Moordenaar van Idegem vermoordde eerder vrouw met mes

* zondag 30 oktober 2011, 14u36
* Bron: belga
* Auteur: jva

IDEGEM - De 50-jarige man die bekende dat hij vrijdag Martine Van der Elst uit Idegem vermoordde met een mes, werd in een eerder assisenproces veroordeeld voor een gelijkaardige moord. Ronald Van Crombruggen vermoordde in 2000 zijn vriendin Vera De Lathouwer met een keukenmes. 'Als onze Ronny buitenkomt, zal hij opnieuw mensen vermoorden', waarschuwde zijn moeder tijdens het proces in 2001. En dat was precies wat hij deed tijdens zijn penitentair verlof.

De ochtend van 18 maart 2000 stapte een verdwaasde en bevende Van Crombruggen de kantoren van de toenmalige spoorwegpolitie aan het Centraal Station in Antwerpen binnen. 'Ik heb mijn vriendin vermoord', zei hij. Een patrouille van de politie ging daarop naar het appartement van Vera De Lathouwer in de Antwerpse Carnotstraat. Op het opklapbed in de woonkamer troffen de agenten de vrouw dood aan. Naakt, met de benen gespreid, liggend op de rug in een plas bloed. Ze was met een keukenmes om het leven gebracht.

Volgens de eerste verklaringen van Van Crombruggen had hij zijn vriendin gedood toen ze met elkaar seks hadden. Ze had gezegd dat ze een andere, betere man had. Maar al gauw bleek Van Cromburgen een man met twee gezichten. In de verhoren had Van Crombruggen aan de onderzoeksrechter gezegd dat zijn vriendin Vera De Lathouwer zelfmoord had willen plegen, een week voor hij haar doodstak. In een derde, gewijzigde verklaring over de feiten bleef hij daarbij. Maar in het moraliteitsonderzoek verklaarden de twee kinderen van De Lathouwer dat hun mama helemaal geen zelfmoord had willen plegen.

Op vrijdag 28 oktober 2001 werd Van Crombruggen voor het Antwerpse assisenhof veroordeeld voor de maximumstraf van 30 jaar. Hij schokeerde de familie van het slachtoffer door na het vonnis de familie strak aan te kijken en zijn tanden bloot te lachen. 'De misdaad is onverschillig en koelbloedig gepleegd door een gevaarlijke crimineel', motiveerde voorzitter Van Leuven het arrest.

'Ik heb altijd gedacht dat Ronny op een goede dag een mens zou vermoorden', zei de moeder van de dader tijdens het proces. Van Crombruggen had voor de feiten ook verscheidene keren zijn moeder met de dood bedreigd. 'Ronny kon verschrikkelijk kwaad worden. Het schuim stond dan op zijn lippen. Eén keer heeft hij me met een mes bedreigd. En toen het gedaan was met zijn eerste vriendin, heeft hij me opgebeld en gezegd dat hij me wel zou weten te vinden.'

De laatste keer dat hij zijn moeder belde, was omstreeks 5 uur 's ochtends op 18 maart 2000, enkele minuten nadat hij Vera De Lathouwer had gedood met een vleesmes. 'Het is om te zeggen dat uw zoon opgepakt is voor moord. Het is hier met de politie van Antwerpen, ge zult er nog van horen', kreeg de moeder te horen, waarna de hoorn werd ingehangen. Even later drong het tot de moeder door dat het Ronny was die haar gebeld had.

Bron : http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20111030_030

Eigen mening:
Ik vind het raar dar iemand die al eens veroordeeld is, en zijn straf nog aan het uitzitten is onder zijn penitentair verlof zomaar iemand kan vermoorden. Als deze persoon al buiten de muren van de gevangenis mocht komen waren zij er toch van overtuigt dat deze persoon geen gevaar meer was of dit niet meer opnieuw zou proberen. Deze mensen worden toch psychisch begeleid denk ik, dan merk je toch dat deze persoon een probleem heeft. Ik denk dat gevangenen goed psychologisch begeleid moeten worden en voor verschillende mensen. Want als ze zo veel mensen verlof geven, vallen er ook veel slachtoffers.

Ik denk dat niemand die de dader begeleidde echt had kunnen voorzien dat deze man opnieuw een moord zou plegen. Hij gedroeg zich al meer dan tien jaar voorbeeldig in de gevangenis en werd zelfs al met succes voorbereid op een nieuw leven in de samenleving, wie had dan verwacht dat hij dit zou gaan doen? Ik weet niet hoe ver de gevangenissen staan in de psychische begeleiding van hun gevangenen, maar die zal nu wel intensiever moeten gaan gebeuren, om er nog zekerder van te kunnen zijn dat dit vermeden kan worden.

Ik begrijp ons rechtssysteem niet zo goed: iemand krijgt 30 jaar maar mag na 10 jaar al op penitentiar verlof. Waarom moeten er dan nog straffen uitgesproken worden? Ik vind wel dat iedereen een tweede kans moet krijgen maar niet na 1/3 van hun straf al. Ik begrijp dat ze de gevangenen zo willen 'zoet' houden omdat ze anders geen toekomstperspectief hebben. Maar denk eens aan de nabestaanden van de slachtoffers! Zij hebben wel levenslang (zonder hun geliefde) gekregen. Voor hun moet het toch een kaakslag zijn als ze dit nieuws lezen. Als deze man opnieuw 30 jaar krijgt voor deze moord, kan hij na 20 jaar vrijkomen (recidivisten moeten 2/3 uitzitten). Als ik dan reken... word ik misselijk, 30 jaar voor 2 moorden ...
Ik vind dat een straf voor minstens 2/3 moet uitgezeten worden ipv 1/3. Een rechter zou bv de minimumstraf in zijn vonnis kunnen opnemen zodoende heeft de beklaagde toch ook een doel.