België is het land waar mensen op het werk het minst gepest worden. Dat blijkt uit een studie van wervingsbedrijf Monster. Ongeveer 38 procent van onze ondervraagde landgenoten gaf toe met pesterijen te maken te hebben. Dat is veel minder dan koploper Groot-Brittannië, waar 7 op 10 gepest worden.

De studie werd uitgevoerd in 53 landen. Groot-Brittannië scoorde dramatisch slecht. De meerderheid van de Britten krijgt wel eens te maken met pesterijen door bazen of collega's. Tien procent geeft toe dat ze zelfs lichamelijk zijn aangevallen.

De Britten horen daarmee bij de koplopers in de rangschikking, al scoort het Europese vasteland ook bijzonder slecht. In de Verenigde Staten wordt 65 procent gepest, terwijl Aziatische landen op 55 procent uitkomen.

Helemaal onderaan staat België met 38 procent. Nog enkele opvallende vaststellingen: Nederlanders zijn het meest geneigd te wenen wanneer ze gepest worden. En lichamelijke pesterijen komen het vaakst voor in Spanje. (gb)

Bron: De Morgen
Datum: 09/12/2012

Eigen mening: Ik ben in de positieve zin ‘geschrokken’ bij het lezen van dit bericht. Ons land kwam de laatste jaren namelijk vaak in de media met berichtgevingen over ernstige gevallen van ‘pesten op het werk’ (vaak met zelfmoordpogingen tot gevolg). Uit andere landen leek dit signaal weinig of niet te komen dus ik had het gevoel dat ons anti-pestbeleid te kort deed, dat er aan gesleuteld moest worden.

Uit deze cijfers blijkt echter het tegenovergestelde: ons land doet het vrij goed (vooral ten opzichte van Groot-Brittannië). Misschien heeft het ook te maken met de verschillen in mentaliteit tussen verschillende landen: Belgen rapporteren sneller hun problemen waardoor ze sneller opgelost kunnen worden en niet ontaarden in ernstigere pest-situaties; Britten daarentegen kroppen alles sneller op (met alle negatieve gevolgen vandien)...

Ondanks het feit dat de cijfers aangeven dat het Belgische anti-pestbeleid zijn vruchten afwerpt, moeten we steeds blijven werken aan het verbeteren ervan!

Voorkomen is nog steeds beter dan genezen

Ik vind een positief bericht voor onze belgische werknemers. Nooit gedacht dat wij als beste land uit dit onderzoek zouden komen, als je de actualiteit regelmatig volgt. Toch stel ik mij hier onmiddellijk de vraag "Durft iedereen toegeven dat ze gepest worden op het werk?" en "Verstaat iedereen hetzelfde onder pesten?" Hier kunnen dan ook kanttekeningen bij gemaakt worden. Ook vind ik dat er een belangrijk element is vergeten in dit artikel. In welke mate wordt er gepest op het werk? Is dit elke dag, één keer per week of slechts één keer om de 6 maanden. Het zou heel interessant zijn geweest mochten ze met deze gegevens een conclusie getrokken hebben.

Dat België het land is waar het minst gepest wordt , verbaast mij niet. Er zijn in het verleden al wat campagnes geweest rond pesten. Bovendien werd in de media veel aandacht geschonken aan enkele gevallen van pesterijen in bedrijven, waarvan enkele met slechte afloop.
In veel bedrijven werden daarom vertrouwenspersonen aangesteld. Dit zijn aanspreekpunten voor mensen die problemen hebben, ook met pesters. Maar vaak is de eerste stap zetten nog het moeilijkst voor deze mensen. Omdat het toch toegeven is dat je het probleem niet aankan.
Wat mij wel heeft verbaasd, is dat er elders in Europa zoveel wordt gepest. Zijn wij dan allemaal nog barbaren?

Net zoals de voorgaande reacties vind ik het ook heel positief dat België het land is met de minste pesterijen op het werk. Toch is er ook weer een keerzijde aan dit bericht. Hoe erg is het dat pesterijen bij volwassene mensen in het nieuws moet komen? Kinderen pesten elkaar omdat ze vaak niet beter weten, maar volwassenen die andere pesten? Als je op 30jarige leeftijf of ouder nog andere mensen gaat pesten ben je zelf gewoon nog een kind. Het beste bericht in de krant zou nog zijn: geen pesterijen op het werk meer in België. In alle andere landen zou dit natuurlijk ook zo moeten zijn.

Enorm leuk om te lezen dat ons land, althans op dit gebied, beter scoort dan de rest van de wereld. Ik denk echter wel dat we deze cijfers moeten relativeren en zeker niet moeten denken dat er op vlak van pestgedrag geen probleem meer is. Ondanks dat het cijfer in verband met pesterijen op het werk in andere landen een stuk hoger ligt dan bij ons, is 38 % nog steeds enorm veel. Bedrijven moeten blijven werken aan deze problematiek en moeten gehoor geven aan eventuele klachten. Ik denk namelijk dat er heel wat mensen pestgedrag proberen te minimaliseren, wegsteken of zelfs tolereren. Slachtoffers worden volgens mij vaak afgeschilderd als asociale mensen en als men zo gaat redeneren zal er aan de situatie ook niet veel veranderen. Deze stelling in verband met asociaal zijn klopt in vele gevallen ook niet.

In mijn ogen zou geen enkele persoon met een bang hartje naar zijn/haar werk mogen vertrekken. Hoewel een grapje af en toe zeker eens moet kunnen, kan en zal het meer serieuze pestgedrag enorme gevolgen voor het slachtoffer hebben. Dit kan gaan van het verwaarlozen van hun werk - waardoor zij eventueel problemen zullen krijgen met de directie - tot een trauma waar hij/zij voor het leven mee geconfronteerd zal worden.

Men moet zich uiteraard niet enkel focussen op de werkende mens aangezien er in vrijwel elke school ook regelmatig sprake is van pestgedrag. De directie moet de leerlingen er continu op wijzen dat zoiets gewoonweg niet kan. Want hoewel het pestgedrag in bedrijven in België er volgens dit artikel zeer goed voorstaat - in vergelijking met een heleboel andere landen dan toch - zijn de zelfmoordcijfers voor personen onder de 24 jaar in ons land nog steeds het hoogst binnen de Europese Unie. Ik ben ervan overtuigd dat pestgedrag hier een serieuze hand in heeft.

Ik vind 38% procent nog erg veel, ik noem dit geen positief bericht. Het is ook een relatief cijfer, er zijn niet veel mensen die willen toegeven dat ze gepest worden en we kunnen natuurlijk ook de vraag stellen: ‘Wat verstaan we onder pesten?’.
Als leerkracht speel je hierbij een grote rol. Het is belangrijk dat je leerlingen al vroeg waarden en normen meegeeft die aanvaardbaar zijn voor iedereen. Niet enkel gericht zijn op het cognitieve, maar ook oog hebben voor affectieve doelen.
We moeten preventief te werk gaan en pesten onmiddellijk aanpakken.