Nieuw record: 66-jarige krijgt tweeling


Een Roemeense vrouw van 66 jaar heeft gisteren een tweeling gekregen. Een van de twee meisjes is dood geboren. De vrouw beviel zes weken te vroeg. Ze kreeg een keizersnee omdat het kindje al was gestorven, zeggen artsen van de kraamkliniek in Boekarest. Zij was bevrucht met kunstmatige inseminatie, nadat ze negen jaar lang met hormoonbehandelingen had geprobeerd zwanger te worden.

Volgens het Guinness Book of World Records staat Adriana Iliescu, professor en schrijfster van kinderboeken, nu nummer één in de top-vier van vrouwen die op oudere leeftijd een kind kregen. De andere twee zijn Italiaanse vrouwen die op 63-jarige leeftijd bevielen van een kind, de een in 1994 en de ander in 1996. Twee jaar geleden kreeg een gepensioneerde onderwijzeres op haar 65e een jongetje.

Elize Maria, de dochter van de alleenstaande Iliescu, ligt op de intensive care, maar ze ademt zelfstandig. Ze weegt drie pond.

De directeur van de kraamkliniek had geen harde redenen om haar zijn medewerking te ontzeggen: ,,Haar conditie liet een zwangerschap toe'', zei hij. ,,Vanuit biologisch oogpunt heeft mevrouw Iliescu bewezen dat ze een zwangerschap tot het einde kan uitdragen.'' Alleen de dood van het zusje had hem ertoe gebracht eerder in te grijpen.

Een maand geleden, toen er nog sprake was van twee levende babies, had de grijzende Iliescu op de Roemeense televisie verklaard dat ze het idee nooit een kind te hebben niet kon verdragen. De schrijfster komt uit een familie waar de meesten een hoge leeftijd bereiken, dus verwacht zij dat ze oud genoeg wordt om haar kinderen te zien opgroeien, zei ze.


Trouw, 17-01-2005

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Zijn er dan redenen waarom zoiets niet zou mogen?

__________________
'I have never let my schooling interfere with my education.'
-- Mark Twain

ik vind het laatste dat ze zegt wel iets om over na te denken. Als je op je 66 nog een kind krijgt dan is de kans groot dat dat vóór zijn 18 wees is, ik bedoel wel redelijk egoïstisch van die ouders dan vind ik. En dat kind zijn kinderen zullen ook geen grootouders hebben enz...

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

probleem is als een grootmoeder hare kleine bortsvoeding moet geven dat ze die dan ergens ter hoogte van haar buik moet houden

Ik vind zoiets onverantwoord! Zowel voor moeder als voor baby. Wie gaat dat kind een moderne hedendaagse deftige opvoeding geven?
Daarnaast is er nog een reële kans dat die kleine zijn moeder verliest als hij tien jaar of ouder is. Mama 80 en kind 10?
Onrealistische verhouding toch?
Naar mijn mening is dit gewoon een geslaagde recordpoging...

ik vind het toch ook niet kunnen.
Moeder natuur zal ons wel met een reden zo gemaakt hebben dat wij op ons 50e in de menopauze (zullen) zitten en daardoor geen kinderen meer kunnen krijgen he?

Als ik zelf ook even naar mijn ouders kijk: de ene is 53, de andere 54 en ik vind dit al superoud!
Mijn moeder heeft mij gekregen toen ze 32was en ik heb nog een 4 jaar jongere broer ==> op 36 jarige leeftijd is ons mama dus van hem bevallen.
Omdat ik mijn ouders toch vaak redelijk oud en conservatief vind, heb ik altijd al gezegd dat ik voor mijn 30e toch zeker kinderen wil.

Volgens mij is er een te grote kloof tussen jou en je kind als je op een "oudere" leeftijd bevalt. Ik merk dat al met mijn ouders en daar is maar 30 jaar tussen, wat gaat dat dan niet zijn bij dat meisje? daar is 60 jaar tussen! En zoals wim en roel ook al zeiden: het kind gaat al op heel vroege leeftijd geen ouders meer hebben, wat toch wel 1 van de belangrijkste dingen in je leven is dat aanwezig moet zijn denk ik?

__________________
doe je mond maar open als je zeker weet dat wat je wil zeggen mooier is dan de stilte

En in dezelfde trend zeggen we dan tegen mensen die roken, een hartziekte hebben of een zogenaamd gevarenberoep uitoefenen dat ze ook beter geen kinderen mogen krijgen aangezien ook bij hen de kans gro(o)t(er) is dat ze jong zullen sterven? Gezien dat de gemiddelde leeftijd van de vrouw een stuk boven de 80 ligt, denk ik dat dat probleem nogal overroepen is.

En mijn broertje (van 3 jaar) heeft zijn grootouders ook niet meer gekend. Wil dat dan betekenen dat het jongetje een ongelukkigere opvoeding te wachten staat?



En wie zegt dat dat kind geen hedendaagse opvoeding zal krijgen? Het zal net zoals elk ander kind ook naar school moeten en in die omgeving wordt het grootgebracht zoals elk ander kind (zie: cursus Ontwikkelingspsychologie die we tegen morgen moeten kennen ).
Daarnaast wil een oudere moeder niet per sé hetzelfde betekenen als niet-modern. Misschien voedt ze haar kind strenger op, maar misschien net omwille van haar ouderdom helemaal niet en zelfs al zou ze het nog doen, dan is dat niet automatisch slecht(er).



Volgens die logica kan je gans de hedendaagse geneeskunde in één klap van tafel vegen maar als die dame omwille van biologische tekortkomingen niet (meer) in staat is om persoonlijk geluk na te streven en de wetenschap is in staat om die biologische tekortkomingen weg te werken, dan zeg ik: doe maar.



Tot dusver het sterkste argument tegen...


Ik wil maar zeggen dat een oudere moeder (wie trekt de grens trouwens?) niet wil zeggen: een slechtere moeder. Volgens mij zelfs net het tegendeel! Hoeveel weeskinderen gaan na de dood van hun ouders niet naar de grootouders? Staan grootouders net niet bekend omwille van het feit dat ze die kinderen nogal graag vertroetelen? Kortom, met de liefde en tederheidsfactor zal hoogstwaarschijnlijk niks mis zijn, en dát is net veel belangrijker dan het al dan niet modern zijn.

Natuurlijk zijn er ook bepaalde tekortkomingen die deze vrouw zal moeten proberen te overwinnen (waarvan er hier al enkele gegeven zijn) maar langs de andere kant zijn er dan weer veel pluspunten die deze vrouw heeft tegenover jongere vrouwen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de ervaring en kennis die deze vrouw op die leeftijd al heeft die het kind alleen maar positief kunnen stimuleren. Het is ook onwaarschijnlijk dat deze vrouw nog een beroep uitoefent waardoor ze dus meer tijd kan besteden aan haar baby. (Ik weet dat sommige er nogal een handje van weg hebben maar gelieve geen vergelijkingen te trekken met de VB-stelling 'alle vrouwen aan de haard'.)

Om maar te zeggen, dit is misschien inderdaad geen 'normale' situatie maar we leven dan ook niet meer in 1920. De tijden toen een gezin nog bestond uit een vader, een moeder en 26 kinderen zijn lang vervlogen. Gescheiden gezinnen, één-ouder-gezinnen, homo- en lesbiënnekoppels met kinderen,... zijn allemaal fenomenen die buiten die 'normale' situaties vallen en tot dusver zie ik bij nog geen van allen onoverkomelijke problemen... en ik denk dat dat in dit geval ook niet het geval zal zijn.

__________________
'I have never let my schooling interfere with my education.'
-- Mark Twain

Niet per se natuurlijk maar ik zou het persoonlijk toch wel als een gemis ervaren, het is trouwens zo dat je meestal meer gemeen hebt met je grootouders dan met je ouders. Ik kan met mijn grootvader beter praten dan met mijn vader. Natuurlijk is dit een illusie maar op TV zie je bijvoorbeeld hoe grootouders met hun kinderen spelen en zoals je hieronder nog vermeld vertroetelen, wat als zo'n kind dat ziet? Zou het dan ook niet missen wat het nooit gehad heeft? ik wel denk ik...


een oudere moeder wil niet per sé zeggen "niet-modern" maar vaak wel. Judith gaf hier een mooi vb van, haar ouders zijn maar in de 50 en zij ervaart al een serieuze generatiekloof. Ouders van in de 60 zullen bijv. uitgaan vanaf je 16 niet toelaten, ik heb met mijn ouders al conlicten over klederdracht, muziekstijl en algemene opvattingen en die zijn maar eind de 30...


Inderdaad, vond ik ook niet echt een goed argument. Dan kan je bijv ook zeggen dat je geen geneesmiddelen mag nemen tegen TBC ofzo want moeder natuur zal ons wel met reden niet resistent tegen deze ziekte gemaakt hebben dan. Maar het lijkt natuurlijk ergens wel zeer onnatuurlijk, dat moet ik toegeven.


Die weeskinderen gaan volgens mij naar de grootouders omdat dat vaak de mensen zijn met wie het kind , na de ouders, de beste band heeft. Grootouders staan er idd om bekend dat ze graag vertroetelen maar dat zijn GROOTouders hé en geen gewone ouders. Over de vraag waarom grootouders hun kleinkinderen zo vertroetelen en dat wss met hun eigen kinderen niet zo gedaan hebben kan je volgens mij hele boeken schrijven maar ik denk dat je als ouder altijd strenger gaat zijn...


Ze is professor en kinderboekenschrijfster...
dat laatste kan mss wel een voordeel zijn maar dat 1ste vraagt toch veel tijd als ik mij niet vergis.
maar uiteindelijk gun ik het haar wel, als je kinderboeken schrijft en zelf nooit kinderen gehad hebt kan dat wel als een serieus gemis ervaren worden denk ik...

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Zoals hier al eerder is neergeschreven vind ik dat men ook rekening moet houden met het kind. Wat zijn de toekomstverwachtingen? Een oude moeder die over enkele jaren mss niet meer in staat is om voor zichzelf te zorgen laat staan voor een puber. Moet dit kind alle huishoudelijke taken e.d. dan op zich nemen en daarbij ook zijn moeder verzorgen?
De generatie-kloof tussen beide is te groot.
Ik zou zelf ook nooit zo'n oude moeder willen. Ik denk dat de angst om op jonge leeftijd alleen over te blijven hier ook mee meespeelt.

Vraag het eens aan Natalia. Zij is ergens vanvoor in de 20 en haar vader is rond de 75...
Ik zou het persoonlijk nooit doen en ik begrijp ook de beweegredenen niet goed van mensen die op erg late leeftijd toch nog een kind willen. Ik vind dat voor vrouwen de grens toch op de 40jaar ligt.. Daarna houdt een geboorte veel meer risico's in voor moeder en kind!

En dat die kleine getraumatiseerd is voor de rest van zijn leven

__________________
http://www.politics.be/
http://forum.politics.be/

Ik vind dit totaal onverantwoord.
Leuk hoor, een moeder hebben van 66 jaar! Zij liever dan ik!
Wat heb je daar nu nog aan? Ik denk echt niet dat zij nog alle dingen kan die een moeder van normale leeftijd wel allemaal kan doen met haar kind.
Oké, mensen uit haar familie worden oud maar dit wil echt niet zeggen dat dat bij haar ook het geval zal zijn.
Zij houdt totaal geen rekening met haar kind maar kijkt alleen maar naar haar eigen verlangens en behoeften. Zij heeft haar wens, haar kind, maar wat heeft het kind? Een moeder die te oud is om moeder te zijn...

Haha ik vind dit best wel grappig eigenlijk, maar ik blijf erbij dat iedereen zelf beslist op welke leeftijd dat hij met kinderen begint. Maar natuurlijk een vader van boven de 80 jaar wanneer de kinderen beginnen uitgaan is eigenlijk wel wat overdreven!
Groetjes Bas

66 jaar.
Een beetje overdreven, toch?
Haar meisje gaat haar moeder eerder op haar 10 jaar moeten afgeven, dan op haar 18.
Waar moet ze dan naartoe? Een pleeggezin?
Zulke dingen vind ik onverantwoord, en mag niet toegelaten worden in mijn ogen. Niet omdat ik de een 'oudere' vrouw dit wil ontzeggen, maar gewoon voor het kindje.

Groetjes

Iedereen zal op een leeftijd komen waarop het niet meer verantwoord is om aan kinderen te beginnen. Dit kan vaak erg pijnlijk zijn, maar als je echt kinderen wilt, moet je daar nu eenmaal vroeger aan beginnen. Dat lijkt me toch logisch.
Oke, het kan gebeuren dat je pas later de 'perfecte man' tegenkomt, en dat je per se samen een kind wilt. Toch vind ik dat je op zo'n moment gewoon realistisch moet zijn. Je moet immers in de eerste plaats aan het kind denken. Het leven is ten slotte onvoorspelbaar, en stel dat er iets met die vrouw gebeurt, waar moet dit kind dan naartoe ?

Een vrouw van 66 jaar krijgt een kindje... Ik vind het heel moeilijk om hierover te zeggen of ik vind dat het kan of niet. Een morele kwestie. Enerzijds zeggen de dokters dat ze nog perfect in staat is om een kind te baren dus op dat vlak is het al goed. En het belangrijkste is natuurlijk dat de moeder haar kind graag ziet en goed zal verzorgen en opvoeden. Maar hoelang zal ze dat kunnen doen? En hoe al dan de kwaliteit van die opvoeding zijn? Op je 66 jaar heb je toch ook al meer risico's om een slechtere gezond te krijgen. En wat moet er dan gebeuren met dat meisje? Ik vind het ook wel erg dat dat meisje haar moeder hoogstwaarschijnlijk niet zo lang zal kennen, en ik kan me toch inbeelden dat het niet gemakkelijk is om op je 28ste ofzo je moeder al te verliezen. Ik vind het eigenlijk zelfs een beetje egoïstisch van de moeder. Heeft ze wel goed over al die nadelen nagedacht? En de moeder zegt ook dat ze het niet zou kunnen verdragen om geen kind op de wereld te hebben gezet. Maar dan doet ze dit toch puur voor zichzelf en niet voor dat kindje? Ik vind het moeilijk om hierover te oordelen maar ik hoop toch dat ik er iets vroeger aan kan beginnen, ik vind het zo al vermoeiend genoeg om op kleine kindjes te passen en als je er zo dan eentje op je 66ste continu in huis hebt...! Ik wens haar alvast veel succes!

Ik vind het persoonlijk veel te oud om nog aan kinderen te beginnen. Maar waarschijnlijk gaat deze vrouw veel beter voor haar kindje zorgen dan sommige koppels die veel jonger zijn.

Dit onderwerp zorgt voor nogal wat discussie Grappig om te lezen! Ik persoonlijk vind dit niet kunnen! Hoe kan dit kindje een normale opvoeding hebben? Tegen dat dit kindje in zijn puberteit zit, is de vrouw, de moeder misschien al gestorven. Want deze kans zit er dik in! Juist op de moment dat het kind zijn moeder het hardst nodig heeft, wanneer het het met zichzelf moeilijk heeft (in zijn puberteit enzo) dan is de moeder misschien niet meer aanwezig, of kan ze het kind geen goede raad geven, omdat ze bijvoorbeeld niet meer op de hoogte is van wat de actualiteit bezig houdt.. Ook vind ik het niet verstandig om op zo'n leeftijd nog een kind te krijgen! Dit kan toch niet gezond zijn voor deze vrouw? Is een lichaam van een vrouw van 66 er nog op voorbereid om een kind te dragen? Ik heb er zo mijn twijfels bij.. Maar langs de andere kant, als het de vrouw gelukkig maakt.. Waarom er dan iets op tegen hebben? Maar toch ben ik meer tegen dan voor..

Ik vind het niet echt verantwoordlijk ...
Ikzelf heb ouders van een toch wel behoorlijke leeftijd. De kloof tussen ons is toch wel sterk te voelen,maar ik mag niet zeggen dat ik een slechte opvoeding heb gehad of iets tekort ben gekomen.

Ik vind dit niet kunnen, ook al krijgt het kindje voldoende liefde enzovoort enzovoort. Voor dat de baby geboren is, zijn er al enorme risico's aan verbonden. Iedereen zou toch graag hebben dat als hij/zij 18 is zijn ouders toch nog leven.

Ik vind dit, zoals vele onder ons, ook echt onverantwoord. Ik kan begrijpen dat deze vrouw nog zeer graag kinderen wilt maar je kan even goed een kind van een jaar of 12-13 adopteren uit een of ander arm land. Dit kind zal de vrouw even goed graag zien en voor eeuwig dankbaar zijn.

Volgens mij is een zwangerschap op deze leeftijd echt niet meer gezond. Niet voor de vrouw maar zeker niet voor het kind. Want de kans op vroeggeboorte en handicap is hier zeer hoog.

Ikzelf heb ouders die 8 jaar schillen en ik voel dit verschil al hard. Mijn vader is veel traditioneler dan mijn moeder en daardoor heb ik met mijn vader vrij veel ruzie. Ik zeg niet dat deze vrouw haar kind niet goed gaat opvoeden maar ik denk dat dit toch zeer moeilijk zal worden.

Ik ben vooral bang dat dit kind later gepest gaat worden omdat zijn/haar moeder al een behoorlijke leeftijd heeft.