Stress verpreidt zich even vlug als een vijandig computervirus. Zelfs de meest eigenzinnige mens is vatbaar voor een infectie. Net als lachen of geeuwen, blijken we een gestresseerde medemens razendsnel na te bootsen. Waarom stress zo gemakkelijk vat krijgt op ons, heeft blijkbaar alles te maken met spiegelneuronen.

Vrije wil is een fabel, toch wanneer je spiegelneuronen het voor het zeggen hebben. Als sociale wezens zijn we gemaakt om ons te verbinden met anderen, zodanig zelfs dat we expressies en bewegingen fysiek spiegelen. Deze drang wordt veroorzaakt door spiegelneuronen, zenuwcellen in het brein die daden of emoties van anderen nabootsen. Ze zijn fundamenteel voor onze leerprocessen en sociale banden, maar maken ons helaas ook extreem vatbaar voor een stevige stressinfectie.

Apen apen apen na
Neurologen stellen dat deze spiegelneuronen zich dichtbij motorische zenuwcellen bevinden die verantwoordelijk zijn voor onder meer onze bewegingen en spraak. Ze simuleren de daden en emoties van anderen en geven ons impulsen om te handelen. Denk maar aan hoe besmettelijk geeuwen is. Zelfs wanneer je absoluut niet slaperig bent, is de kans groot dat er een geeuw volgt wanneer iemand vlak voor je neus geeuwt.

Ook wanneer je bijvoorbeeld alleen maar kijkt naar een afbeelding van iemand die geeuwt, zullen spiegelneuronen nog steeds een gesimuleerde versie van de gebeurtenis door je brein sturen, alsof je effectief net gegeeuwd hebt. Het is een leerproces dat ons stimuleert om dingen te begrijpen en het gedrag en de emoties van anderen in te schatten en er empathie voor te voelen.

Infectie
In onze hectische samenleving is de input die we krijgen voor onze spiegelneuronen helaas iets te vaak stress. Eerdere studies hebben ook al aangetoond dat deze zenuwslopende gemoedstoestand probleemloos partners en collega's kan besmetten.

Bron: De Morgen
Eigen mening: deze studie vind ik zelf heel interessant. ik heb het heel vaak dat ik ook moet geeuwen als iemand anders geeuwt, en ik wist niet dat je hetzelfde effect hebt met stress. Ik denk dat we met deze studie ons een klein beetje beter kunnen wapenen tegen stress, omdat je nu gewoon al weet dat het vaak door externe factoren komt dat je stress hebt, en dat je het dus niet altijd bij jezelf moet gaan zoeken.