Het is inderdaad verstandig van de jongeren dat ze abortus laten plegen wanneer ze beseffen dat ze niet voor het kindje kunnen zorgen. Ik heb respect voor de jonge meisjes die deze stap durven zetten, want ten slotte groeit er leven in je buik en dat leven zet je stop. Zo een beslissing moet een enorme inpact op je leven hebben. Het is net zoals Alexandra zei, zoiets vergeet je niet. Het blijft je lang achtervolgen. Je doorstaat een emotionele knoop waarbij je nooit zeker weet of je de juiste beslissing genomen hebt.

Anderzijds heb ik enorm veel respect voor jongeren die beslissen om hun kindje toch te houden en het de beste zorgen te geven. Je beslist uiteindelijk om verantwoordelijkheid over een kind op jouw te nemen. Op jonge leeftijd zwanger zijn, zorgt voor veel oordelen van buitenstaanders. En daar moet je echt wel sterk tegenover staan. Ik vind het knap dat je als jongere een deel van je jonge leven afstaat om de zorg over een kind in de plaats te zetten. De stap naar abortus is voor jongeren een grote stap. Maar ook de beslissing om het kind te houden is niet niks.

Zelf kan ik daar geen mening over geven. Hoe ik zou beslissen, dat weet ik pas wanneer ik voor zo een situatie zou komen te staan. Men zegt vaak dat 17- tot 20- jarige niet in staat zijn om voor een kind te zorgen. Ik denk dat ze dat best zelf beslissen. Iedereen weet voor zichzelf wat wel en niet mogelijk is.

Ik ben het volledig eens met wat Sanne zegt.
Een factor die de keuze op abortus nog moeilijker maakt, is de kans dat je later misschien moeilijker of zelfs niet zwanger geraakt. In zo'n geval loop je het risico dat je je hele leven spijt hebt van de keuze die je op jonge leeftijd maakte.
Ik weet zelf ook niet goed wat ik zou doen, moest het me nu overkomen. Eerst en vooral zal ik beginnen tellen wanneer de verwachte geboortedag is... Afhankelijk daarvan zal ik beslissen of het al dan niet haalbaar is om op dat moment voor een kindje te zorgen. Moest dat nu midden in de examens zijn, dan wordt je keuze daardoor mee beïnvloed.

Ik begrijp niet hoe het kan dat er zoveel vrouwen tussen 20 en 40 beslissen om een foetus te laten wegnemen. Ik kan me inbeelden dat je die keuze maakt, wanneer je zeker weet dat het kind een ernstige afwijking zal hebben, maar in de andere gevallen kan ik me niet onmiddellijk voorstellen wat je motivatie is om abortus te plegen.

Iedereen staat natuurlijk zelf voor die keuze, vandaar dat de psychologische tests en opvolging in deze situatie zeer belangrijk zijn. Er mogen zeker geen overhaaste beslissingen worden genomen, want daar krijg je later alleen maar spijt van!