Maar denk je dat enkel de media schuld treft? Dat er geen jongeren zijn die omwille van pestgedrag of reacties van ouders er anders uit willen zien?

Het pestgedrag en de reacties van ouders komen vooral verder van het beeld dat de media voorspiegelt. Mocht de media geen tandenstokers presenteren als schoonheidsideaal zouden kinderen het niet abnormaal vinden dat sommige kinderen iets gevulder zijn. Enkele jaren geleden was er een tendens om iets vollere modellen over de catwalk te sturen. Spijtig genoeg is dit nog veel te weinig voorkomt.
Ik denk dat iedereen wel iets niet mooi vindt aan zijn lichaam. Maar platische chirurgie gaat wel heel ver. Misschien is het goed om vanuit de overheid een campagne op te starten in scholen om jongeren een beter beeld te geven over 'normale' lichamen.

Dit vind ik dus jammer.
De media heeft ervoor gezorgd dat bijna alles geïdealiseerd is.
Tienermeisjes gaan deze beelden dan bekijken als het streefdoel en dit is nooit haalbaar en trouwens ook onecht. Niemand waar ook ter wereld ziet eruit als de meeste modellen worden gefotografeerd en dergelijke.
Hoog tijd dat de media hier een einde aan maakt en de mensen eens begint af te beelden zoals ze werkelijk zijn. Dit zal dan wel een einde maken aan de absurde ideeën van tienermeisjes om het schoonheidsideaal na te streven.

Maar wij worden toch allemaal beïnvloed door media? Wij krijgen allemaal dat 'ideaalbeeld' te zien, en toch overweegt niet ieder van ons plastische chirurgie. Sommige mensen zijn er dan misschien meer vatbaar voor en dat komt eerst en vooral uit onzekerheid. Maar ik denk dat het onzeker zijn meer centraal staat dan de media.

Ik denk dat onzekerheid niet te formuleren valt zonder de media te betrekken, daar het onzeker zijn ontstaat uit het niet voldoen aan het ideaalbeeld.
Als we ons niet aan een ideaalbeeld moeten spiegelen en dus kunnen zijn wie we oprecht zijn, lijkt het me ook niet nodig om onzeker te zijn.
Naar mijn mening gaan deze twee begrippen dus hand in hand.

Dat zoveel meisjes plastische chirurgie overwegen, verbaast me niet.
Enkele jaren geleden probeerden we ook sterk naar het ideaalbeeld te streven. Echter deden we dat toen met de middelen die we hadden (make-up, diëten: denk aan de grote hoeveelheid anorexiegevallen). Daar plastische chirurgie de dag van vandaag zo 'simpel' voorgesteld wordt en zo dicht bij ons bed staat, lijkt me dit voor velen gewoon een nieuw middeltje waardoor men nog sterker naar dat ideaalbeeld kan streven.
Ik wil hiermee de feiten niet goed praten, maar onverwacht kan je dit niet noemen. 'We' werken het immers zelf in de hand.