Palm voor knap schooldrama


CANNES - Frankrijk juicht: 21 jaar na Maurice Pialat wint Laurent Cantet de Palme d'Or. Verdiend.


Ironisch genoeg was de Gouden Palm voor Entre les murs door de Fransen zelf helemaal niet voorspeld. Die hadden het veel meer voor Un conte de Noël van Arnaud Desplechin, een film die alleen onrechtstreeks in de bloemetjes werd gezet via een oeuvreprijs voor de actrice Catherine Deneuve.

Entre les murs is een veel betere keuze. Met een buitengewoon naturel - gediend door schitterende vertolkingen - schetst Cantet het leven op een Franse middelbare school gedurende één volledig schooljaar. Centraal staat de leraar Frans en klastitularis (de revelatie François Bégaudeau), die zijn erg multiculturele klas vol erg gedemotiveerde leerlingen wanhopig iets probeert bij te brengen. Een prachtfilmpje - 'grappig, doorleefd, eenvoudig, juist' schreven we zaterdag - dat door zijn kleine, alledaagse onderwerp wat onder de radar dreigde te passeren. Gelukkig hadden Sean Penn en zijn medejuryleden wel degelijk oog voor deze erg onderhoudende én maatschappelijk relevante faux-documentaire.

De belangrijkste concurrenten kwamen uiteindelijk uit Italië. De Grote Prijs en de Prijs van de jury, zilver en brons zeg maar, gingen respectievelijk naar Gomorra van Matteo Garrone en naar Il Divo van Paolo Sorrentino, allebei films die in Italië al veel stof hebben doen opwaaien. Gomorra is een fresco over hoe de maffia het dagelijkse leven van eenvoudige mensen in heel Napels controleert. De schrijver van de gelijknamige bestseller, Robert Saviano, leeft ondergedoken sinds de Camorra een prijs op zijn hoofd heeft gezet. De regisseur van de gelijknamige film benadrukte dat hij alleen verantwoordelijk is voor de cinematografische aanpak.

Il Divo is een satirisch porret van Giulio Andreotti, de voormalige Italiaanse premier die vervolgd werd wegens vele misdrijven en banden met de maffia.

De prijs voor de beste actrice ging naar de Braziliaanse Sandra Corveloni: een niet-professionele actrice die in Linha de passe van Walter Salles een alleenstaande zwangere moeder speelt die vier zoons tracht op te voeden in een sloppenwijk.

De bekroning voor de beste acteur ging naar een veel bekendere ster: Benicio del Toro, die de titelrol speelt in de 4,5 uur durende film biografische film Che. Del Toro droeg zijn overwinning aan Guevara op.

Van de vier grootste favorieten lieten Sean Penn en zijn jury er twee met lege handen naar huis gaan: de Israëlische animatiedocumentaire Waltz with Bashir en - verbazend genoeg gezien Penns vriendschapsband met de regisseur - het historische drama The exchange van Clint Eastwood.

Twee andere topkandidaten kregen wel een prijs: 'beste regie' voor de Turk Nuri Bilge Ceylan (Les trois singes) en 'beste scenario' voor de Luikse broers Dardenne. Met Le silence de Lorna winnen die net als bij hun vorige drie deelnames alweer een mooie prijs. Dat het deze keer geen Gouden Palm of acteerprijs is, zal de pret niet kunnen drukken. 'Lorna' krijgt alom enthousiaste recensies en wordt voor de broers ook als een mogelijke kans beschouwd om een breder publiek aan te boren. De film heeft immers een lagere instapdrempel dan hun vorige.

Zaterdag had een andere landgenoot, Bouli Lanners, het Belgische feestje trouwens al compleet gemaakt door - na de eerdere driedubbele bekroning voor Aanrijding in Moscou - ook drie prijzen te winnen met Eldorado. Deze tragikomische roadmovie zat weliswaar in de Quinzaine des réalisateurs, die geen eigen prijzen uitdeelt, maar won wel drie prijzen die door anderen werden uitgereikt: de persprijs voor de nevensecties, de jongerenprijs en de uiterst belangrijke 'Label Europa Cinémas': een bekroning door een jury van Europese bioscoopexploitanten, die een distributie in vrijwel alle Europese landen garandeert.


DS, 26-05-2008 (Steven De Foer)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB