Ik ben een voorstaander van euthanasie, mits er geen enkele andere uitweg is voor die persoon. Waar de grens ergens ligt weet ik niet. Ik spreek me daar ook niet over uit. Vaak willen terminaal zieke mensen niet meer verder leven. Indien ze er genoeg over nagedacht hebben en met deskundigen over euthanasie gesproken hebben, heb ik absoluut geen problemen met euthanasie. Mensen die echter altijd ongelukkig zijn (door bijvoorbeeld een aanslepende depressie) zien de zin van het leven vaak niet meer in. Als je in een neerwaartse spiraal terecht komt kan ik me voorstellen dat je het leven beu bent. Is het hier dan ethisch verantwoord om deze persoon te euthanaseren? Is euthanasie in eender welk geval ethisch verantwoord? Mijns inziens zal dit een delicaat twistpunt blijven.