Vijfenzestig jaar na de oprichting van Israël wachten de Palestijnen nog steeds op hun eigen staat. Op de herdenkingsdag van de vlucht en verdrijving uit het huidige Israël komt het steeds weer tot geweld. Bij rellen tussen Israëlische troepen en Palestijnen op Nakba-dag (Dag van de ramp) zijn minstens zeven Israëli's en verschillende demonstranten verwond. .

Uit de Gazastrook sloeg bovendien een projectiel in Zuid-Israël in. Er waren geen slachtoffers, noch schade, aldus een militaire woordvoerster in Tel Aviv.

Het zwaarste incident deed zich voor in de omgeving van Hebron, toen een Israëlische legerjeep werd getroffen door een brandsas, over kop ging en uitbrandde. Vier soldaten werden volgens het leger met verwondingen naar het ziekenhuis gebracht. Ook uit andere plaatsen op de Westelijke Jordaanoever en de Tempelberg in Jeruzalem werden opstootjes gemeld. In Jeruzalem raakten drie agenten gewond.

Demonstraties op de Westbank en in de Gazastrook met tienduizenden deelnemers waren eerder vreedzaam verlopen. Daarbij werd een einde van de Israëlische bezetting en het recht op terugkeer voor vluchtelingen en hun nakomelingen geëist. De Palestijnse president Mahmoud Abbas vorderde opnieuw een eigen staat. "We zullen geen enkel plan aanvaarden, dat ons het recht ontneemt op een vrije soevereine staat in het in 1967 door Israël bezette gebied (Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem)."

De Palestijnen herdenken op 15 mei telkens de vlucht en verdrijving van 800.000 Arabieren na de oprichting van de Israëlische staat in 1948

bron; De Morgen, 15/05/2013

Sinds de oprichting van de Israëlische staat zijn er onophoudelijk rellen geweest tussen Israel en Palestina. Ergens is het begrijpelijk dat Palestina zich geprovoceerd voelde aangezien Palestina al een gevestigde staat was en een deel van de Palestijnse bevolking verdreven is geweest. Sindsdien is er wel nooit meer vrede geweest, wat een trieste zaak is. Het geweld is natuurlijk totaal nutteloos maar zal waarschijnlijk wel doorgaan aangezien beide partijen geen ingevingen willen doen, zoals dit artikel laat zien. Ik hoop dat alle onderhandeling en gesprekken misschien ooit tot een compromis zullen leiden, waardoor beide volkeren niet meer moeten lijden.

Het is voor een buitenstaander altijd moeilijk om precies te zien hoe een conflict eigenlijk ineen zit en wat nu gelogen en overdreven is en wat de waarheid is. Wat ik wel kan zien is dat Israël een zeer vuil spel speelt, wat niet betekent dat ik vind dat de Palestijnen zo'n Engeltjes zijn. Beide partijen hebben dingen gedaan waar ze niet trots op mogen zijn. Maar ik kan de reactie van het Palestijnse volk begrijpen, ze zijn gevangenen in hun eigen land, worden geterroriseerd door het Israëlische leger en de Israëlische bureaucratie en hebben minder rechten dan de Israëliërs. Het is niet meer dan natuurlijk dat de Palestijnen hierop reageren.

__________________
Kunst is iets wat daar begint, waar het kunnen van de meesten ophoudt. A.O. Weber