Bod van 46.000 euro voor horrorhuis Marc Dutroux
Donderdag vond in Charleroi de openbare verkoop van het huis van Marc Dutroux plaats. Het pand ligt in Sars-La-Buissière.
De eerste openbare verkoop van het huis was een maat voor niets gebleken. Het hoogste bod was toen te laag. De gemeente Lobbes bracht donderdag op de tweede openbare verkoop een bod van 46.000 euro uit op het pand. De gemeente zegt tevreden te zijn met die prijs
Tenzij er binnen de 15 dagen iemand een hoger bod doet, wordt Lobbes de nieuwe eigenaar van het horrorhuis. Het is niet duidelijk wat de bestemming van het huis wordt.
In de tuin werden in 1996 de lichamen van de ontvoerde kinderen Julie en Mélissa gevonden én dat van Bernard Weinstein, een handlanger van Dutroux.

bron: www.gva.be

Eigen mening

Ik snap al niet waarom ze een huis als dat verkopen en wie zo iets koopt begrijp ik ook al niet. Ik weet nu natuurlijk niet wat de gemeente van plan is met de eigendom te doen. Maar ik hoop dat ze het dan desnoods afbreken. De persoon die het ooit in zijn hoofd haalt om van zo'n huizen een museum of iets dergelijke te maken is goed ziek in zijn hoofd.

Dutroux-huis in Marcinelle afgebroken


BRUSSEL (BELGA) - De stad Charleroi heeft van het Waalse Gewest de toestemming gekregen om het huis van Dutroux te onteigenen.


In het huis in Marcinelle werden de ontvoerde meisjes Julie, Melissa, An en Eefje opgesloten. 'Het huis wordt afgebroken en zal vervangen worden door een herdenkingsperk', zegt de schepen van Ruimtelijke Ordening, Eric Massin.

De procedure kan nog maanden aanslepen. Marc Dutroux kan bij een vrederechter beroep aantekenen tegen de beslissing. Als de plannen van Charleroi doorgaan, wordt het huis afgebroken. 'Het fresco aan de voorgevel van het pand blijft behouden', aldus Massin.

Jean-Denis Lejeune, de vader van Julie, is gekant tegen het project. 'Ik zou willen dat het huis bewaard blijft om te tonen tot op welk punt Dutroux duivels was, hoe de meisjes werden opgesloten, hoe onvoorstelbaar het was dat de politieagenten die de verbergplaatsen zochten, de kinderen konden passeren. Zo kan men ook onze verbetenheid begrijpen om de waarheid te ontdekken', zegt Lejeune.

Dutroux is in 2004 door het hof van assisen in Aarlen veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf wegens de ontvoering van en moord op de meisjes. Er loopt nog altijd een tweede Dutroux-onderzoek.

In dit onderzoek vraagt de procureur-generaal van Luik dat de DNA-analyse wordt voortgezet van 885 haren die in 1996 werden verzameld in de kelder van Marc Dutroux in Marcinelle. Experts aangesteld door de kamer van inbeschuldigingstelling van Luik zijn van mening dat er geen argumenten zijn om dergelijke analyse als 'nutteloos' te beschouwen.

De kamer van inbeschuldigingstelling had in januari 2008 de experts van het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie twee opdrachten gegeven. Ze moesten vooreerst de al geanalyseerde haren vergelijken met andere analyses in databanken en andere dossiers. Die operatie loopt nog.

De tweede opdracht is uitgevoerd. 'De experts moesten nagaan of een nieuwe analyse van de haren nutteloos is. Ze zeggen dat dit niet het geval is', zegt de Luikse procureur-generaal Cédric Visart de Bocarmé.

Niet alle 6.000 verzamelde haren worden onderzocht, enkel de meest 'pertinente'. Dat zijn er 885.


DS, 10-01-2009

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik kan me enigszins wel vinden in het plan om het huis af te breken en een gedenkplaats in de plaats te zetten, maar anderzijds snap ik de reactie van Jean-Denis Lejeune wel. Het huis is zowat het enige tastbare bewijs van de gruwel die hier plaatsvond. Een waarschuwing voor anderen, een duidelijk bewijs van hoe gruwelijk Dutroux was en van de hel waardoor die kinderen en hun ouders, familie en vrienden zijn doorgegaan. Inderdaad is het huis iets wat omwoners elke dag aan de gruwel herinnert, maar voor de ouders is dit normaal. Ook al staat dit huis er niet meer, zij zullen elke dag eraan herinnert worden, heel hun leven lang.
Een museum vind ik een luguber maar ook weer verstaanbaar idee. Ik denk dat niet enkel ramptoeristen en gestoorde mensen er naartoe zouden gaan, als het eenmaal zo ver zou zijn. Zo veel mensen hebben de boeken al gelezen, volgde het proces op de voet, waarom? Omdat het 'zieke' mensen zijn? Neen, omdat ze het niet konden vatten dat zoiets kon gebeuren, en ze toch een beetje wouden begrijpen wat deze meisjes hebben meegemaakt. Mensen zouden om net dezelfde reden naar het huis gaan kijken, want iedereen praat(te) erover, over het huis van Dutroux en de kelder, maar wie KAN zoiets gruwelijk zich visueel voorstellen?

Persoonlijk vind ik afbreken nog steeds de beste oplossing, maar ik vind de andere ideëen niet zo zwart-wit als dat ze op het eerste zicht lijken te zijn. Een gedenkplaats zou ook voor de ouders dan de meest aanvaardbare vervanging zijn, zodat de afbraak van het huis niet gelijk staat aan het vergeten van de gruwel en hun kinderen. Het huis aan een of ander gezin verkopen vind ik dan weer absoluut niet kunnen.