actualiteitsforums  

Ga Terug   actualiteitsforums > ACTUALITEITSFORUM > BELGIË > Cultureel-maatschappelijk
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Home FORUMS Registreer Arcade Zoeken Posts van vandaag Markeer Forums als Gelezen

Antwoord
 
Onderwerp Opties Zoek in onderwerp Waardeer Onderwerp Weergave Modus
  #1  
Oud 30th April 2010, 17:01
Coleta's Avatar
Coleta Coleta is offline
Registered User
 
Geregistreerd op: Sep 2008
Locatie: Blauberg
Posts: 78
Stuur een bericht via MSN naar Coleta
Een beetje stress kan er voor zorgen dat je beter presteert, maar wanneer je te veel stress hebt -of de stress houdt te lang aan- dan is het omgekeerde zeker waar. Ik schrik er dan ook niet van dat stress in de ergste vorm kan leiden tot gedragsveranderingen en schoolverzuim. Zelf heb ik tijdens de examenperiode ook ongelooflijk veel last van stress. Dit begon in het vijfde middelbaar, maar werd steeds erger. Ik mag misschien wel van geluk spreken dat ik er dan 'pas' last van had. Voor mij gaan examens nu gepaard met niet goed kunnen slapen, weinig eten, geen ontspanning... Wanneer je moet studeren zou je net goed moeten kunnen slapen en eten. Alle energie is dan ook meer dan welkom. Ik weet dat ook ontspanning heel belangrijk is, maar eens het zo ver is neem ik er de tijd niet voor. Ik ben het ermee eens dat ouders ook een grote rol KUNNEN spelen wanneer het op stress aankomt, maar ik vind dat Griet er een beetje te hard de nadruk op legt. Zo hebben mijn ouders nooit gevonden dat ik beter moest presteren dan anderen. Ik moest mijn best doen en de resultaten halen die ik KON halen en toch heb ik nu zo veel last van stress. Een beetje geërfd van de mama vrees ik
Met citaat antwoorden
  #2  
Oud 1st May 2010, 01:45
Jente.Roosenbroeck Jente.Roosenbroeck is offline
Registered User
 
Geregistreerd op: Sep 2008
Locatie: Nijlen
Posts: 77
Citaat:
Orgineel gepost door Coleta
Zo hebben mijn ouders nooit gevonden dat ik beter moest presteren dan anderen.


Ik heb jaren last van faalangst gehad. Niet enkel op schoolvlak maar o.a. ook op relatievlak. Ik merkte enorm dat dit mijn leven bepaalde. Iedereen kende mij als een vrolijke, sociale en vlotte meid, maar diep van binnen borrelde ik van angsten. Nu, sinds de relatie met mijn ex-vriend, lijkt het alsof ik hiervan ben "verlost". Ik heb er absoluut geen last niet meer van. Het voelt als een enorme vrijheid waarin je eindelijk jezelf kan zijn. Het voordeel van al deze ellende is wel dat ik sneller leerlingen die met angsten kampen, zal begrijpen en kunnen helpen. Dit vind ik wel positief. Het is inderdaad zo dat er steeds meer en meer van jongeren wordt verwacht, waardoor de druk op hun schouders toeneemt. Daarom vind ik het voor ons, toekomstige leerkrachten, belangrijk hier iets aan te doen en het hoge cijfer, van leerlingen met angst, te doen dalen. Bijvoorbeeld door open gesprekken hierover, georganiseerde werksessies, ...
Met citaat antwoorden
Antwoord


Onderwerp Opties Zoek in onderwerp
Zoek in onderwerp:

Uitgebreid Zoeken
Weergave Modus Stem op dit onderwerp:
Stem op dit onderwerp::

Posting Regels
Je mag niet nieuwe onderwerpen maken
Je mag niet reageren op posts
Je mag niet bijlagen posten
Je mag niet jouw posts bewerken

vB code is Aan
Smilies zijn Aan
[IMG] code is Aan
HTML code is Uit
Forumsprong



Alle tijden zijn GMT +2. De tijd is nu 17:07.


Powered by: vBulletin Version 3.0.6
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.