Tuurlijk weet je dit voor je begint.
Maar niet iedereen komt zomaar even op zijn pootjes terecht.
Ik werk dit jaar met interims en kan de scholen al niet meer tellen waar ik al gestaan heb.
Ik heb zo van collega's verhalen gehoord van mensen die 5 jaar met interims werken en er dan de brui aan geven. Ik kan dat begrijpen.
Elke keer opnieuw beginnen, elke keer het gezaag moeten aanhoren dat je anders lesgeeft of anders toetsen opstelt, etc.
Je kan op voorhand nooit echt voorbereiden. Ja ok, je kan tijdens de meeste vakanties niets voorbereiden maar dan bellen ze ja op maandag op en moet je soms op maandag zelf nog beginnen. Dan is het volop beginnen voorbereiden.
Het is niet altijd leuk hoor. Dit jaar is het eerste jaar dat ik dagen tegen mijn zin ga werken. De vorige twee jaren had ik mijn eigen klassen en had ik dat gevoel echt niet.

Interimjob niet leuk, niet interessant, ...? Het zou natuurlijk leuk zijn als je op voorhand weet dat je na het behalen van je diploma onmiddellijk de plaats kan innemen van iemand die met pensioen gaat en dat je dan op je twee oren kan slapen tot je zelf zo oud bent. Voor een enkeling realiteit, voor de meesten een mooie droom.

Ik denk dat je realistisch genoeg moet zijn wanneer je aan de opleiding begint, want je houdt er inderdaad best rekening mee dat je de eerste jaren van hot naar her zal moeten lopen om aan de slag te blijven. Anderzijds heeft dit ook een positieve zijde.
Ik heb ongeveer 5 jaar in het onderwijs gewerkt, de eerste drie jaren opeenvolgend in verschillende scholen. Het ene moment stond ik in een streng college om dan enkele maanden daarna in het deeltijds onderwijs aan de slag te gaan. De laatste twee jaren waren voor mij de leukste. Ik was ambulante leerkracht in een scholengemeenschap van 4 scholen (deze job werd jammer genoeg geschrapt door minister Pascal Smet). De belangrijkste vereiste was flexibiliteit. Meestal stond ik voor de klas, want er waren altijd wel leerkrachten die moesten vervangen worden. Soms moest ik een afwezigheid opvangen van iemand op het sekretariaat. Dat betekende telefoon opnemen, leerlingenonthaal, kopiëren, toezicht, leerlingen verzorgen en troosten, ouders inlichten enz.
Ik kan maar een ding hieruit besluiten: ik heb er zeer veel uit geleerd. Interimjobs laten je kennismaken met veel facetten van de job, ze verruimen je blik.

Sommigen kunnen ervoor kiezen om in de privésector te gaan werken omwille van promotiekansen, financiële voordelen enz., maar werkzekerheid? Waar heb je dat nog tegenwoordig?