1 op de 7 Belgen leeft onder armoededrempel

Het armoedecijfer in ons land blijft stabiel, maar toch hebben steeds meer Belgen het moeilijk om rond te komen. Dat blijkt uit het Jaarboek Armoede en Uitsluiting van het Centrum OASeS van de Universiteit Antwerpen. De onderzoekers trekken aan de alarmbel en roepen vooral de steden en gemeenten op tot actie.

Uit onze cijfers blijkt dat een steeds groter wordende groep mensen het moeilijk heeft om rond te komen, vertelt professor Danielle Dierckx in "De ochtend" op Radio1. Dierckx wijt de toename aan het stijgende aantal faillissementen, en als gevolg daarvan het stijgende aantal werklozen. "Maar de meest kwetsbare groep is die van het toenemende aantal eenoudergezinnen", aldus Dierckx.

Het Centrum OASeS wijst ook op de toenemende kloof tussen arm en rijk. Een gevaarlijke evolutie, luidt het. "De rijken worden steeds rijker, de armen steeds armer. Dit leidt tot spanningen in de maatschappij en beïnvloedt het welzijn van elke burger."

Door de aanhoudende economische crisis zijn er heel wat nieuwe armen bij gekomen. De gevaarlijkste groep, zeggen de onderzoekers. "Zij hebben een status op te houden en schamen zich voor hun armoede, waardoor ze nog meer schulden maken." Ook de toenemende werkloosheid bij jongeren, vooral dan in centrumsteden als Antwerpen en Gent, is een tikkende tijdbom.

De onderzoekers hoeden er zich voor om een schuldige aan te wijzen, maar richten zich toch tot de lokale overheden. Zij hebben veel verantwoordelijkheid maar ook veel mogelijkheden in handen, bijvoorbeeld om in te grijpen in de onderwijskosten.

Bron: De Redactie, 03/12/2012, http://www.deredactie.be/cm/vrtnieu...moede_jaarmoede

Commentaar:
Dat het armoedecijfer in ons land stabiel blijft, is misschien wel een goed teken; maar dat steeds meer mensen het moeilijk hebben om rond te komen is absoluut niet goed. Er zijn vele redenen waardoor mensen het moeilijk hebben om rond te komen. Vaak worden mensen werkloos door faillissementen of eenoudergezinnen zijn ook een kwetsbare groep. Dat de kloof tussen arm en rijk groter wordt, weten we al langer. Ik ben het dus ook eens dat er iets aan gedaan moet worden. Ik denk dat er genoeg manieren zijn om de mensen die het moeilijk hebben te helpen maar dat vaak de lokale overheden hier niets aan willen doen. Hopelijk gaan deze overheden na deze oproep hier wel iets aan doen, anders gaat het armoedecijfer misschien nog wel stijgen, en dit is absoluut niet goed.

Recent zijn wij met het derde jaar naar Herentals geweest om geconfronteerd te worden met een leven in armoede. Het Inleefhuis waar je met realistische situaties geconfronteerd wordt toont op een heel goede manier aan welke groepen risicogroepen zijn om in de armoede terecht te komen. Hierdoor heb ik een concreter beeld op armoede gekregen en naar mijn mening was de uitstap wel zinvol.

Tijdens deze sessie moesten we een keuze maken uit drie situaties. De situatie die door mijn groep werd gekozen was die van een éénoudergezin. Door alle kosten te overlopen die een gezin maandelijks heeft (en dan hebben we voor de goedkope producten gekozen) merk je dat éénoudergezinnen vaak iedere maand dieper en dieper in de schulden terechtkomen. Vele mensen weten ook niet dat ze hulp kunnen zoeken en daardoor wordt hun schuldenput steeds groter.

De huidige politieke (dan voornamelijk het fiscale klimaat) en economische situatie in België is pover zoals je in het artikel kan lezen. De vele faillissementen en de daaraan gekoppelde stijgende werkloosheid zorgen ervoor dat de groep van armen enkel maar groter wordt. Misschien is het geen slecht idee om de bevolking via campagnes de weg te wijzen naar vzw’s die mensen in armoede willen helpen. Ook in het onderwijs kan je leerlingen bewust maken van het feit dat er wegen uit de armoede zijn als je maar hulp durft te zoeken. Een infosessie kan een duw in de rug zijn van de jongeren die het risico lopen om in armoede terecht te komen (1 op 4!).

De solidaire maatschappij waarin wij leven en die armoede zou moeten opvangen, is toch niet zo solidair dan ze doet uitschijnen. Je leest in alle kranten dat de rijken rijker worden en de armen armer worden. Hoe solidair is onze maatschappij dan nog? Er zijn wel enkelingen onder de rijken die solidair zijn en schenkingen doen aan vzw’s bijvoorbeeld (denk aan Stille Weldoeners bv.). Maar naar mijn mening doen de superrijken te weinig inspanningen en ook de overheid zou meer inspanningen mogen doen.

Tot slot wil ik het nog hebben over onze consumptiemaatschappij waarin tevens ook de sociale status heel erg belangrijk is. Je ziet steeds meer jonge mensen veel schulden maken omdat ze steeds willen meegaan in de nieuwste trends en snufjes. Ik denk dat aan de basis van dit probleem de thuissituaties bij de ouders ligt. Van onze ouders krijgen we steeds meer en nieuwere spullen ter beschikking en die levensstijl willen we aanhouden met als gevolg een schuldenput. Moraal van het verhaal: let als jongere goed op waaraan je je geld uitgeeft om je leven niet onnodig de verkeerde richting op te sturen…

Toen ik dit artikel aan het lezen was moest ik spontaan denken aan de actie die Q-music momenteel aan het voeren is met meneer Konijn. Deze actie wil opkomen voor de kinderen die in armoede leven, door onder andere de knuffel een wereldreis te laten maken en er is zelfs een liedje rond gemaakt. Ik vind dit een mooi initiatief, mensen die in ons eigen land geld willen inzamelen voor de minder bedeelden. Meestal wordt er veel aandacht geschonken aan de armoede in derdewereldlanden, voor er een verkeerd beeld gevormd wordt, ik ben me ervan bewust dat deze mensen het nog minder goed hebben dan sommigen in onze samenleving. Maar ik vind het goed dat er eindelijk ook aandacht wordt getrokken naar de armere mensen in onze samenleving.
Ik kan goed geloven dat er door de crisis veel mensen in de problemen zijn gekomen, maar er is ook een groot aantal van generatie-armoede in onze samenleving. Doordat deze gezinnen door de crisis nu in de armoede geraakt zijn is het misschien een begin van een generatie lang durende status van armoede.
Ik kan het me maar moeilijk inbeelden dat je in armoede moet leven, en door bepaalde factoren die je zelf niet in de hand hebt (ziekte, ontslag zoals bij Ford,...). Van de ene op de andere dag staat je leven op zijn kop, en dan kan ik me er in vinden dat sommige mensen hun koopgedrag niet van de ene op de andere dag gaan kunnen veranderen, wat tot schulden kan leiden.
Ik hoop dat het aantal mensen in armoede niet alleen stabiliseert, maar misschien ook teruggedrongen kan worden.

Zoals Fenne al zegt is het goed dat het armoedecijfer stabiel blijft. Maar volgens mij moet België zich meer gaan bezighouden met België. Wat ik dus bedoel, België levert juist zoals andere landen geld in om landen met zware schulden te helpen. Maar volgens mij kunnen ze nu beter zichzelf helpen. De crisis neemt telkens beetje bij beetje toe en binnenkort zitten ook wij zwaar in de schulden.
Juist zoals de Arco-aandeelhouders te horen hebben gekregen dat ze hun geld van de aandelen niet meer zullen terugkrijgen. Blij zullen ze er niet van worden als er een 10.000euro van hen wordt afgenomen. Vele gezinnen hadden dit geld "veilig" opzij gezet, maar dat valt ook weer zwaar tegen.

__________________
Niet doorschuiven, maar aanpakken.