![]() |
|
|
|
#1
|
|||
|
|||
|
Ik vind het zeer jammer dat het geweld in de scholen stijgen. Ik heb zelf 6 jaar op een jongensschool gezeten en tot mijn verbazing was het geweld (trekken en duwen) in het eerst een tweede middelbaar veel groter dan in het derde en vierde en het vijfde en zesde was er bijna geen spraken van geweld. Er was ook geen geweld tegenover leerkracht. Die kwam misschien omdat het een strenge school was. Vroeger was de leerkrach baas in de klas tegenwoordig is het bijna andersom. Ik vind niet dat we terug moet gaan naar een periode dat de leerkracht een “grote baas” is en als je niet luisterde dat je het wel zal voelen. Maar misschien moeten de scholen wel terug wat strenger gaan optreden tegen geweld.
|
|
#2
|
|||
|
|||
|
Hebben de scholen tegenwoordig wel voldoende personeel om efficiënt op te treden tegen geweld? In vele scholen wordt van de leerkracht verwacht dat hij die klus zelf moet klaren...
Ofwel ligt het aan de leerkracht die zogezegd geen tucht kan houden, ofwel is de leerling een lastig persoon die een sanctie krijgt. Is dit wel een goede oplossing? Ik denk het niet, de interne problemen zullen zich steeds blijven herhalen. |
|
#3
|
|||
|
|||
|
Ik denk dat het te maken heeft met mijn kind schoon kind. De kinderen kunnen in de ogen van de ouders tegenwoordig niets verkeerd doen. Het ligt altijd aan iemand anders.
Kinderen merken dit zelf ook wel. Daarom zijn ze niet meer bang van de nota's en straffen van de leerkrachten. Ze vertellen er thuis een mooi verhaaltje rond en mama of papa neemt direct de telefoon om te gaan klagen op school. Als kinderen boven leerkrachten worden geloofd, wat kunnen we hier dan aan doen? |
|
#4
|
|||
|
|||
|
Volgens mij is er ook een grote kans dat dit aan de opvoeding van de kinderen ligt. Heel wat kinderen luisteren al niet meer naar hun ouders, wat zouden ze dan gaan luisteren naar hun leerkrachten?! Dit is dus ook moeilijker voor de leerkrachten. Ze weten niet meer hoe te reageren om wat te doen. Niemand heeft nog invloed op deze jongeren buiten hun vrienden zelf. Ze luisteren meer naar hun vrienden dan naar ouders en leerkrachten. Ik zeg niet dat dat in elke familie of in elk gezin zo is, maar ik ben er toch wel van overtuigd dat er zo zijn..
|