Aantal echtscheidingen op laagste peil sinds 2000

Het aantal echtscheidingscijfers heeft in 2011 het laagste peil bereikt sinds 2000. In totaal scheidden in 2011 27.552 koppels. Al sinds 2008, toen er nog 35.366 scheidingen opgetekend werden, gaat het aantal echtscheidingen in dalende lijn. Dat blijkt uit cijfers die de federale overheidsdienst Economie op zijn site publiceerde. Eerder raakte al bekend dat ook het aantal huwelijken op tien jaar tijd nooit zo laag lag.

In het Vlaams Gewest lag het aantal echtscheidingen in 2011 op 13.008, in het Waals Gewest op 8.219 en in Brussel op 6.295. In 2010 waren het er nog 28.903.

Wie scheidt, is gemiddeld 43,5 jaar oud. In Brussel zijn scheidende koppels gemiddeld iets jonger dan in de rest van het land (42), tegenover iets jonger dan 44 (in Vlaanderen) en iets ouder dan 44 (in Wallonië). Een ontbonden huwelijk duurde in 2011 gemiddeld 14,7 jaar. Die duur is al een tiental jaar stabiel, en schommelt tussen de 14,5 en 15 jaar. In het Brusselse scheiden getrouwde koppels wel opvallend vroeger: de laatste tien jaar na gemiddeld 12,8 jaar huwelijk, tegenover goed 15 jaar voor de rest van het land.

Het aantal burgerlijke huwelijken lag in 2011 op het een na laagste niveau sinds de Tweede Wereldoorlog. Er werden 41.001 huwelijken gesloten, of 1.158 minder dan het jaar ervoor. Enkel in 2002 werden sinds de Tweede Wereldoorlog nog minder huwelijken voltrokken

Bron: De Standaard, 15/05/2013, http://www.standaard.be/cnt/DMF20130515_00583268

Persoonlijke mening

In mijn ogen is het wel fijn om te zien dat de echtscheidingen in dalende lijn zijn. Je zou haast gaan denken dat mensen meer moeite doen, of meer energie willen steken in hun huwelijk. Als je dan verder leest, zeggen ze dat er ook heel wat minder huwelijken gesloten worden. Je hoort men soms wel eens zeggen dat trouwen een modeverschijnsel is, hier ben ik niet echt mee akkoord. Mensen die trouwen doen dit eerder voor de symboliek of religieuze redenen, denk ik. Ik ben er wel van overtuigd dat hier vaak niet zo veel belang meer aan gehecht wordt. Men gaat al gemakkelijker samenwonen en heeft niet direct de nood om te trouwen. Ook spelen de kosten volgens mij een rol. Bij een trouw hoort een feest, en een feest kost heel wat geld. In deze tijden van crisis is dit niet altijd evident.

Dit is volgens mij te verklaren door de crisis die sinds 2008 de kop op steekt. Het is vaak al moeilijk om als gezin het hoofd boven water te houden. Het mag dan wel crisis zijn, de lening/ huur moet betaald worden, de auto verbruikt nog steeds benzine en we moeten allemaal eten, vaak zijn deze prijzen doorheen de crisis gestegen. Het is dus ondenkbaar om in zo'n moeilijk periode nog eens te scheiden en er alleen voor te staan, dit is volgens mij dus volledig kiezen voor veiligheid en zekerheid.

__________________
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened - Winston Churchill

Goed om te zien dat het aantal echtscheidingen daalt. Volgens mij zit er waarheid in zowel de verklaring van E*ilie, als de verklaring van A*ton hievoor.
Mensen zetten volgens mij inderdaad minder rap de stap tot trouwen, als ze dan toch eenmaal deze keuze maken gaan ze nu harder werken om dat huwelijk stand te laten houden, door de crisis.
Als je nu scheidt en je blijft achter met je kinder, je moet een nieuwe woonplaats zoeken,... is het niet simpel om nog rond te komen.

Ik denk dat Anton wel een punt heeft. Door de crisis geven mensen minder geld uit. Zowel scheiden als trouwen is duur, mensen kunnen zich het vaak niet veroorloven. Hoewel de bruiloften vaak betaald worden door de ouders en schoonouders, blijft het een zeer dure zaak. Niet alleen de feest, ook de viering kost geld.

Het feit dat mensen minder snel scheiden is inderdaad positief. Het is hopelijk een teken dat mensen beseffen dat ze moeten werken aan een relatie en niet zomaar moeten opgeven. Maar jammer genoeg kiezen mensen vaak om confrontaties uit de weg te gaan. Hoewel scheiden niet altijd de gemakkelijkste uitweg is, het is duur en het duurt enorm lang. Toch is dit een positieve tendens.

Ik ben er wel van overtuigd dat er nog altijd veel mensen trouwen omdat het mooi is. Maar een klein deel trouwt voor de symboliek of uit religie. Maar net omdat het zo duur is en veel mensen geen belang meer hechten aan het geloof trouwen ze minder vaak voor de kerk.