrijfswinsten van de ziekenhuizen - dus voor uitzonderlijke inkomsten - met ruim een kwart. Het aantal ziekenhuizen met een operationeel verlies ligt nu op 40, tegen 28 in 2012. Vooral de openbare ziekenhuizen zagen hun winstmarge wegsmelten, bij de private spelers kon de winstmarge van 2012 (0,8 pct) worden gehandhaafd.

Per activiteit bleken de verplegingsdiensten in 2013 nog zwaarder ondergefinancierd dan vroeger (-5,1 pct marge), terwijl de technische prestaties (8,2 pct) en de apotheek (7,5 pct) positieve marges kenden, hoewel lager dan in 2012.

Het is niet duidelijk of het om een structureel probleem gaat. Een dergelijke situatie kan even opgevangen worden, maar is op termijn onhoudbaar
Nog een cijfer dat voor zich spreekt: de cashflow van de 92 ziekenhuizen is in 2013 voor het eerst gedaald, terwijl de schulden zijn gestegen door de vastgoedinvesteringen. Zeventien instellingen hebben zelfs niet voldoende om hun schulden terug te betalen. In 2012 waren er dat elf. "Het is niet duidelijk of het hier om een structureel probleem gaat. Een dergelijke situatie kan even opgevangen worden dankzij de kapitaalpositie, maar is op termijn wel onhoudbaar", luidt het bij Belfius.

De verschillende ziekenhuiskoepels, die bij de voorstelling van de studie aanwezig waren, wezen met een beschuldigende vinger naar de stijgende loonkosten. Vooral het ouder wordende personeel en de eindeloopbaanregeling, duwen de kosten de hoogte in. "De sociale akkoorden worden om de twee jaar afgesloten door de regering en de vakbonden, wij kunnen niet anders dan die ondergaan", luidt het. "Wij vragen aan de overheid om een compensatie, om het evenwicht te herstellen."

Uit de studie blijkt nog dat grote ziekenhuizen die kiezen voor één campus, het financieel beter doen dan de rest, zowel in 2012 als in 2013. Bij de ziekenhuiskoepels erkent men het belang van samenwerking. "Maar men moet met verschillende behoeften rekening houden: voor topgeneeskunde (dure toestellen, expertise...) gaat men het best naar een concentratie. Aan de andere kant is er, door de vergrijzende bevolking, nood aan een spreiding van de zorg, voor chronische ziekten", pleitte Degadt.

Bron: De Morgen (http://www.demorgen.be/dm/nl/996/Ec...-loonkost.dhtml) 02/10/2014

Doordat ziekenhuizen in geldnood zitten, zullen de patiënten meer moeten betalen. Dit vind ik niet realistisch. In een ziekenhuis opgenomen worden is sowieso al duur, waardoor sommigen zich dit gewoon niet kunnen veroorloven. Als we het nog duurder gaan maken, zullen steeds meer mensen zich geen ziekenhuisbezoek meer kunnen veroorloven. We kunnen het ook niet maken om minder personeel in ziekenhuizen te zetten om te besparen. De werking van het ziekenhuis zou dan fel verslechteren. Met andere woorden: Een slechte financiële toestand van ziekenhuizen zal naar mijn mening op lange termijn ook zorgen voor meer zieken die een behandeling niet meer kunnen betalen.