Samen slapen is geen must


BRUSSEL - Nogal wat stellen overwegen om niet meer samen in een bed te slapen, omdat hun partner hen wakker houdt. Wat zegt dat over hun relatie?


Samen slapen: het is vaak prettig en het is romantisch. Maar er is een schaduwkant aan, zo schrijft de Sunday Telegraph, die verwijst naar een enquête onder 1.000 Britten, die uitgevoerd werd door de Britse Slaapraad.

Liefst 80 procent van de ondervraagde stellen geeft toe al ernstig overwogen te hebben om twee aparte bedden te kopen of zelfs in twee aparte kamers te gaan slapen.

Reden: de slaapgewoonten van de partner, die de ander uit zijn of haar slaap houden.

Volgens de onderzoekster Jessica Alexander slapen bij één stel op de tien de partners elk in een eenpersoonsbed en zou een op de vijf dat eigenlijk ook graag willen doen. Een op de vier ondervraagden vlucht geregeld naar het logeerbed of de sofa om toch nog wat slaap te krijgen.

De meest voorkomende klacht betreft het vasthouden van de bovenkant van de lakens terwijl je wegrolt van de ander, die zo in de kou blijft liggen. Vier op de tien koppels heeft daar (slechte) ervaringen mee.

Andere pijnpunten: een van de partners beweegt zich weg van de ander en wordt door hem/haar gevolgd tot iemand op de rand van het bed balanceert en er bijna uitvalt. Of tandengeknars, of praten in de slaap.

De Vlaamse relatietherapeut Alfons Vansteenwegen kan er nog wel een paar bedenken: ‘Een van beiden heeft doorgaans meer slaap nodig. Dat geeft dus sowieso problemen, of 's avonds of in de ochtend. Er zijn individuele verschillen tussen mensen: de een kan meer een ochtendtype zijn, de ander is een avondmens. Maar er is ook een verschil tussen de geslachten: vrouwen hebben gemiddeld gesproken ook meer slaap nodig dan mannen.'

‘Of een van beide partners slaapt minder diep. Deze kan de ander uit zijn slaap houden doordat hij/zij opstaat om naar het toilet te gaan. Het kan zijn dat de ander daardoor wakker wordt. Elk geluid, elke verandering kan storen. En dan is er nog het grote probleem van snurken, dat toeneemt met ouder worden en dat veel vrouwen uit hun slaap houdt.'

Vansteenwegen zegt verscheidene echtparen op leeftijd te kennen die vanwege het snurken aparte kamers opzoeken. ‘Ik denk dat het geen taboe meer is. Niet meer zoals vroeger, toen het verplicht was binnen een goede relatie om samen het bed te delen. Ik begrijp dat jonge mensen daar vreemd van opkijken, omdat samen slapen ook zijn charme heeft en apart slapen niet romantisch lijkt. Maar deze stellen ervaren het niet als een probleem. Het is juist een oplossing voor hun probleem.'

‘Natuurlijk is het bed voor veel mensen ook de plaats waar ze seks hebben', voegt hij eraan toe. ‘En dan moeten ze daar op een ander moment of een andere plaats tijd voor maken. Maar mijn stelling daarover is al lang bekend: seks gaat in een duurzame relatie nooit vanzelf. Er komt altijd één eerst. Er is altijd een die vaker wil, of die andere dingen wil. En omdat het niet vanzelf gaat, moet er iets anders in de plaats komen, met name: verleiding. De een moet de ander verleiden. Dat is ook zo voor mensen die wel samen slapen hoor.'

Ook de Britse slaappsycholoog Chris Alford stelt vast dat ‘slaapconflicten' in veel relaties voorkomen en waarschuwt dat ze de hele relatie kunnen ondermijnen: ‘Dan kun je beter aparte kamers opzoeken. Want in de jachtige wereld waarin wij leven, is elk uur slaap meegenomen.'

Volgens de Britten gaat het om een heuse trend, die door de beddenindustrie natuurlijk luidkeels verwelkomd wordt. Bovendien heeft ook de Britse Vereniging van Woningbouwers berekend dat tegen 2015 meer dan de helft van de nieuwe huizen twee ‘master bedrooms' zal hebben.


Blog DS, 29-03-2010

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik denk dat een koppen veel gelukkiger kan samenleven als ze in een apart bed of zelf in een aparte kamer slapen dan dat ze gefrustreerd worden van elkaars gesnurk.

Ik kan me wel vinden/herkennen in deze 'slaapproblemen'. Zelf heb ik mijn liefje eens onbewust ’s nachts een elleboogstoot gegeven in zijn oog én hem uit bed geduwd. ’s Ochtends wist ik hier niets meer van. (oeps! ) Ik hoor het tegenwoordig wel vaker van koppels waarbij het snurken een probleem is. Ik kan het zelf ook niet verdragen als iemand naast mij lawaai maakt terwijl ik probeer in slaap te vallen. Ik vind dat je moet doen wat je denkt dat goed is voor je relatie en voor jezelf. Of dit nu samen slapen is, of apart slapen. Zolang je er beiden maar gelukkig bij bent!

Ik ben blij dat wij nu al 8 jaar en nog steeds gezellig samen in één bed kunnen slapen. Ik kan me niet meer voorstellen om alleen in een bed te liggen en als dat uitzonderlijk eens gebeurt als mijn vriendin weg is en ik geen plannen had, dan voel ik me toch maar eenzaam
Mijn vriendin is een langslaper en ik sta bewust na 8 uur slaap op (ik verspil daar mijn tijd niet graag aan), maar dat werkt voor ons. Ik kan me wel voorstellen dat snurken een reden is om apart te gaan liggen, maar gelukkig is dat bij ons voorlopig nog niet aan de orde *houdt hout vast*.

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -