Toen ik in het vijfde jaar secundair zat, kreeg ik mijn eerste les economie (ik heb STW gevolgd) en ik vond dat een ongelooflijk nuttig vak. Ik vind het dus ook een goed idee om het als algemeen vak in te voeren. Leerlingen moeten daarom niet heel uitgebreid alle aspecten van onze economie en ons rechtssysteem bestuderen, maar ik vind het wel belangrijk dat jongeren toch wel iets weten over vakantiewerk, geld beheren (het argument van de bankkaart),...

Dit is zeker geen slecht idee. Economie is een vak dat de leerlingen laat kennismaken met heel wat zaken uit het dagelijkse leven. Het beheer van geld, hoe vraag en aanbod stijgen of dalen en welke elementen daar verantwoordelijk voor zijn, hoe je een boekhouding moet voeren, internationale handel ... . Economie is eigenlijk één van de vakken die het meeste aansluiten bij de realiteit. Leefwereld (van de leerlingen) zou ik nog niet zeggen want vele leerlingen interesseren zich op die leeftijd misschien nog niet in al die zaken. Er zijn natuurlijk wel elementen die hun aandacht trekken en waar ze al meer over (willen) weten.

Economie is hier en nu, het verandert ook voortdurend. Ook actualiteit speelt in dit vak een grote rol. Daarom is het, denk ik, een goede zaak om economie als algemeen vak in te voeren. Zo hebben alle leerlingen weet van politieke, economische en sociale gegevens in het dagelijkse leven.

Toch wil ik hier nog aan toevoegen dat de andere vakken die de leerlingen aangereikt krijgen, even nuttig en zinvol zijn. Het is belangrijk dat jongeren iets bijleren, zodat ze later in het gewone leven hun "plan kunnen trekken".

Deze dingen komen toch grotendeels terug in context 6 van de VOETen?



Bijvoorbeeld het geval van met je eigen geld omgaan komt terug in 7. Nu zullen die dingen vooraal in het vak economie aan bod komen, maar aangezien het vakoverschrijdende eindtermen zijn, zouden ze ook aan bod moeten komen in andere vakken.
Wat Kimberly zei over een projectweek is dan in dat opzicht misschien een goed idee?

Ook ik vind dat economie geen algemeen vak moet zijn. Zoals Lien zegt, zit het al in de context 'socio-economische samenleving' van de vakoverschrijdende eindtermen. Als scholen voldoende aandacht aan deze voet spenderen, moeten de leerlingen normaal genoeg kennis hebben van economie om in het dagelijks leven hun plan te kunnen trekken.
Persoonlijk vind ik dat huishoudkunde in elke richting een verplicht vak zou moeten zijn. Ik vind het onvoorstelbaar hoe weinig mensen bijv. kunnen koken en hoe weinig mensen kennis hebben van voedingswaarden. Mensen grijpen alsmaar meer naar fastfood, met gezondheidsproblemen als gevolg. Ook op andere vlakken is het een nuttig vak. Denk maar aan retouches van kleding. Voor kleine zaken gooien mensen hun kleding weg of betalen ze massa's geld om het te laten repareren. Met een beetje kennis kunnen ze dit echter zelf.
Ik weet dat een deel van het vak huishoudkunde ook in de vakoverschrijdende eindtermen verwerkt zit, maar dat gaat dan vooral om de theoretische kant (bijv. gezondheidseducatie) en niet om de praktische kant. Ook weet ik dat veel mensen vinden dat huishoudkunde niet meer van deze tijd is. Maar naar mijn mening is het iets dat altijd nuttig kan zijn. Wat voor zin heeft het om een bijv. een krachtige wiskundige zijn als je thuis je plan nog niet kan trekken.
Ik besef dat de wil er moet zijn om zelf het huishouden te doen. Maar ik denk dat als het vak huishoudkunde op een boeiende manier zou gegeven worden, dat die goesting er normaal wel moet komen.
Zelf heb ik het vak nooit gehad, dus ik weet niet hoe het nu gegeven wordt.

Over huishoudkunde gesproken, inderdaad, dat is zeker even nuttig voor alle leerlingen dan economie. (gezond) Kunnen koken is echt geen vanzelfsprekendheid. Het is inderdaad niet zo dat je, als je in ASO zit, je niet moet kunnen koken. Integendeel! Die leerlingen gaan later waarschijnlijk op kot, daar moeten ze toch ook hun eigen potje koken?
In de Didasco-school in Malle hadden ze daar iets heel moois op gevonden:
Die leerlingen van de eerste graad werkten daar zelfstandig in groepjes, terwijl er één groepje samen met een moeder het middageten voor heel de klas maken. Zo leren ze samen koken, terwijl ze in principe toch in een ASO-richting zitten.