Eén gezin op vier heeft nog geen internet

BRUSSEL - Almaar meer Belgen hebben toegang tot het internet. Maar er bestaan grote verschillen in de manier waarop we het internet gebruiken.

De digitale kloof – de mate waarin bevolkingsgroepen minder toegang hebben tot internet en ICT dan andere – is kleiner geworden. Dat stelt staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie, Philippe Courard (PS), vast op basis van een evaluatie van vijf jaar nationaal actieplan. In 2005 had 42 procent van de bevolking geen toegang tot het internet. In 2010 is dat nog maar 23 procent. Het actieplan had voorgesteld dat die groep met een derde moest verminderen, het is met veertig procent geworden. Het aantal gezinnen zonder internet is van 50 procent in 2005 teruggevallen naar 27 procent vorig jaar, zowat een op de vier dus.

Er is wel een andere kloof ontstaan. Of beter: ze is verschoven. Er is nu meer materiële toegang tot het internet, maar er treden grote verschillen in gebruik op. De sociaal beter gesitueerde Belgen maken gretig gebruik van de steeds toenemende diensten die online aangeboden worden (vacatures, vastgoed zoeken, belastingen invullen). ‘De sociaal kwetsbare groepen blijven hangen in de spelletjes of de netwerksites', zegt Jan Dekelver van de Katholieke Hogeschool Kempen, één van de auteurs van de evaluatie. ‘Internetmogelijkheden die kunnen bijdragen tot hun maatschappelijke integratie gaan aan hen voorbij.'


BRON: Het Nieuwsblad, 2 mei 2011 (05.00u)



Eigen mening:
Ik schrik toch nog enorm hard van dit cijfer: '1 op 4 heeft geen internet'. Ook al is het cijfer in 2005 van 50% teruggevallen naar 27% in 2010. Dit vind ik eigenlijk echt nog wel veel.

Als toekomstig leerkracht moeten we hier denk ik toch wel wat belang aan hechten en even bij stilstaan. Vandaag de dag is internet een zeer belangrijk gegeven geworden in zowel de school als in onze hedendaagse maatschappij bv. betalingsmogelijkheden, sociaal contact, informatie opzoeken (voor school, werk, ...), belastingen invullen, etc. We verwachten dan ook dat iedereen hier toegang tot heeft en hier gebruik van kan maken. Dit blijkt uit het onderzoek dus niet zo te zijn.

Toch dacht ik dat iedereen wel toegang had tot internet via bv. de school, openbare internetcafés, bibliotheken, etc. Misschien weten de mensen het gewoon niet die dit juist wel zouden moeten weten. Ik denk dan ook dat we meer campagnes moeten voeren dat leerlingen in de school gebruik kunnen maken van internet, het internetgebruik in openbare plaatsen zoals bijvoorbeeld de bibliotheek en internetcafés aankaarten,...

Daarnaast vind ik het jammer dat de sociaal kwetsbare groepen die de internetmogelijkheden wel nodig hebben die kunnen bijdragen tot hun maatschappelijke integratie juist aan deze personen voorbij gaat. Worden ze te weinig ingelicht hoe men deze informatie kan vinden op het net? Ik denk dat het dus belangrijk is om meer campagnes te maken hoe men het internet op de juiste manier kan gebruiken (voor de sociaal kwetsbare groepen). Eventueel gratis sessies inlassen om deze groepen te begeleiden?
Het is hoe dan ook denk ik nodig om hier een oplossing voor te zoeken. Ik denk dat vele sociaal kwetsbare mensen geholpen zouden kunnen worden als ze weten waar ze juist moeten zoeken op het internet.

Net zoals Veronique vind ik het zeer opmerkelijk dat dit cijfer nog zo hoog is.
We gaan er maar van uit dat iedereen internet heeft: taken moeten doorgestuurd worden, snel een mailtje sturen ter bevestiging, ....
Het is inderdaad belangrijk om hier als toekomstige leerkracht rekening mee te houden.
Ook vind ik dat men op zoek moet gaan naar een goede oplossing voor dit probleem. Dit kan door ervoor te zorgen dat deze mensen ook toegang kunnen krijgen tot het internet of dat mensen meer rekening houden met mensen zonder internet.
Een beetje terug naar vroeger gaan is dus wel noodzakelijk, totdat er een goede oplossing gevonden wordt voor dit probleem.

Ik denk dat dit niet zo'n groot probleem is dan we denken. De meerderheid van deze 23% die nog niet beschikken over internet behoren volgens mij tot de oudere generatie. Deze mensen hebben dit nooit echt gekend zoals dit nu gebruikt wordt waardoor zij dit nu ook niet nodig achten om in huis te hebben. Deze mensen zullen wel aan hun familie vragen om eens een brief te typen of iets op te zoeken dus het is niet de moeite voor deze mensen om internet te hebben. Er wel voor betalen maar er niet mee kunnen werken, dat wil natuurlijk niemand. Ik zeg ook niet dat deze volle 23 % enkel 'de oudere generatie' is, ook zullen hier gezinnen bij zitten die dit niet kunnen betalen. Wanneer ik een loon heb of een uitkering waar ik juist mijn eten mee kan betalen ga ik ook zeker geen internet aansluiting nemen waardoor deze mensen dan ook niet beschikken over internet.

Wat Hanne zegt klopt gedeeltelijk, maar is toch ook niet helemaal waarheid. Ik heb toevallig daarstraks een reportage gezien over armoede in ons land. Ongeveer 1 op 10 zou onder de grens leven die we zien als armoede. Hieronder zijn vaak jonge mensen of gezinnen met kinderen van onze leeftijd en jonger. In onze lessen gaan we er al te vaak vanuit dat leerlingen voldoende ervaring hebben met multimedia middelen, toch zeker leerlingen als mij, die informatica volgen.

Misschien is onze algemene kijk op de wereld wel te 'multimedia-minded' (als dit al een bestaand woord is). Alles draait voortaan om internet en TV. Ik ben zeker als we 100 mensen zouden ondervragen omtrent hun avondactiviteiten, dan ben ik zeker dat 75 procent hiervan zal antwoorden dat ze TV zullen kijken of surfen op het net.

De kinderen in scholen die niet de mogelijkheid hebben tot internet zijn volgens mij ook grote kanshebbers op pesterijen. Ze kunnen namelijk zelden meepraten als de rest van de klas weer maar eens bezig is over de grappige status die iemand had gepost op Facebook of Netlog, of als de jongens aan het opscheppen zijn over 'het mooie meisje' dat met hen bevriend is geworden op een netwerksite.

Aan ons (de leraars) om deze leerlingen te beschermen. Wijk eens af van de multimediatoestanden en geef nog eens een les uit de oude doos. Of dit effectief haalbaar is, daar durf ik niet op te antwoorden..