VN waarschuwt: "Nu ingrijpen of geen vis meer in zee"

13 miljoen vissersboten moeten snel verdwijnen of één miljard mensen gaan honger lijden
Tenzij er onmiddellijk drastisch wordt ingegrepen, zal er over 40 jaar geen eetbare vis meer in de zee zitten. Dat blijkt uit een rapport van de VN dat HLN.BE/Planet Watch kon inzien. Drastisch betekent: 13 miljoen vissersboten wereldwijd uit de vaart nemen, alternatieve jobs zoeken voor 20 miljoen van de 35 miljoen vissers en het onmiddellijk stopzetten van de 27 miljard aan rechtstreekse subsidies die overheden jaarlijks aan de visserij geven.

Het rapport is van de hand van het United Nations Environment Programme (UNEP), een organisatie van de Verenigde Naties die de milieuactiviteiten van de VN coördineert. Het moet overheden onder druk zetten tegen de Rio+20-top in 2012, waar de VN het instorten van de commerciële visserij als één van de topprioriteiten op de agenda zet.

Economisch bekeken
De projectie van de totale instorting van de zeevisserij tegen 2050 is niet nieuw. Marinebiologen en andere wetenschappers hebben ze al gedaan, maar dan op basis van de evolutie in biodiversiteit. Dit rapport is het werk van economen. Om het simpel te zeggen: niet meteen mensen die bezorgd zijn om de vissen zelf of de natuur, wel om de economie.

Implicaties enorm
De implicaties van hun analyse van de visvangst is enorm. In de volgende 40 jaar zal de commerciële visserij volledig instorten voorspellen ze. Nu al is 30 procent van de eetbare vissoorten opgevist, en ze voorzien een afname van de vangst met 10 procent per jaar.

Subsidies
Volgens het rapport overleeft meer dan 35 procent van de huidige visserij-industrie in de wereld alleen door subsidies van overheden. Subsidies die volgens de analisten er alleen maar voor zorgen dat de overbevissing toeneemt en de sector in een uitzichtloze spiraal hebben doen belanden. Slechts 8 miljard van de 27 miljard die overheden nu jaarlijks vissers toestoppen zijn enigszins economisch zinvol rekende UNEP uit. Die 8 miljard hoeft niet per se geschrapt te worden, maar moet beter gebruikt worden om duurzame visserij te installeren.

13 miljoen boten te veel
Bovendien moeten 13 miljoen van de 20 miljoen vissersboten uit de vaart genomen worden, te beginnen met de grootste schepen. Elke vorm van overheidstussenkomst om vissers tegemoet te komen om schommelingen in brandstofprijzen te helpen verteren (niet eens meegeteld in het pakket van rechtsreekse subsdies ten bedrage van 27 miljard) moet onmiddellijk verboden worden. En overheden moeten dringend alternatieve werkgelegenheid gaan zoeken voor 20 miljoen vissers wereldwijd.

Parken
Er moeten ook snel grote marineparken worden geïnstalleerd: no-fishing zones in onze oceanen waarop streng wordt toegezien. Onderzoek heeft aangetoond dat het marineleven in zo'n zones zich vaak spectaculair herstelt, tenminste als er een zero-tolerantie wordt toegepast. Alweer is dat economisch onderbouwd: als vissen volwassen kunnen worden, zijn ze productiever. Een jonge vis die kan natuurlijk kan groeien tot zelfs al maar het dubbele van zijn gewicht legt maar lieft 100 keer meer eitjes.

8 procent wereldbevolking
De economische implicaties zullen enorm zijn als we daar niet in slagen volgens het rapport. Niet alleen voor de 120 miljoen mensen wereldwijd die direct leven van de visvangst, maar voor 500 miljoen mensen, want 8 procent van de wereldbevolking is momenteel economisch afhankelijk (distributie, verwerking etc.) van de sector. Los van het zuiver economische plaatje is er een kwestie van proteïne: de zeevisserij levert de belangrijkste voedingsbron voor 1 miljard mensen, van wie het merendeel bij de armsten behoort.

Paradox
Het rapport waarschuwt dat de enige redding ligt in kleinschaligheid en "het artisanale". Het spreek van een dodelijk paradox: door het creëren van bijzonder efficiënte, hoogtechnologische visserijvloten is er zo'n overbevissing dat die vloot inefficiënt is geworden.

Spelen met levens
"Het is tijd om in te zien dat dit probleem het pure ecologische en emotionele overstijgt", zegt Achim Steiner, vice-secretaris-generaal van de VN en directeur van UNEP. "De huidige gang van zaken in de visserij is schoolvoorbeeld van compleet mismanagement, en dat zal leiden tot een drama van monumentale proporties. Deze sector is zichzelf in recordtempo om zeep aan het helpen en verwoest daarbij een natuurlijk kapitaal dat van vitaal belang is voor het voortbestaan van onze soort. Overheden moeten beseffen dat ze met hun huidig beleid met het leven van een miljard mensen spelen." (mvl)

bron:http://www.hln.be/hln/nl/6276/Overb...er-in-zee.dhtml

Mening:

Langs de ene kant is het natuurlijk wel nodig dat er eetbare vis in de zee blijft maar langs de andere kant nemen we wel van miljoenen mensen hun job af.
Dit is natuurlijk een zware beslissing. Misschien is het beter om een regeling op te stellen en het aantal vis dat gevangen mag worden te gaan controleren.
Wat vinden jullie ervan?

Ik vind dat er dan geld moet worden geinvesteerd in kweekprojecten van bepaalde vissoorten die nadien dan in zee worden gezet.
Dit dan wel volledig betaald door de overheid.
In onze kanalen worden er toch ook extra vissen uitgezet dus dan zou dit ook perfect werken. Hierna zou ik dan weer wel quota's instellen zodat er per landsdeel maar een bepaalde hoeveelheid vis mag worden opgehaald.
Dit dan weer afhankelijk van de bevolkingsdichtheid,...
Dit is een probleem dat ze toch wel dringend moeten aanpakken zonder miljoenen mensen op straat te zetten.