"De empowerment van vrouwen is cruciaal voor duurzame ontwikkeling. Er moet een einde komen aan geweld tegen vrouwen en de rechten van vrouwen op gezondheid en reproductieve gezondheid moeten worden erkend", sprak Michelle Bachelet, directeur van VN Vrouwen in juni dit jaar. Toch ging de situatie van vrouwen over de hele wereld er het voorbije jaar maar traag op vooruit. Aan hun moed heeft nochtans niet gelegen.


Symbool voor de moed van een (jonge) vrouw is zonder twijfel Malala Yousafzai, het veertienjarige Pakistaanse meisje dat in het hoofd werd geschoten nadat de taliban haar van de schoolbus hadden gehaald. De reden van de aanslag op haar jonge leven was haar inzet voor meisjesonderwijs en haar openlijke kritiek op de taliban.

Ook heel wat vrouwen in Egypte, die in het licht van de Arabische lente zo vurig hoopten op een betere toekomst, hadden het hard te verduren en werden zelfs vaak het doelwit van aanvallen op het Tahrirplein.

Vrouwenrechten
Op vlak van gezondheid waren er positieve statistieken van een dalende moedersterfte wereldwijd, maar evengoed trieste uitschieters zoals bijvoorbeeld in Papoea-Nieuw-Guinea, waar de moedersterfte dit jaar een record bereikte.

Zaken als de ongelijkheid van loon, geweldpleging op zelfbewuste en kritische vrouwen, de onvrije partnerkeuze, de schending van de seksuele rechten van vrouwen en praktijken van gedwongen huwelijken waren opnieuw deel van het nieuws in 2012.

In Latijns-Amerika, Azië en Afrika werden vrouwen nog vaak het slachtoffer van hiv, opgedaan in hun vaste relatie, onvrijwillige sterilisatie, genitale verminking en verkrachting aangewend als oorlogswapen.

Dichter bij huis kwamen vrouwen op straat om te protesteren tegen het genderbeleid van de Spaanse regering Mariano Rajoy, terwijl de directeur van het Worldwatch Insitute, Robert Engelman, in Washington waarschuwde voor een catastrofale bevolkingstoename tegen 2050. Alleen de aanpak van vrouwenongelijkheid kan volgens hem voor een kentering zorgen.

Bron: Het Laatse Nieuws online door Lynn Formesyn via IPS
http://www.hln.be/hln/nl/960/Buiten...n-in-2012.dhtml
Datum: 12/12/12 - 20u17
Mijn mening:
Zelf vind ik dat ik ben opgegroeid in een omgeving waar er respect is voor de vrouwen. Mijn vader kan ook bijna niet anders want samen met mijn mama en mijn zus, staat het 3 tegen 1.

Als ik dan verder ga kijken dan mijn persoonlijke omgeving, merk ik soms wel dat er nog een beetje een cliche heerst. 'De vrouw aan de haard', een cliché dat mannen nog wel eens durven gebruiken al bedoelen ze het dan niet slecht.
Bij ons in de 'Westerse wereld' lijkt het grote cliché al erg te zijn verminderd. Natuurlijk zijn er nog mannen die geloven in 'de oude stempel'. Want dat is het voor mij. 'De vrouw aan de haard' is voor mij niet uitzonderlijk, maar toch zeker ook niet veel voorkomend. Vrouwen werken evengoed als mannen, denk maar aan de hoge functies die sommige vrouwen uitvoeren.

Toch schrok ik toen ik dit artikel las. Voor mij was het duidelijk dat niet overal in de wereld de vrouwen zo 'vrijgevochten' zijn als bij ons. Maar dat het nog zo erg was, durfde ik zelf niet te denken.

Het enige wat ik kan doen is hopen dat er voor die vrouwen in die landen, het zal beteren.
Zelf ben ik niet echt het super feministische type. Ik begrijp dat de vrouw kan zorgen voor de huishoudelijke taken wanneer de man gaat werken. Maar wanneer beide werken, lijkt het mij niet meer dan normaal dat beide ook een handje helpen.

Ik snap dat in landen zoals Egypte, de mentaliteit helemaal anders ligt, dus begrijp ik dat de vrouwen daar niet zo vrijgevochten zijn als hier.
Toch vind ik dat je wel kan spreken van onderdrukking. De vrouwen zijn niets anders gewoon en durven niet te veel veranderen. Maar ik vind dat de mannen daar wel ruimte moeten laten voor die verandering. Wanneer ze daar een beetje verandering toe laten, zal het 'opstandige' gedrag van sommige vrouwen al verminderen volgens mij.

Ik dacht op dit artikel te reageren dat er inderdaad weinig vooruitgang is in de vrouwenrechten wereldwijd, maar dat er in West-Europa wel steeds meer gelijkheid heerst.
Toen ik even verder zocht op het internet kwam ik echter uit bij het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen. Het is een federaal instituut dat er op termijn voor wil zorgen dat de gelijkheid iets vanzelfsprekend wordt. Want dat is het, ook in België, nog helemaal niet. Hun statistieken geven aan dat vrouwen nog steeds minder verdienen en vaker het slachtoffer zijn van partnergeweld. Ook in België moeten er dus nog serieuze stappen gezet worden voor vrouwen dezelfde rechten hebben als mannen.
(onder andere: http://igvm-iefh.belgium.be/nl/stat...m:336-111759-64)

In landen in Afrika of Zuid-Amerika is de kloof nog veel groter dan bij ons. Daar zou het ondenkbaar zijn dat ik mijn mening kwijt kan op het internet, of zelfs dat ik kan lezen en schrijven. De stereotypering moet verdwijnen en het besef moet komen dat vrouwen wel degelijk belangrijk zijn in de maatschappij.
Hieronder nog enkele duidelijke cijfers over de toestand in 2011.

UN Women merkt op dat er wereldwijd al grote inspanningen zijn gedaan. Op volgende punten zijn de grootste vorderingen gemaakt:
- 173 landen hebben een betaald moederschapsverlof
- 139 landen hebben een grondwet die gendergelijkheid garandeert
- 125 landen hebben huiselijk geweld opgenomen in het strafrecht
- 117 landen hebben wetten die gelijk loon m/v garandeert
- 115 landen geven vrouwen wettelijk gelijke eigendomsrechten.

Het rapport signaleert daarnaast ook nog een aantal werkpunten:
- 127 landen hebben geen expliciete wetgeving om verkrachtingen binnen het huwelijk te criminaliseren
- 61 landen beperken abortus
- 53% van de vrouwen wereldwijd is in een kwetsbare positie op de arbeidsmarkt
- 50 landen hanteren een lagere huwelijksleeftijd voor vrouwen dan voor mannen
- 10-30% is de gemiddelde loonkloof tussen mannen en vrouwen

(Naar Progress of the World's Women: in Pursuit of Justice van UN Women, http://www.rosadoc.be/joomla/index....wereldwijd.html

Zelf heb ik het geluk te wonen in een familie met veel respect voor de vrouwen. Bij ons zijn de rollen zelfs omgekeerd, in onze familie kookt de vader. Mijn moeder is baas van een bedrijf en mijn vader is later bij in het bedrijf gekomen. Dus de vrouwen hebben bij ons rechten genoeg!
Daarom schrok ik heel hard van dit artikel, als je er niet mee in aanraking komt weet je het allemaal niet. Ik vind het heel erg dat er nog zo'n ongelijkheid bestaat. In de tijden van nu zouden ze toch al veel verder moeten staan.
Vooral op gebied van werk vind ik het erg dat er nog zo'n groot verschil is. Vrouwen zijn gelijk aan mannen en dat ze hier nog zo over twijfelen op de arbeidsmarkt vind ik heel ouderwets.