|
|
Onderwerp Opties | Zoek in onderwerp | Waardeer Onderwerp | Weergave Modus |
#1
|
|||
|
|||
‘Vechtscheidingen zijn vorm van kindermishandeling’
‘Vechtscheidingen zijn vorm van kindermishandeling’
Kinderpsychiater Peter Adriaenssens pleit voor meer maatregelen om vechtscheidingen te vermijden. ‘Ik denk dat iedereen er ondertussen van overtuigd is dat vechtscheidingen een vorm van kindermishandeling zijn, maar er een oplossing voor vinden is allesbehalve makkelijk’, zegt hij daarover in het weekblad Knack. Adriaenssens stelt dat ongeveer zeventien procent van de scheidingen uitdraait op een pijnlijke vechtscheiding, waarbij er eindeloos wordt gediscussieerd over de kosten, het verblijf van de kinderen en de taakverdeling. Om dat alles te vermijden, vindt Adriaenssens het verplicht ouderschapsplan, zoals dat in Nederland al bestaat, een uitstekend idee. ‘Maar naast een ouderschapsplan zouden ook andere vormen van bemiddeling tussen ouders een nog veel belangrijkere rol kunnen spelen, al moeten we er ook bij vertellen dat bemiddeling zelden efficiënt is bij hardnekkige vechtscheidingen’, besluit de kinderpsychiater. Volgens hem blijft daarom een tussenkomst van justitie in bepaalde situaties noodzakelijk. Bron: http://www.nieuwsblad.be/article/de...140507_01095449 7/5/2014 Mening: Ik ben er zeker mee akkoord dat vechtscheidingen een soort van kindermishandeling is. Veel kinderen krijgen een trauma door de vele ruzies van hun ouders en gaan later minder snel mensen vertrouwen omdat ze bang hebben voor de ruzies die er kunnen uitvloeien. Er moet dringend een maatregel worden getroffen zodat de kinderen geen getuige is van de vechtscheiding. Je wilt vaak allebei het beste voor het kind, maar ze denken er niet bij na dat ze door zo te doen het kind alleen maar ongelukkiger maken met alle gevolgen van dien. |
#2
|
|||
|
|||
Ik heb een dubbel gevoel bij dit krantenartikel en de reactie van Sylvia. Ik zou het niet zo zeer een trauma durven noemen dat kinderen aan een vechtscheiding van hun ouders overhouden. Wanneer ikzelf bijvoorbeeld naar mensen uit mijn vriendenkring kijk waarvan de ouders een vechtscheiding ondergingen, merk ik dat zij hieruit niet enkel de slechte kant van een relatie leren kennen hebben, maar ze hebben hieruit ook zeker een aantal dingen geleerd. Ik begrijp dat Sylvia zegt dat dergelijke kinderen het moeilijk (zullen) hebben met het vertrouwen van mensen. Dit wordt zeker en vast veroorzaakt door het feit dat beide partijen van de ouders elkaar gaan slecht praten om de kinderen voor zich te winnen. Hier moet, zoals Sylvia al ter sprake bracht, dringend een maatregel getroffen worden.
|