Geen Turks op werkvloer en in refter


Een Genks bedrijf wil dat allochtone personeelsleden Nederlands spreken, ook in de refter. Drie overtredingen kunnen aanleiding zijn tot ontslag. De Turken noemen het een aanslag op hun Turks.


HP Pelzer, een toeleveringsbedrijf van Ford Genk, hanteert de spelregel dat alle 125 werknemers binnen de omheining van de onderneming Nederlands spreken, uit veiligheidsoverwegingen en uit respect voor de collega's. Het bedrijf heeft ongeveer 70 procent allochtone personeelsleden, met een mengelmoes aan nationaliteiten. De Turkse delegatie overheerst.

De bedrijfsleiding besliste het niet-gebruiken van het Nederlands te bestraffen, via schriftelijke verwittigingen. Drie kunnen aanleiding zijn tot ontslag. Het plan werd volgens de directie ook in de zeer divers samengestelde ondernemingsraad goedgekeurd. Volgens directeur Human Resources Geert Vermote leidde het systeem tot nog toe slechts tot drie overtredingen en schriftelijke verwittigingen. Vermote zegt ook geen probleem te hebben met het feit dat vier Turken tijdens de pauze wat Turks onder mekaar praten, maar stelt dat het Nederlands verplicht is zodra ze het gezelschap krijgen van iemand van een andere origine, een Belg, een Pool, een Italiaan.

Onder de Turken kwam de voorbije maanden echter een tegenbeweging op gang. De personeelsleden gingen over de spelregels en de dreiging met ontslag hun beklag doen bij ABVV-diversiteitsconsulent en SP.A-politicus Selahattin Kocak en bij vakbondssecretaris Rogier Dessers.

Kocak verdedigt de kennis van het Nederlands op de werkvloer, maar hij vindt niet dat het onderdeel mag zijn van een afdankingsmechanisme. Kocak geeft wel toe dat onder de Turken het gevoel is beginnen leven dat het Turks op de werkvloer wel moet kunnen. ,,We gaan zowel in het bedrijfsleven als bij de overheid te snel met het opleggen van het Nederlands. We zijn dat aan het forceren. Met de vele nieuwkomers uit de EU en met al wie via gezinshereniging komen, is dat een foute mentaliteit.''

Ook ABVV-secretaris Dessers zegt niet te aanvaarden dat de taal als stok achter de deur wordt gebruikt, en stelt dat de onderneming veel minder problemen maakte rond het Nederlands toen het bedrijf nog veel vreemde werkkrachten nodig had.


DS, 19-04-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

,,Ze zijn nogal onverdraagzaam''


,,Een aanslag op het Turks'', blokletterde een Turkse krant over de eis om Nederlands te praten.


De Turkse journalist die aanwezig was op een vergadering van het personeel van HP Pelzer en vakbondsvertegenwoordigers van het ABVV, was in zijn verslag niet mals voor België. ,,Ze zijn nogal onverdraagzaam. Tegenstand tegen de Turkse taal breidt zich verder uit in Europese landen. Na verbod op de Turkse moedertaal in de scholen in Duitsland en België heeft ook een Belgische firma een gelijkaardige 'schandalige' beslissing genomen.''

De verslaggever stelt dat ook de aanwezige vakbondsafgevaardigde Selahattin Kocak ernstige bedenkingen had bij deze regels. ,,Natuurlijk zullen we met de bedrijfsleiding gaan praten om deze onrechtvaardigheid ongedaan te maken'', zei Kocak volgens hem.

'Slimste mens' Selahattin Kocak, tevens SP.A-schepen in Beringen, vindt nu dat de Turkse journalist hem ,,radicaal fout'' heeft geciteerd. ,,Nederlands is een must. Ik ben diversiteitconsulent en geef rond de noodzaak van dat Nederlands trouwens constant vorming aan de militanten.''

Kocak zegt met de bedrijfsleiding ook de mogelijkheden te hebben doorgepraat tot het geven van cursussen Nederlands op de werkvloer, waarvoor subsidies kunnen worden gekregen.

Hij wil ook niet meestappen in het verhaal - of minstens de vrees - dat de Turkse gemeenschap doelbewust begint terug te plooien op zichzelf door Turks te spreken. ,,Daarvan zou je ook het bedrijfsleven kunnen beschuldigen als het op die manier kennis van het Nederlands eist en sanctioneert. Elke minderheidsgroep zal zich wel wat onderdrukt voelen en zich om die reden wat terugplooien.''

Directeur Geert Vermote stelt dat de publicatie in de Turkse krant de zaak geen goed heeft gedaan. Volgens Vermote is het helemaal geen aanslag op het Turks, wel een kwestie van respect. ,,Zolang het niet storend is, kan het wel. Hier werken al jaren allochtonen. In den beginne was er geen enkel probleem met het Nederlands. Nu is er sprake van touwtrekkerij in de refter. Enkelen zeggen zich als anderstaligen niet meer thuis te voelen, en spreken doelbewust Turks. Het probleem doet zich niet voor bij de nieuwkomers.''

Volgens de HR-directeur scoort de onderneming in rapporten hoog op het vlak van diversiteit en verdraagzaamheid, en werden zelfs herhaalde inspanningen geleverd om cursussen Nederlands te organiseren op en naast de werkvloer. (gfr)


DS, 19-04-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Samenwerken vergt een taal


Een Limburgs bedrijf met 70 procent medewerkers van allochtone origine verplicht zijn werknemers op de werkvloer Nederlands te spreken en ook in de eetzaal, zodra daar meerdere ,,taalgroepen'' bijeen zijn. Wie na drie verwittigingen die regel blijft overtreden, kan gestraft worden; de ultieme straf is het ontslag.


Is dat een overdreven maatregel? Moet die verboden worden? Of integendeel veralgemeend?

Er kan geen twijfel over bestaan: een bedrijf mag regels stellen over het taalgebruik op de werkvloer als daar goede redenen voor zijn en die zijn er haast altijd: een gemeenschappelijke taal is onmisbaar voor de veiligheid en de goede werking van het bedrijf. En in Vlaanderen is de beste taal daarvoor het Nederlands. Elke rechter zal die regel aanvaarden, als hij consequent en met gezond verstand wordt toegepast: als hij ook geldt voor de bedrijfsleiding, als nieuwelingen de kans krijgen de taal te leren, en als de regel niet misbruikt wordt om bijvoorbeeld Marokkanen de deur te wijzen omdat ze niet goed Nederlands kennen om ze dan te vervangen door een ploeg Polen waarvan alleen de chef een woord Engels verstaat.

Voor het taalgebruik in de eetzaal, is dat minder duidelijk, maar dit bedrijf heeft argumenten. Met zoveel taalgroepen bestaat het gevaar van kliekjesvorming. En dat kan spanningen veroorzaken. Als de afspraken volgens de regels van de kunst tot stand komen - bijvoorbeeld via overleg in de ondernemingsraad - is er geen bezwaar, al zou het wellicht beter zijn mensen van de gegrondheid van die afspraken te overtuigen dan hen met straffen te bedreigen.

Zo'n regelgeving veroordelen en verbieden, houdt dus geen steek. De regel meteen opleggen aan alle bedrijven evenmin. Er zijn te veel specifieke situaties. Voor een bedrijf dat geregeld groepen Chinese stagiairs ontvangt, of werkt met gedetacheerden uit Polen of met rondtrekkende onderzoekers uit de hele wereld, slaat zo'n regel nergens op. Het gaat overigens niet zozeer over de concrete regels, maar over de filosofie: hoe efficiënt communiceren? Hoe respect betonen voor de gemeenschap waarin men leeft? En hoe respect betonen voor de eigenheid van elk individu? Soms kan dat laatste vergen dat een werknemer aangespoord wordt de eigen taal af en toe te gebruiken, soms het tegendeel.

Er heerst in Vlaanderen grote gevoeligheid over taalregels. Ons verleden verklaart dat. En het is absoluut goed en legitiem dat het Nederlands beschermd wordt en dat immigranten een duw in de rug krijgen om onze taal te leren.

Maar sommige regels mogen onderhand wel op hun actualiteit getoetst worden. Zo ,,overweegt'' staatssecretaris Bruno Tuybens op de treinen naast het Nederlands en het Frans ook andere talen toe te laten. Mocht dat dan nog niet? Ook voor het doceren in vreemde talen in onze universiteiten en hogescholen, zijn we wellicht nog te terughoudend.


DS, 19-04-2007 (Guy Tegenbos)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Op zich vind ik de maatregel goed! Het is goed dat je allochtonen aanspoort om de Nederlandse taal te leren. Zo integreren ze zich sneller binnen onze huidige maatschappij. Toch is deze maatregel ook wel wat overdreven, want indien een Turk driemaal turks spreekt op de werkvloer wordt hij ontslagen. Overdreven of niet? Ik denk het wel he!

Ik kan er gerust mee akkoord gaan dat er verwacht wordt dat er Nederlands wordt gesproken. Een volledig verbod met zo'n zware sanctie werkt volgens mij niet... Zorg eerder voor een stimulans om Nederlands te spreken!

Ik heb volgende bedenkingen:

1.


In een noodsituatie is het immers altijd veel gemakkelijk om Nederlands te spreken... Het verbod kan dan belemmerend werken voor de veiligheid (als het tenminste gaat om 2 personen die eenzelfde, andere moedertaal hebben)

2.
Moet er dan ook verbod komen op het gebruik van Nederlandse dialectwoorden? Daar kan ook een hele taalverwarring rond ontstaan. ...

Goh, ik ben er eigenlijk van overtuigd dat het invoeren van zo'n regel zal leiden tot een betere groepswerking. Als iedereen iedereen verstaat, zal het voor iedereen makkelijker zijn zich te integreren in een groep. Maar de straffen die eraan vast hangen als je de regel toepast, vind ik persoonlijk niet zo goed. Misschien is het zoals Sara zegt, beter om een stimulans te creëren om Nederlands te spreken. Nederlandse lessen zijn hier misschien een optie voor...
Het verbannen van het dialect vind ik persoonlijk een beetje overdreven. In eenzelfde firma heerst meestal eenzelfde dialect, of op zijn minst dialecten die dicht bij elkaar aansluiten.

Als deze personen thuis turks praten geen probleem, maar vergeet niet dat er op de werkvloer ook mensen rondlopen die geen Turks begrijpen. Als er dan zoals in het bedrijf waar hier over gepraat wordt meer Turks als Nederlands gepraat wordt dan krijg je volgens mij een uitsluiting van de autochtone werknemers. Het Nederlands praten op de werkvloer bevordert volgens mij ook de onderlinge werksfeer.

Ik ben het hier volledig mee eens, sterker nog het kan zelfs gevaarlijk worden als bv Een machine op hol slaagt en er is maar 1 sec om opzij te springen en als dan iemand "pas op" of "kijk uit" roept en de allochtoon dit niet verstaat !!
Dit kan dan lijden tot zware ongevallen of misverstanden als er iets tegen iemand die geen turks verstaat wordt gezegd.

Een kleine aanvulling

Ik vind het normaal dat ze geen Turks op de werkvloer mogen spreken en vind die maatregel heel gepast dat als ze die regel overtreden dat ze dan ontslagen worden. Als ze dit doen buiten de werkvloer. Bijvoorbeeld bij hun thuis of in hun moskeëen. Dan maakt het mij niks uit want daar komen alleen van die soort mensen. Maar als ze dit doen op de werkvloer of bijvoorbeeld op een voetbalveld of in een belgische school dan moeten ze allemaal nederlands spreken. Want dan zijn er ook mensen die geen turks spreken.
En die verstaan dit niet.

Dus om mijn tekstje af te ronden ik vind dat als ze dat als een aanslag op hun Turks vinden dat ze dan beter naar hun eigen land kunnen gaan.

Ik vind dat dit wel eens goed kan zijn. Een van de meest irritante dingen is als je lang een groepje Turken loopt en je weet dat ze het over jou hebben maar je verstaat ze toch niet. En op de werkvloer kan het er dan wel eens voor zorgen dat er geen groepjes ontstaan maar dat ook meer "Belgen" met de Turken bevriend gaan worden. Als men tijdens de pauzes samen aan tafel gaat zitten en wat praat schept dit volgens mij wel een band. Ik zeg niet dat ze naar elkaar toe geen Turks mogen praten maar als je bij zo een groep komt staan en ze blijven in het Turks praten dan voel je je ook meteen buiten gesloten en dat is ook weer niet goed voor het imago van Turken. Ik vind niet dat ze het echt moeten verbieden maar ik vind wel dat Turken hier een beetje meer rekening mee moeten houden, als ze dit al niet doen.

Ik vind dit een goed voorstel. Ik vind het een verrijking voor onze cultuur dat er vele immigranten zijn en ik heb niets tegen die mensen op 1 enkele, simpele voorwaarde : ze moeten Nederlands leren.

Stel je de omgekeerde situatie eens voor, we immigreren met heel de provincie Antwerpen naar Turkijke, we gaan daar bij elkaar wonen en wij leren geen Turks. We staan in een bus en we bellen in het Nederlands, we lopen daar rond in onze klederdracht (iets opener dan de Turken gewoon zijn misschien, op het platteland toch) en we richten er een heleboel frituren op. Wat zouden de Turken zeggen?
Wanneer we daar een job vinden in een fabriek en we spreken daar geen Turks, enkel Nederlands, dan kan je niet eens communiceren met de mensen waarbij je woont, en dan ken je niets van de maatschappij waarin je leeft.

Daarom vind ik het een goed idee dat alle immigranten (niet alleen Turken) tenminste probéren om Nederlands te praten op de werkvloer. Daar is het dat je het moet leren. Thuis zul je dat niet leren, want in je familie spreek je waarschijnlijk nog je moedertaal, wat je volste recht is.

Maar op 1 enkele plaats Nederlands spreken, dat tenslotte de taal is van het land waarin je wou komen wonen!, is dat teveel gevraagd? Voor sommigen blijkbaar wel.

Ik vind het normaal dat een bedrijf beslist welke taal er gesproken wordt op het werk. Mensen die onderling in een eigen taal praten met elkaar komen heel asociaal over. Ik ben geen racist en ik heb er ook niets tegen dat er mensen thuis hun eigen taal spreken maar ik vind het wel een goede zaak dat er op de werkvloer allemaal dezelfde taal spreken, in Vlaanderen dus Nederlands.
Ik denk dat dat het groepsgevoel onder collega's zal stimuleren en het werken aangenamer kan maken.

Voor mij zou deze regel in elk bedrijf mogen gelden. Het spreken van een vreemde taal in het bijzijn van anderen bevordert de groepssfeer niet echt. Het komt bedreigend over en doordat je niet weet waarover ze spreken blijft er een zekere spanning hangen. Daarnaast is het beheersen van de moedertaal toch belangrijk om aan de slag te gaan in een vreemd land. Op langer termijn zal deze regel ook positieve gevolgen hebben voor de anderstaligen zelf. Zo zullen ze de Nederlandse taal beter beheersen na verloop van tijd aangezien ze verplicht zijn om Nederlands te spreken.

"Je moet mensen een identiteit gunnen - Bas Heijne over het onredelijke verlangen jezelf te zijn
Bas Heijne, 'Onredelijkheid', De Bezige Bij, 2007.

Prinses Máxima krijgt op haar dak omdat ze de Nederlandse identiteit nog niet heeft gevonden, Yves Leterme omdat hij de Brabançonne niet kent en de moslim omdat hij geen bloemkool met bechamelsaus eet. Bas Heijne onderzoekt waarom.

Maar Europa is blijkbaar iets vies geworden. Fransen en Nederlanders keerden zich tegen die Europese identiteit. Bij onze noorderburen onderzoekt een wetenschappelijke commissie de essentie van de Nederlandse identiteit. Want moet een Marokkaan Willem van Oranje kennen voor hij zich Nederlander mag noemen? En moet een allochtoon de Vlaamse Leeuw kunnen zingen voor hij zich Vlaams burger mag noemen? Moslims mogen geen hoofddoek meer dragen in loketfuncties bij de Antwerpse administratie, maar moeten dan niet ook alle kerstbomen en paaseieren uit publieke ruimtes verdwijnen?

We reizen voor een prikje de wereld rond, halen onze boontjes uit Kenia en zijn via het internet met het world wide web verbonden. Maar wij maken ons druk over de Brabançonne van Leterme en de Nederlanders over het belang van Willem De Ruyter voor hun vaderlandse geschiedenis. De verlichte wereldburgers zijn provincialen geworden, elk in zijn eigen kamp of groep, lijnrecht tegenover de ander: Waal of Vlaming, moslim of verlichte, gelovig of ongelovig, links of rechts, multicultureel of trots op het eigen volk.

De Nederlandse essayist Bas Heijne onderzoekt in zijn boek Onredelijkheid waar die omslag vandaan kwam. Waarom is die onredelijke behoefte aan identiteit helemaal terug? En waarom hoeven we daar volgens Heijne eigenlijk niet zo bang voor te zijn? "

Misschien een aanrader om eens volledig door te lezen?!
http://actualiteit.org/forums/showthread.php?t=16425

Ik denk dat het 'verbieden' van bijvoorbeeld het Turks op het werk alleen maar bevorderend kan zijn voor de samenwerking. Mensen die het Turks niet verstaan zullen zich waarschijnlijk nogal aangevallen voelen als ze nooit iets verstaan van wat er gezegd wordt in bijvoorbeeld de refter. Je wordt er ook argwanend van vind ik. Ik heb het zelfs soms al moeilijk op een bus. Soms zit je in een bus en ben je zowat de enige die Nederlands spreekt en als dan iemand naar je kijkt en ze een andere taal spreken lijkt het al snel alsof het over jou gaat. Ik voel mij daar dan ook meestal niet zo gemakkelijk bij. Ik kan geloven dat als zoiets dagelijks gebeurd je je inderdaad niet zo zeker meer voelt. Iedereen moet elkaar kunnen verstaan en niemand mag zich buitengesloten voelen door het gebruik van een andere taal.

Ik denk dat dit deels een zinnige uitspraak is, maar deels ook niet.

Ik begrijp dat de samenwerking er alleen maar op vooruit gaat als mensen dezelfde taal spreken. Ik vind het redelijk logisch dat als je in een Vlaams bedrijf werkt, je ook Nederlands spreekt.

Ik zou er wel absoluut geen last van hebben mochten mijn Turkse collega's in de refter Turks met elkaar spreken.

Het is misschien even een rare vergelijking voor sommigen, maar ik spreek ook in mijn eigen dialect. Dat is ook niet altijd verstaanbaar voor iedereen. Als ik wil dat alle mensen mij verstaan, pas ik mijn taal aan zodat iedereen me kan verstaan. Als het zo ook gaat in de bedrijven waar er veel buitenlanders werken, dan vind ik dat dat in orde is.

Ik weet natuurlijk niet of dat ook zo gaat, maar ik kan me wel vinden in pro en contra. Omdat ik over het algemeen wel opensta voor vreemde culturen en talen vind ik het geen probleem op het eerste zicht.

In een bedrijf waar vlaams gesproken wordt zou er naar mijn mening op de werkvloer of in de refter geen andere taal mogen gesproken worden dan vlaams. Dit kan enkel ten goede komen van de werksfeer omdat dan iedereen mekaar begrijpt. Want als er 2 personen in een vreemde taal spreken en ze lachen en vervolgens kijken ze naar iemand kan daar een verkeerde conclusie uit getrokken worden, en zo kunnen er zich incidenten voordoen.

Ik zou nog willen aanvullen dat de werkgever ook rekening moet houden met de allochtone werknemers. Zo zou ik wel begeleiding in 2 talen voorzien in het bedrijf, bijvoorbeeld een Engelstalige begeleider. Ook zou men misschien iets toegeeflijker moeten zijn, bijvoorbeeld geen overlast veroorzaken door hun gebruiken en gewoonten (ik denk dan aan de typische luidruchtig gesprekken) maar de taal wel toelaten. Al zou dit ook moeten gelden voor de Belgische werknemers.

Geweldig, Turken worden "onverdraagzaam".
Ik kan er inkomen dat ze met hun vrienden en collega's van zelfde oorsprong een babbeltje slaan in hun moedertaal. Maar ik zou denken dat dit geen invloed mag hebben op hun functioneren en de teamgeest binnen een bedrijf. Als de algemene taal Nederlands is, dan moet je deze ook spreken. Iedereen moet een gemeenschappelijke taal kunnen spreken om elkaar te begrijpen.
Dit als een reden gebruiken voor ontslag vind ik nu wel heel ver gaan. Mensen zijn nog steeds te spreken wat ze zelf verkiezen. Zolang dit je collega's niet stoort mag dit toch geen probleem zijn. Dat je met andere collega's moet omgaan, ben ik ook mee akkoord. Communiceer in een gemeenschappelijke taal.
Ik kan inkomen in de reactie van dit "verzet", maar ergens ben ik ook te vinden voor het Nederlands op de werkvloer. Ik spreek mss mezelf nu wat tegen, maar zoals ik hierboven al heb vermeld, zolang het werk niet belemmerd wordt, mag dit toch geen probleem zijn.

Ik vind het belangrijk dat iedereen op de werkvloer verstaanbaar is. Ik vind het dus ook vanzelfsprekend dat de werkgever kan eisen dat er op de werkvloer Nederlands wordt gesproken.
Ik besef echter wel dat anderstaligen vaak angstig zijn om fouten te maken tijdens een gesprek. Het Nederlands is een moeilijke taal, het is dus niet vanzelfsprekend om Nederlands te leren. Wij kunnen anderstaligen op het werk dus helpen door hen te motiveren Nederlands te spreken en hen niet enkel te verbeteren, maar hen ook aanmoedigen om Nederlands te spreken.

Zoals vele al aanhalen vind ik dreigen met ontslag geen goede oplossing voor het probleem. Het is misschien nuttiger om anderstaligen te steunen en te begeleiden in de Nederlands spraakkunst.