Euhm.. Oeps.. Nu weet ik toch even niet wat zeggen. Ik vind dit best een bizzar verhaal. Als ze alle drie zeggen gelukkig te zijn, oké dan maar ik vraag me toch af of ze niet te licht over alles overgaan? Zo verwachten ze geen problemen als hun kindje naar school gaat, maar wat gaan de andere kinderen daar van vinden? En wat als Thomas een broertje of zusje krijgt? Hoe gaan de drie uitleggen dat Thomas de zoon is van Bert en het broertje of zusje zoon of dochter is van Kristof? En papa, mama en nonkel slapen in één bed, hoe zou daar een kind op reageren? Ik zou het me niet kunnen voorstellen dat ik met twee mannen in één bed zou liggen die mij graag zien, maar elkaar ook. Maar ja, tegenwoordig moet je van niets meer verschieten zeker?! En als het gezinnetje maar gelukkig is hé

Is dat niet de redenering die we tegenwoordig te vlug maken? ...

__________________

Waarom?

Het is een vreemde gedachte en ik zou het me zelf nooit kunnen voorstellen, maar ik vind ook dat als ze er alledrie gelukkig mee zijn, waarom niet dan?
En Karen, wat de andere kinderen daarvan gaan vinden? Zulke vreemde gezinssamenstellingen zijn tegenwoordig toch de normaalste zaak van de wereld? stiefvaders, halfbroers, homokoppels etc.
Liever deze situatie dan dat de ouders gescheiden zijn en elkaar niet meer kunnen luchten met als gevolg dat er constant een heel getouwtrek is over de kinderen, verwijten die gemaakt worden enz. Met wat voor beeld word je dan opgevoed?

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Laten we de lijn even doortrekken...

Wat als ik en mijn 10 vrouwen gelukkig zijn samen? ... (men noeme het polygamie en het moet kunnen.)

Wat als ik en mijn 12-jarige vriendinnetje gelukkig zijn samen? ... (men noeme het pedofilie en het moet kunnen.)

Wat als ik en mijn hond gelukkig zijn samen, ook in bed? ... (men noeme het bestialiteiten en het moet kunnen.)

...

Om maar te zeggen: de redenering 'als ze maar gelukkig zijn' zet de deur open voor meer ongewone dingen. Niet dat die ongewone dingen dan noodzakelijk slecht zijn, maar mijnsinziens zijn er toch bepaalde wetten die deze dingen niet toelaten en dus zal er wel iets 'slechts' aan zijn.

Uiteraard ben ik blij voor dat kind dat hij gelukkige ouders heeft i.p.v. bekvechtende en scheidende ouders, maar of ik daadwerkelijk geloof dat deze relatie ook niet met dit soort van zaken zal te maken krijgen, dat is een andere vraag. En als dat dan gebeurt, dan wil ik niet voor de gevolgen in staan want kijk: dan zitten we daar met de geweldige 'grijze zone'.

Maar goed: Als we maar gelukkig zijn. (Zei hij terwijl hij zijn 10 vrouwen langzaam op zich zag afkomen...)

__________________

Dit is een beetje appelen met peren vergelijken.
Hoewel ik de eerste 'variant' nog wel moreel aanvaardbaar vind. Het grote probleem met de huidige vorm van polygamie is dat het vooral voorkomt in landen waar de vrouw als minderwaardig wordt beschouwd en als dusdanig ook behandeld wordt in dat 'huwelijk'. Zij worden er vaak toe gedwongen door hun vader of familie. Als dat daarentegen volledig uit vrije wil is, zie ik ook hier niet echt graten in. Wie heeft er tenslotte ooit de 1man-1vrouw-relatie als ideaal gesteld? In de loop van de geschiedenis is dat in de Westerse (!) wereld zo gegroeid, vermoedelijk met Adam en Eva in het achterhoofd, maar wil dat ook zeggen dat dat het enige juiste is?

De tweede en derde situatie zijn wel degelijk moreel verwerpelijk en dat komt niet door het afwijkende van de relatie, maar wel door het niveau van wederzijdse toestemming (i.e. meestal geen). Een kind van 12 is mentaal gewoon nog niet in staat om fatsoenlijk na te denken over de implicaties van zijn/haar daden, waardoor de volwassen partner in een superieure positie zit en dat leidt in elke relatie tot uitwassen (mishandeling, vernedering, uitbuiting enz.). En dan hebben we het nog niet eens over de psychische gevolgen als je een kind dat mentaal én lichamelijk nog niet klaar is voor een seksuele relatie daarin betrekt.
Bij een dier zijn dezelfde argumenten van toepassing. Het grote probleem bij zo'n 'relaties' is dat er onmogelijk wederzijdse toestemming kan zijn aangezien dieren daar niet over kunnen nadenken en het al helemaal niet aan ons kunnen laten weten.

Deze relatie daarentegen bestaat uit 3 evenwaardige partners die duidelijk zeer gelukkig zijn met deze relatie. Trouwens, wist je dat 2 op 3 huwelijken eindigt in een echtscheiding? Meestal doordat één van de partners iemand anders heeft of omdat de karakters na verloop van tijd beginnen te 'botsen'. Het lijkt me dat dat in deze relatie niet zo'n probleem zal zijn. Er is tenslotte al een andere partner (vreemdgaan = niet nodig), voor het geval ze één van de twee 'beu' zijn en als het met de ene botst, kan het met de andere nog wel goed gaan. Niet echt een valide argument, ik weet het, maar gewoon om te zeggen dat deze relatie volgens mij niet meer nadelen heeft dan een normale relatie en misschien wel een klein voordeeltje hier of daar...

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Ik ben het helemaal akkoord met Wim.
Die 3 'voorbeelden' die Bart geeft, zijn niet met elkaar te vergelijken om de redenen die Wim reeds gaf.

Ik heb nooit enige problemen gehad met een "andere" vorm van seksualiteit.
Ook in dit geval vind ik het niet zo 'speciaal'. Nu ja, hoe moet ik dit correct formuleren...
Trio's in bed zijn tegenwoordig al geen taboe meer en dit "koppel" (Nu gaan ze daar misschien toch een ander woord voor moeten zoeken ) trekt de grens iets verder door. Ook ik zou zeggen: Zij zijn er gelukkig mee, ik vind niet dat wij het recht hebben ze dat te ontzeggen.



Dit vind ik wel een grappige opmerking. Ik ben wel eens benieuwd of dit inderdaad zo is. Mijn eerste gedachte is eerder negatief. Ik denk dat vreemdgaan vaak ontstaat wanneer de huidige relatie te 'gewoon' wordt, niet interessant genoeg meer is.
En ook al zullen niet veel mensen deze relatie 'gewoon' vinden, ik denk dat het niet afhangt van de hoeveelheid partners je hebt, maar eerder van de tijd die er voorbij gaat en hoe je daar mee omgaat (hoe duurzaam je relatie is).

Eerst en vooral: je bent het eens met mij OF je gaat akkoord met mij


Aangezien ik voorlopig nog niet de drang voel om vreemd te gaan (en mezelf kennende zal dat ook nooit het geval zijn), kan ik me daar ook moeilijk in inleven. Je zou wel eens gelijk kunnen hebben. Als wat jij zegt inderdaad vaak de oorzaak is van vreemdgaan - het lijkt me een geloofwaardige theorie - dan zou dat probleem zich ook hier kunnen stellen...

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -