Broederlijk Delen haalt tijdens vastencampagne ruim 3,5 miljoen euro op



De jaarlijkste vastencampagne van Broederlijk Delen, die gisteren werd afgesloten, was een groot succes. "Onze inkomsten zijn opnieuw toegenomen", meldt Lieve Herijgers, directeur van de organisatie. "Volgens de prognoses heeft de afgelopen campagne ruim 3,5 miljoen euro opgeleverd, of een stijging van 3 procent in vergelijking met vorig jaar. En dat ondanks de economische crisis."


De campagne, die liep van 13 februari tot 31 maart, stond in het teken van de hongerbestrijding in Noord-Oeganda. Met de slogan "Geef Molly een kans... en stop de honger" maakte de ngo "het probleem van kleine landbouwers die perioden van honger kennen heel concreet", klinkt het.

"Het toonde ook aan dat het werk van onze partnerorganisaties in het Zuiden resultaten oplevert. Dat bracht een enorme dynamiek op gang, zowel bij onze vrijwilligers als bij het bredere publiek", meent Herijgers.

Duizenden vrijwilligers organiseerden in heel Vlaanderen tal van activiteiten. "Ik wil alle vrijwilligers en schenkers dan ook van harte bedanken voor zoveel inzet en financiële steun", besluit Herijgers.

bron:
http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Bi...n-euro-op.dhtml, 1 april 2013

eigen mening:
Op het eerste zicht lijkt het heel erg goed dat er zoveel geld opgehaald werd voor Broederlijk Delen. Er kunnen veel mensen mee geholpen worden en dergelijke. Toch stel ik me er vragen bij. Ten eerste, komt dit geld wel op de juiste plaats terecht? Soms heb ik het gevoel dat het geld niet bij de mensen komt voor wie het eigenlijk bedoeld is. Nu ook, krijgen wel echt de boeren uit Noord-Oeganda het geld? Het kan even goed zijn dat de staat van Oeganda al dit geld krijgt en er niet de bedoelde acties mee onderneemt. Ten tweede vind ik dat we ook eens moeten kijken naar ons eigen land. We doen acties als Broederlijk Delen, maar telkens doen we dit voor mensen uit arme landen, zoals Afrika. Toch zijn er in België even goed kansarmen, waarvoor we naar mijn mening de handen te weinig uit de mouwen steken. Tot slot stel ik me ook de vraag of we dit geld voor Noord-Oeganda wel oprecht bijeen gehaald hebben. Vaak is het zo dat scholen acties ondernemen voor Broederlijk Delen en dat de kinderen hieraan verplicht moeten deelnemen. Ik denk bijvoorbeeld aan sponsortochten. Is dit geld dan wel oprecht verzameld? Gebeurt het dan wel uit de juiste bedoeling, namelijk geld verzamelen voor mensen die het nodig hebben? Soms betwijfel ik dit toch...

Ik vind de solidariteit in deze moeilijke tijden echt knap. Het feit dat wij als mens ook nog aan een ander kunnen denken, al lijkt het daar soms niet op (met momenten zijn we echte egoïsten), maakt van ons mens. We moeten beseffen dat het moeilijke tijden zijn, maar ons niet wentelen in zelfbeklag. Er zijn nog steeds mensen die het moeilijker hebben. En ook zij krijgen het veel moeilijker dan voorheen in economische crisistijden. Daarom vind ik het knap dat we ook nog aan hen denken. Als iedereen, en ik wijs hierbij ook naar miljonairs/miljardairs/…, zijn steentje zou bijdragen en meeleeft met de medemens door iets voor hem te doen (dit hoeft niet altijd financieel te zijn, een maaltijd of een slaapplaats schenken is ook hulp bieden) zou de wereld er een stuk beter uitzien. We moeten leren dat we minder moeten vasthouden aan onze financiële en sociale status. We zijn tenslotte allemaal van vlees en bloed en we wonen tenslotte allemaal op dezelfde planeet.