Een school uit Genk moet een leerling 1.250 euro per dag betalen omdat ze een C-attest heeft gekregen. Het meisje claimt dat de school haar onvoldoende heeft begeleid, terwijl de school wist dat ze leerstoornissen heeft. De Raad van State geeft haar gelijk. Mieke Van Hecke van het katholieke onderwijs vraagt waar de grenzen voor specifieke zorg aan leerlingen liggen.

Het 17-jarige meisje kreeg in juni 4 onvoldoendes. De klassenraad gaf haar daarom een C-attest, zodat ze haar jaar moest overdoen. Maar volgens het meisje lagen de slechte resultaten onder meer aan haar leerproblemen en had de school haar te weinig geholpen.

"De school wist dat onze dochter aan ADD (aandachtsstoornissen) en dyslexie lijdt en er zou aangepaste leerlingenbegeleiding komen. Uiteindelijk is daar niets van in huis gekomen en dat neem ik de school erg kwalijk", zegt de moeder van het meisje in Het Laatste Nieuws.
PhotoNews

De moeder vindt ook dat de school in de fout is gegaan door met kerstmis, wanneer de resultaten van haar dochter ook al slecht waren, niet het advies te geven om van richting te veranderen. Drie van de zeven andere leerlingen in dezelfde richting kregen dat advies wel en zijn uiteindelijk geslaagd.

Het meisje stapte naar de interne beroepscommissie en kreeg gelijk. Toch wilde de klassenraad het C-attest niet omzetten in een A-attest. Met een advocaat in de arm is het meisje dan naar de rechtbank gegaan. Drie verschillende rechters geven het advies om een A-attest af te leveren.

Uiteindelijk belandt het dossier bij de Raad van State, die nieuwe proeven aanraadt. De directie gaat daarop in, maar geeft moeilijkere testen. Het meisje weigert deze testen af te leggen, waarop het dossier weer bij de Raad van State terechtkomt. De raad verplicht de school nu om een A-attest af te leveren. Per dag dat ze niet naar het zesde middelbaar mag, moet de school haar een dwangsom van 1.250 euro betalen.

Het meisje is ondertussen van school veranderd en is gestart in het vijfde jaar. Ze zal met het A-attest nu kunnen overschakelen naar het zesde jaar.
Ging de Raad van State te ver?

Mieke Van Hecke, hoofd van het katholieke onderwijs, ziet twee fundamentele problemen bij de uitspraak van de Raad van State: kan een rechtbank oordelen over de verwerking van leerstof, en kan nog meer zorg geboden worden met specifieke noden, gezien de huidige middelen die een school krijgt.

"Een rechtbank komt tussen bij een beslissing van een klassenraad en beslist dat er een A-attest afgeleverd moet worden, ook al heeft de klassenraad vastgesteld dat de leerling de leerstof onvoldoende kent. Het lijkt me een gevaarlijk precedent dat een rechtbank kan beslissen of leerstof voldoende is gekend."
Belga

"Daarnaast is de vraag wat de grenzen zijn om specifieke zorg te bieden aan kinderen die specifieke noden hebben, rekening houdend met de huidige bezetting van leerkrachten en van middelen. Wat kan je van een leerkracht vragen om in de totaliteit van wat hij moet doen, ook nog gedifferentieerd te werken bij leerlingen met leerproblemen of met psychosociale stoornissen."

"Er is een VN-verdrag ondertekend waarbij maximale inclusie wordt gevraagd voor alle kinderen in het gewone onderwijs. De school moet vandaag aangeven wanneer ze die specifieke zorg al dan niet aankan. Als de school de zorg niet aankan, dan weigert ze het kind."

"Nu is er discussie over die zorg. De moeder van het kind zegt dat het meisje niet geslaagd is omdat er geen supplementaire zorg is geboden. De school zegt dat er vanaf het eerste middelbaar tot nu continu zorg is aangeboden, maar dat het meisje nu niet geslaagd is omdat de leerstof niet voldoende is verwerkt."

bron: http://www.deredactie.be/cm/vrtnieu...angsom_C-attest

eigen mening:

Ik vind dit schandalig, normaal zou je zelf het inzicht moeten hebben om te weten of je de richting niet aankan. Natuurlijk moet je als leerkracht je leerlingen met problemen helpen en begeleiden. Natuurlijk was dit allemaal niet geweest moest de school gewoon haar fout toegeven, en het meisje een A-attest zou geven, maar dat geeft dan weer een slecht signaal naar andere leerlingen. Zo kan iedereen met een C-attest de school aanklagen omdat ze niet goed begeleid zijn. Ik vind het ook logisch dat een herkansing examen altijd zwaarder is dan het eerste omdat je nu meer tijd hebt om te leren en dit de tweede keer is dat je het zou moeten leren.

Ik ben het hier niet mee eens. Ik vind dat de school helemaal niet in fout is gegaan. De moeder geeft aan dat de school in de fout ging toen er tijdens de kerstvakantie al slechte resultaten waren en de school niet voorstelde om naar een andere richting af te zwakken.
Als ouder maak je u toch zorgen wanneer je kind echt problemen vertoont? Als moeder kan je dan ook een gesprek aanvragen met de school om het probleem aan te kaarten. In mijn ogen is het nog altijd de taak van de ouders om het kind op te voeden en bij te staan. Wanneer je merkt dat er problemen zijn zet je toch zelf ook de 1ste stap?
Als leerkracht leek het mij de voornaamste taak om de leerlingen te onderwijzen. De dag van vandaag zijn er zoveel verschillende leerproblemen. Een leerkracht moet gespecialiseerd zijn in dyslectie, dyscalculie, ADD, ADHD, PDDNOS, ASS, ... Sinds wanneer is het aan de leerkracht om al deze verschillende leerlingen individueel bij te staan? Daarvoor zijn er heel wat andere instanties waar je beroep op kunt doen. Deze zijn tenminste gespecialiseerd in de verschillende leerproblemen. Nu heeft het kind een achterstand en mag het wel doorgaan naar een volgend jaar. Gaat ze daar dan wel kunnen volgen als het in het 5de jaar al niet goed ging?
Waar gaat het toch naartoe met ons rechtssysteem?

__________________
What we do does not define who we are. What defines us is how well we rise after falling..

Wie kan de leerling in kwestie nu het beste inschatten: de leerkrachten die haar les hebben gegeven of een rechter? Mij lijkt het hier het spel van 'procedurefouten'. Nu mag je als school, leerkracht nog zoveel begeleiding hebben gegeven, als er niets van op papier staat, heb je geen poot om op te staan! Dus elke keer als je een bijles geeft, een extra begeleidingstaak, enz moet je dit in het agenda noteren. Zeker wanneer de leerling niet ingaat op aangeboden hulp want als de leerling niet naar de inhaalles e.d. komt en de leerkracht daar geen nota van neemt, is er juridisch geen hulp geboden en kan de leerling de beslissing aanvechten.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik soms ook bedenkingen heb als je scholen onderling gaat vergelijken qua deliberaties. Ik heb het er moeilijk mee dat iemand bijvoorbeeld op de ene school moet blijven zitten omdat hij één jaartekort heeft en op een andere school een leerling met vier jaartekorten een a-attest haalt.

Natuurlijk was dit vandaag een hot topic in veel leraarskamers, ook op mijn stageschool. Iedereen is het er toch over eens dat dit gewoon niet kan, dit gaat veel in gang zetten. Ik moest vandaag een leerling op de middag extra uitleg geven, omdat ze enkele lessen afwezig was. Mijn mentor vroeg me uitdrukkelijk of ik hier verslag over wou uitbrengen zodat dit in het dossier kon . Dat is toch niet meer normaal, je moet je als leerkracht volledig indekken en je krijgt LETTERLIJK meer administratief werk dan effectief lerarenwerk. Men besteedt nu al meer tijd aan die zaken dan aan testen, lesvb en taken. Waar is men nu in godsnaam mee bezig?

Ouders komen nu aan de leerkracht vragen waarom hun zoon of dochter het slecht doet en wat de leerkracht daar aan gaat doen. Ligt de verantwoordelijkheid dan niet meer bij de leerling zelf? Ik wil wel eens zien wat al die gepamperde leerlingen gaan doen als ze in de échte wereld gegooid worden, dan zal mama of papa niet meer moeten gaan klagen bij de docent of bij de baas, dan wordt het menens.

__________________
"Er gaat meer boven je pet, dan er onder." - Toon Hermans

Ik ben ook van mening dat de school niet in de fout is gegaan.
Zoals Jens zegt, vind ik het gewoon absurd dat tegenwoordig het papierwerk belangrijker wordt dan het lesgeven op zich, wat volgens mij toch nog steeds de belangrijkste taak is van een leerkracht!
Het is inderdaad de taak van de leerkracht om de leerlingen zoveel mogelijk te begeleiden en te helpen. Maar als je als leerkracht een aantal klassen hebt met veel leerlingen, dan hou je dit toch niet vol?
Dan zou je naast het lesgeven en het voorbereiden en verbeteren van taken en toetsen ook nog eens extra lessen moeten inlassen voor iedereen die was moeilijkheden heeft en van die lessen een verslag maken? Dat is toch té veel van het goede?
Ik ben wel absoluut van mening dat je als leerkracht het beste moet voorhebben met je leerlingen en dat je er ook alles aan moet doen om elke individuele leerling naar een zo hoog mogelijk niveau te helpen!
Maar het is toch te zot voor woorden als je als leerkracht je zorgen moet maken of wel alles wat je doet voor de leerlingen op papier staat!