![]() |
|
|
|
#1
|
|||
|
|||
|
Persoonlijk heb ik toch ook mijn bedenkingen bij moeder worden op latere leeftijd. Oké, ik snap dat die vrouw graag een kind wou maar misschien had ze eens moeten denken aan de toekomst. Voor hetzelfde geld krijgt die moeder binnenkort iets, komt ze te overlijden en dan is dat kindje wees. Of wordt die moeder dement en kan ze zelf niet meer voor haar kind zorgen. Ik denk niet dat een rusthuis bereid gaat zijn om ook die kleine mee binnen te nemen en te verzorgen.
Daarnaast stel ik mij ook medische vragen. Het risico op afwijkingen bij het kind zijn veel groter wanneer de moeder (en de vader) de 40 gepasseerd zijn. Zo loopt het kind meer kans om het syndroom van down te krijgen. Op zich is er niets mis met dergelijke mensen maar dat zal de opvoeding en de verzorging van het kind, voor deze oudere vrouw niet meer zo evident maken. Ook voor het kind moet het niet leuk zijn met zo'n oude mama. Als kind vond ik het altijd leuk om samen met de mama en de papa naar de speeltuin te gaan en daar te ravotten. Dat zie ik de mama van 63 nog niet direct doen. Ook als ze haar dochter van school komt halen is dat niet zo leuk denk ik. De leeftijdgenootjes, die wel jonge ouders hebben, gaan zich afvragen waarom ze altijd door haar "oma" wordt opgehaald. Ook helpen bij haar huiswerk zal minder vlot gaan aangezien de leerstof tegenover vroeger toch wel redelijk hard veranderd is. conclusie : ik vind het geen goed idee om op latere leeftijd nog mama te worden. |
|
#2
|
||||
|
||||
|
Citaat:
Medisch geloof ik best dat er mits een goede screening niet per se problemen hoeven op te treden, maar ik treed Leen wel bij wat het sociale aspect betreft. Moeilijk te voorspellen hoe het kind er op latere leeftijd op zal reageren...
__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit. Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..." - Socrates, 2400 jaar geleden... - |
|
#3
|
||||
|
||||
|
Ergens snap ik de vrouw wel. Ze heeft een kinderwens en wil deze vervuld zien. Maar dat wil niet zeggen dat ik het aanvaardbaar vind om op die leeftijd aan een kind te beginnen. Om heel eerlijk te zijn vind ik deze vrouw best egoïstisch. Ze kijkt alleen maar naar het feit zij een kinderwens heeft en niet naar de gevolgen voor haar kind. Als ze dit wel gedaan had, was ze er niet aan begonnen.
Een zwangerschap op haar leeftijd heeft alleen maar positieve gevolgen voor haar. Hoe lang gaat zij haar kind nog zien opgroeien? De kans dat ze nog 20 jaar leeft is er maar hoe groot is deze? Welk kind gaat niet te rade bij zijn of haar moeder. Wanneer je voor het eerst alleen gaat wonen en de eerste keer je was doet. Wie bel je dan op? Naar wie ga je als je raad nodig hebt met je eigen kinderen? Ik betwijfel het dat deze vrouw haar kleinkinderen nog gaat zien opgroeien. Ook ga ik mee in de meningen van mijn voorgangers. Hoe gaat dit zijn voor het sociale leven van het kind? Daarnaast is een vrouw ook niet gemaakt om op haar 63 jaar nog aan kinderen te beginnen. De natuur zit zo niet in elkaar. Dit is weer een perfect voorbeeld van hoe wij mensen de natuur naar onze hand proberen te zetten. Ik begrijp dat het verlangen naar een kind groot was maar op 63 jarige leeftijd nog een kind op de wereld brengen is in mijn ogen onverantwoord. Laatst aangepast door Sabrina : 5th October 2011 om 23:59 |
|
#4
|
||||
|
||||
|
Ik vind dat de vrouw veel te oud is om een kind te krijgen. Ten eerst begrijp ik haar verlangen naar een kind zeker en vast, maar ten tweede vind ik het net iets te egoïstisch. Natuurlijk heeft iedereen recht op kinderen, maar als het om een oudere leeftijd van de moeder gaat zijn daar ook ernstige gevolgen aan verbonden. Deze gelden zowel voor de moedere als voor het kind, en in mijn ogen heeft de moeder vooral haar hart laten spreken en niet haar verstand. De moeder heeft een verhoogde kans op hoge bloeddruk, diabetes en dergelijke, maar ook het kind kan problemen krijgen zoals een de groeiachterstand en vroeggeboorte. Ik vind dat deze risico's te groot zijn om toch aan kinderen te beginnen. De vrouw brengt zichzelf, maar ook het kind in gevaar. Ik ben het ook eens met de mening van Guido de Wert. Ook artsen hebben een grote verantwoordelijkheid ten opzichte van het kind. Ze kennen de risico's en toch riskeren ze die... Persoonlijk vind ik de leeftijdsgrens van 45 jaar ook het best.
|