Het modellenwereldje zal altijd stof doen opwaaien. Gisteren las ik nog volgend artikel op een mode site:

Modellen kunnen niet mager genoeg zijn tijdens Londen Fashion Week.
Modellen moeten niet langer size zero hebben. Het was de algemene boodschap van de modewereld. Maar daar lijkt de Londense Fashion Week geen weet van te hebben.

Wie dacht dat de meeste modellen al vel over been zijn, maakt nu kennis met Chloe Memisevic. De Zweedse heeft een BMI van 15, is graatmager en riskeert volgens dokters al op erg jonge leeftijd broze botten, hartproblemen en longontsteking. Ondanks haar onnatuurlijke verschijning is ze bijzonder geliefd bij de grote modehuizen en mocht ze tijdens de London Fashion Week shows lopen voor Erdem en Twenty8Twelve.

Bron: http://www.she.be/mode-en-beauty/ai...-week-poll.aspx

Mening: Het moet altijd extreem zijn op zulke belangrijke modeshows. Dat vind ik ronduit belachelijk. Ik begrijp het als ontwerpers zeggen dat hun kleding mooier naar voren komt op slanke modellen, maar op meisjes die vel over been zijn is dit toch allesbehalve mooi? Bovendien is de meerderheid van de mensheid niet zo slank. Wat ik wel opmerkelijk vind (maar misschien van een ander kaliber is) is dat velen vaak zeggen: “Die vrouwen op tv en in de boekskes zijn zo slank!.”, maar als je dan aan menig vrouw vraagt op wie ze zouden willen lijken, zijn het wel die superslanke vrouwen. Ik denk dat er niet gauw een verbetering op gang is. Niet in de modewereld, niet in ons zelfbeeld.

Moest je aan mij vragen op wie ik zou willen lijken uit de bekende wereld zou ik alvast geen model noemen. Ik wil helemaal niet op zo'n supermodel lijken dat graatmager is. Ik vind dit afschuwelijk maar heb er geen medelijden mee. Ze kiezen zelf om in de modewereld te stappen en zo mager te zijn. Oké sommige mensen zijn van nature zo mager en kunnen dus gewoon hamburgers enzo eten zoals hiervoor vermeld. Maar toch heb ik er mijn bedenkingen bij. Ik snap niet waarom de modewereld zo'n magere modellen willen. Als je de modewereld in wilt moet je een mooi meisje zijn want ze willen alleen maar pronken met mooie meisjes. Zo'n graatmager model vind ik allesbehalve mooi. Het is zoals Jelle zegt: De rondingen maken de meisjes mooi. ik vind dit ook. Ik weeg liever een paar kilo meer met mooie rondingen dan dat mijn botten overal zichtbaar zijn. Dit is niet gezond.

Ik vind het al wel positief dat Belgie met maatje 36 werkt. Ik vind dat dit een teken is dat er toch nog hersenen in de modewereld werken.

Een interessant nieuw inzicht!
Ergens is het wel logisch: Anorexia is in de eerste plaats een ziekte die zich grotendeels in de hersenen afspeelt (zoals er al gezegd wordt: je brein wordt 'beloond' bij het niet-eten). Én bovendien is het genetisch bepaald. Dus in de eerste plaats hebben modefoto's of graatmagere modellen géén negatieve invloed.
Het is wél zo dat het wel een bepalende factor kan zijn, want inderdaad, in ontwikkelingslanden is er bijna geen anorexia nervosa te bespeuren, dus het heeft ook wel met onze samenleving te maken.
Maar alles op de mode-industrie steken is dus unfair!

Dat je karakter een bepalende factor is, is zeker waar. Dat hij zegt dat je het niet kan veroorzaken met foto's valt in mijn ogen nog te betwijfelen. Ik denk dat het ergens ook genetisch bepaald zou kunnen zijn. Mijn bomma heeft anorexia gehad (het is niet alleen een fenomeen van deze generatie!), mijn moeder heeft eetproblemen en ik heb ook wat moeilijkheden met eten gehad. Toeval? Ik weet het niet. Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat het niet iets is wat je jezelf aandoet.