Hoewel ik dit een groot aantal vind kan ik er niets slechts van zeggen, ik was vroeger zelf ook zo.
Ik ging soms pas slapen om 12u of half 1, maar ik kwam hiermee toe. 'S morgens was ik klaarwakker en fris op school. Natuurlijk is het de verantwoordelijkheid van de ouders om de kinderen op tijd in bed te steken, maar enkel als er bewijs is dat zij hier ook veel last van hadden. Als ik vroeger toch eens een dag lastig en moe was wist ik uit mezelf dat ik enkele dagen vroeger moest gaan slapen. Het zijn volwassenen in de maak, dus ik denk dat zij ook wel enkele verantwoordelijkheid lopen.

Ik denk dat de verantwoordelijkheid vooral bij de jongeren zelf ligt. Indien deze de verantwoordelijkheid zelf niet aankan (omdat hij/zij te moe blijkt te zijn de dag nadien), mogen de ouders wel ingrijpen en hem/haar een beduur geven of de laptop beneden houden, ... Maar ik vind ook dat je een beduur geen straf mag maken. Ik geraak namelijk zelf nogal moeilijk in slaap en kan ook niet doorslapen. Ik heb over de jaren heen al vele middeltjes geprobeerd en vorig jaar ben ik uiteindelijk naar de slaapkliniek gegaan. Daar proberen ze je een hele dag lang met trucjes in slaap te krijgen, bij mij zonder enig succes. 's Nachts hebben ze mij een slaappilletje moeten geven omdat ze -indien ze op mij hadden moeten wachten om zelf in slaap te vallen- anders niet genoeg grafisch materiaal hadden om mijn slaappatroon te kunnen verklaren. Ik slaap van nature zeer slecht, dat is genetisch bepaald. Het enige wat ik hieraan kan doen is of wel af en toe een slaappilletje nemen als ik enkele dagen aan een stuk minder dan 3 uur per nacht slaap en mij niet fit genoeg voel in de dag of wel gewoonweg later gaan slapen. Normaal gezien ga ik rond half 12 naar boven, de meeste zouden zeggen dat dit laat is, maar voor mij is dit vrij vroeg. Als ik vroeger ga slapen, kan ik absoluut niet in slaap geraken en begin ik te piekeren, wat nog een slechtere invloed heeft op mijn slaappatroon. Het is dus beter om een beetje later te gaan slapen, wanneer ik me al rustiger voel en dan proberen om effectief in slaap te vallen. Ik kan het dus wel begrijpen dat sommige jongeren geen bemoeienissen van hun ouders willen en zich 's avonds nog wat willen bezighouden als ze de slaap niet kunnen vatten. Ook mensen die het met minder slaap kunnen doen, moeten dit maar voor hun eigen uitmaken. Ik zal nooit 8,5 uur per nacht kunnen slapen, ik ben al blij dat ik 4 uur per nacht slaap! Toch kan ik functioneren op school! Ik kan mij voorstellen dat er mensen zijn die het met enkele uren minder slaap kunnen doen en nog altijd fit zijn in de les, dan vind ik dat de ouders ook de jongere vrij moet laten in zijn/haar slaapgewoonten. Dit ter zijde denk ik dat de media ook wel een grote invloed heeft op de slaapgewoonten. De programma's waar jongeren graag naar kijken zijn door de jaren heen altijd maar verlaat. Daardoor gaan de ouders ook eerder denken van "half 10 is nog relatief vroeg" om mijn kind naar bed te sturen, terwijl ze dit vroeger al eerder aan de late kant vonden. Er moet ook rekening gehouden worden met het uur waarop de jongere de volgende dag uit de veren moet. Mijn zus is 16 jaar, ze moet om kwart na 6 uit bed en gaat tegen 23u naar bed (vaak ligt ze boven nog uren naar de tv te kijken). Mijn zus is slechtgehumeurd in de dag en kan 's morgens niet goed opstaan. Maar ze mag tot 23u opblijven omdat ik dat ook mocht, toen ik 16 jaar was. Ik kon echter al niet slapen, dus lag nog uren wakker. Dat niet meegerekend moest ik wel pas om kwart na 7 opstaan om tijdig op school te geraken. Ik denk dat ouders deze zaken ook moeten onthouden wanneer ze een kind nog een bedtijd willen toekennen.

Ik heb zelf een zeer vrije opvoeding gehad op het gebied van keuzes maken, evenals dus mijn keuze hoe laat ik in bed kroop.
Zowel mijn zus als ik hebben hierdoor de gewoonte om tegen 21u naar boven te gaan. Ik denk dat je als ouder(s) je kinderen voldoende verantwoordelijkheid mag geven, zo lang je zelf maar het goede voorbeeld geeft en 'hamert' op bepaalde waarden en normen die je belangrijk vindt. Ook kan je, zonder je kind zijn verantwoordelijkheid af te nemen, wel duidelijk laten merken of zijn keuze je zint of niet. Dit kan voor het kind een aanleiding zijn om zijn gedrag bij te sturen.

Daarom vind ik dat hier zowel de verantwoordelijkheid ligt bij de jongere die de juiste keuze maakt, als bij de ouder die met zijn opvoeding toch steeds de juiste richting aanwijst.