De N-VA spreekt alleen nog de taal van de ondernemers

Nick Mouton, een N-VA'er van het eerste uur, verlaat de partij. Zes jaar lang was hij parlementair medewerker voor Vlaams parlementslid Helga Stevens, in Lovendegem was hij van 2007 tot 2012 schepen en sinds dit jaar is hij fractieleider in de gemeenteraad. Hij was ook door zijn arrondissement afgevaardigd om de congresteksten mee voor te bereiden. Maar hij is het oneens met de richting die de partij uitgaat en stapt er uit.

De ontwerpteksten voor het grote N-VA-congres over confederalisme in februari zorgen voor oprispingen in de partij. Die teksten zijn louter op ondernemers gericht en ronduit populistisch, zegt Nick Mouton, die om die reden ook uit de partij stapt.

‘De invalshoek van de gewone Vlaming en zeker de Vlamingen die het financieel moeilijk hebben, is volledig verdwenen’, schrijft hij in een lange open brief op zijn website. ‘Vandaag is er amper nog aandacht voor het sociale. De harde, nagenoeg neoliberale koers gaat volledig in tegen mijn sociaal-economische visie en het Vlaamse kan dit niet meer goedmaken. Omwille van het Vlaamse kan je niet alles blijven tolereren. De eenzijdige invulling van het sociaal-economische gaat zo sterk in tegen mijn overtuiging dat ik heb besloten om mijn engagement voor de partij te beëindigen.’

Dat Vlaams minister Geert Bourgeois in een interview met De Standaard ('Jobs zijn nu belangrijker dan kindpremie' - DS, 1 juli 2013) de Vlaamse kindpremie - ‘hét speerpunt van de N-VA bij de verkiezingen in 2009’ - opgaf, om meer te kunnen investeren in jobs is een van de zaken die Mouton zwaar op de maag ligt. Ook het feit dat er volgens Bourgeois geen geld meer is voor de Vlaamse hospitalisatieverzekering (‘het tweede sociale speerpunt van de N-VA in 2009’) of voor de maximumfactuur in de zorg valt hem lastig. ‘Natuurlijk is het investeren in de economie en jobs belangrijk maar die hefbomen liggen voornamelijk op federaal niveau. Met de middelen die bespaard werden door niet meer te gaan voor de kindpremie en de Vlaamse hospitalisatieverzekering, zal Vlaanderen weinig verschil gemaakt hebben … daarvoor die sociale dossiers opzij zetten, sociale beloftes die we als speerpunten uitgespeeld hadden bij de verkiezingen, die ook in het regeerakkoord zaten, dat kwam heel hard aan. Politiek gaat over keuzes maken: minstens even belangrijk als wat men doet, is wat men níet doet.’

Uiteindelijk was de voorbereiding van het groot N-VA-congres over confederalisme de druppel die de emmer deed overlopen. ‘De eenzijdige focus vanuit ondernemershoek, standpunten rond de financiering, de uitwerking van de verdeling van de staatsschuld, … gingen voor mij opnieuw zeer ver. Ook de toon van de eerste teksten was overdreven populistisch’, schrijft Mouton. En omdat er met zijn bezwaren en opmerkingen geen rekening gehouden werd, besliste Mouton uit de partij te stappen.

Niet alleen op nationaal vlak, maar ook uit de plaatselijke afdeling. 'Ik kan niet de N-VA nationaal opgeven en lokaal wel als N-VA’er actief blijven. Ik zal mijn mandaat als fractieleider en gemeenteraadslid dus ook stopzetten', besluit Mouton.

Bron: De Standaard 20 oktober 2013
http://www.standaard.be/cnt/dmf20131020_011

Mening: De NV-A moet zich als grote politieke partij niet enkel richten op de ondernemers maar ook op de "gewone" Vlaming die het financieel moeilijk heeft.
Volgens mij hadden ze de sociale beloftes die ze gemaakt hadden niet zomaar achterwegen moeten laten zoals in het artikel aangehaald wordt.
De standpunten die ze innemen om stemmen te ronselen moeten ook nagestreefd worden als ze eenmaal verkozen zijn.