'Heb uw naasten lief': Franse kerk roept op om te bidden tegen homohuwelijk

Katholieken in Frankrijk komen 'in opstand' tegen de regering-Hollande. Ze gaan woensdag bidden tegen de aanstaande legalisering van het homohuwelijk.

Het is vrijdagavond als in de Saint-Merrykerk in hartje Parijs een bont gezelschap binnendruppelt. Mannen, vrouwen, jong en oud, maar vooral: christen én homoseksueel. In de 400 jaar oude kerk wordt gebeden en gepraat. Het onderwerp van gesprek vanavond: het homohuwelijk.

'We willen voorlichting geven, op allerlei plaatsen in het land', aldus Élisabeth Saint-Guily van de organisatieDavid et Jonathan, waarin homoseksuele christenen zich hebben verenigd.

'Veel mensen weten niet waar ze het over hebben als het over het homohuwelijk gaat, daarom informeren we ze.' Zelf is Saint-Guily, gelovig en lesbisch, stellig: 'Het is niet christelijk om iemand af te wijzen wegens diens seksuele voorkeuren. In de Bijbel kan je lezen over heel veel manieren om een familie te stichten!'

Saint-Guily woont samen met een vrouw. 'We hebben een samenlevingscontract maar we willen ook trouwen.' Ze hoopt dat de regering van de socialistische president Hollande haar verkiezingsbelofte houdt en het homohuwelijk snel mogelijk maakt.

Een religieuze huwelijksdienst hebben Saint-Guily en haar partner al achter de rug. 'Het was een oecumenische dienst met een pastoor en een priester. Dat was heel mooi: voor het aanzien van God en je naasten elkaar de eeuwige liefde beloven.'

Geluk en liefde

David et Jonathan wil met het gebed in de Saint-Merrykerk stelling nemen. De Franse katholieke kerk heeft voor woensdag 15 augustus een 'nationaal gebed' aangekondigd tégen het homohuwelijk. Kardinaal André Vingt-Trois, voorzitter van de Franse bisschoppenconferentie heeft kerken in het hele land opgeroepen om samen te bidden. 'Laten we alle kinderen en jongeren helpen hun eigen weg naar geluk te vinden en laat hen allen volop profiteren van de liefde van een vader en een moeder', aldus Vingt-Trois. De kardinaal lijkt zich daarmee op het politieke pad te begeven. 'Het lijkt me verstandig om een landelijk signaal af te geven gezien de plannen van de regering ten aanzien van families', zei hij.

Volgens de woordvoerder van de bisschoppenconferentie, Bernard Podvin, is het vooral een 'maatschappelijke' actie. 'De katholieke kerk heeft de vrijheid om zich uit te spreken over plannen van de overheid. We willen het publiek er bewust van maken dat er zware maatschappelijke keuzes gemaakt worden.'

Socialist François Hollande beloofde begin dit jaar, tijdens zijn verkiezingscampagne, dat hij het homohuwelijk mogelijk wil maken. Zijn regering heeft aangekondigd dat ze nog een stap verder wil gaan. 'Over een jaar mogen mensen van hetzelfde geslacht met elkaar in het huwelijk treden en ook samen kinderen adopteren. Zij krijgen exact dezelfde rechten en plichten als elk getrouwd stel', zei minister van familiezaken Dominique Bertinotti. 'Gezinnen zijn niet meer allemaal hetzelfde, verschillende vormen zijn mogelijk.'

De regering wordt gesteund door een meerderheid van de Fransen. Uit opinieonderzoek blijkt dat 63 procent vóór het homohuwelijk is en 56 procent ook de adoptie van kinderen door homoseksuele stellen steunt.

De katholieke kerk wil met 'het nationaal gebed' een discussie op gang brengen. 'We zijn bezorgd over de regeringsplannen en willen daarover een open gesprek', aldus woordvoerder Podvin.

De bisschoppen zijn bang dat het gezin als hoeksteen van de samenleving wordt aangetast. 'Het erkennen van seksuele voorkeuren is één zaak, maar het herdefiniëren van de familie is iets heel anders', aldus theoloog Xavier Lacroix.

Ziektekiem

Bisschop Barbarin van Lyon vergeleek homoseksualiteit recent met een ziektekiem. 'Als die ons lichaam binnendringt, verzet het lichaam zich daar tegen. In het spirituele leven is het niet anders.' Volgens hem zet het homohuwelijk de fundamenten van de samenleving op z'n kop en zal dat weinig mensen goed doen. De bisschop zei op de Franse radio dat 'de Bijbel meer gelijk heeft dan het parlement'.

Met hun gebed scharen de bisschoppen zich achter de officiële lijn van het Vaticaan. Paus Benedictus zei begin dit jaar dat het homohuwelijk de toekomst van de mensheid bedreigt. Ook sprak hij zich al uit tegen stemmen in de VS die het homohuwelijk in meer staten willen legaliseren.

Maar ook daar is debat. Amerikaanse 'gays' organiseerden ruim een week geleden een 'homo-kus-actiedag' voor de deuren van een keten van fastfoodrestaurants. De eigenaar van de Chick-a-Fil-keten, Dan Cathy, had gevraagd om 'Gods oordeel' over het homohuwelijk.

In Parijs gaan de homo's niet de straat op maar wordt in de Sant-Merrykerk op serene wijze gedebatteerd. 'Achter het idee van een nationaal gebed gaat ware homofobie schuil', aldus Élisabeth Saint-Guily. 'Het Tweede Gebod is: heb uw naasten lief als uzelf. Voor mij is er geen mooier gebod.'

Bron: DS, di 14/08/2012
(http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20120814_114)
Mening: de Franse kerk gelooft volgens mij nog steevast in de traditionele manier van leven: een vader en een moeder en liefst geen enkele andere verandering of vermenging in deze cruciale hoeksteen van de samenleving. Ik denk wel dat er een andere denkwijze is ontstaan bij de (al dan niet Franse) kerk: ze vrezen vooral dat traditionele elementen worden doorbroken en houden alles het liefst bij het oude. Het oude is gemakkelijk, duidelijk en biedt zekerheid, iets wat je bij nieuwe vormen van samenleven misschien minder vaak terug vindt aangezien het allemaal nog vrij nieuw en onzeker is. Toch vind ik niet dat de kerk gelijk heeft, bidden tegen de legalisering van het homohuwelijk lijkt mij zinloos aangezien de bevolking steeds meer open staat voor de gevoelens, gedachten en handelingen van mensen. Mensen durven ook meer te protesteren als het er op aan komt (de homo-kus-actiedag is hier een voorbeeld van). Frankrijk lijkt in mijn ogen een vrij tolerante positie aan te nemen wanneer het gaat over homoseksualiteit. De Franse kerk zou, en volgens mij geldt dit ook voor andere kerken, hun (conservatieve) kijk op de maatschappij eens onder de loep moeten nemen en eens kijken naar de (r)evolutie van de samenleving. Zoals Bertinotti het zegt: gezinnen zijn niet meer allemaal dezelfde. Verschillende vormen zijn mogelijk en zouden ook mogelijk moeten zijn, de Franse kerk zou zich volgens mij meer verbonden voelen met de samenleving (en andersom ook) als er zou worden gekeken naar de omstandigheden van de Franse maatschappij en naar de bevolking.