Dit is wel een onderwerp dat vele verschillende meningen oproept. Ik weet het eigelijk zelf niet goed... Langs de ene kant vind het onverantwoord omdat er natuurlijk een grote kans is dat een kindje sterft of de moeder riskeert haar leven. En hoe gaat de opvoeding dan? Als het kind in de puberteit is en heeft zijn of haar moeder dan het meeste nodig,is ze er dan nog? Maar langs de andere kant,als de vrouw gelukkig is en ze wilt nog graag kinderen...waarom niet? Zoiets roept bij mij toch veel vragen op maar echt pro of contra? Geen idee,zoiets beslist de persoon in kwestie vind ik.

Groetjes Elke

Ik vind als je 66 bent, dat je dan te oud ben om kinderen te krijgen. Ik vind dat een kind recht heeft op jong dynamische ouders. Ik vind dat je dan als “toekomstige ouder” niet egoïstisch moet zijn en kijken of je het leuk zou vinden om een kindje te krijgen, maar je moet naar je “toekomstig” kind kijken en dan moet je onder ogen zien dat het kind geen normaal leven zal hebben. Wanneer het kind in zijn pubertijd zal zitten moet het misschien zijn ouders helpen omdat ze zo oud zijn en sommige dingen niet mee kunnen. Ook denk ik niet dat een moeder van 66 jaar nog zo kan spelen met haar kind als een moeder van 25 jaar.

Ik vind het een slecht idee om op die leeftijd nog moeder te worden. Niet alleen kan het de gezondheid van de moeder schaden maar ook van het kind. Ook stel ik mij dan vragen bij de opvoeding van deze nieuwe zuigeling, want het zal geen zuigeling belijven. Als dat kind een leeftijd heeft van 10 jaar dan heeft zijn moeder de gezegende leeftijd van 76. Volgens mij zal dan het kind meer instaan voor de gezondheid van zijn moeder in plaats van de moeder met de opvoeding. Kortom ik kan mij geen enkel, maar dan ook geen enkel voordeel inzien van deze onnatuurlijke situatie.

Denk toch eerst aan de gevolgen voor je deze beslissing neemt. Er hangen verschillende risico's aan vast. Niet alleen de baby's kunnen sterven maar ook de vrouw zelf loopt gezondheidstrisico's. Ik twijfel of ze in staat gaat zijn om steeds voor het kind te zorgen. Ze kan zelf gezondheisproblemen krijgen en waar beland het kindje dan? De grootouders zullen ook wel al gestorven zijn.. Ik vind dit onverantwoord en wat overdreven.

Als je de context van het kind bekijkt dan zou het eigenlijk niet mogen. Stel je voor dat de moeder nog maar 4-5 jaar te leven heeft? Er wordt hier alleen gesproken van een moeder van 66 jaar maar hou oud is de vader dan wel niet? Ik vraag me zelfs af hoe hij dit nog heeft kunnen "forceren". Kunstmatige voorplanting?

Ja, Bjorn: Zij was bevrucht met kunstmatige inseminatie, nadat ze negen jaar lang met hormoonbehandelingen had geprobeerd zwanger te worden. De man had niets te forceren.

Iedereen het recht heeft om kinderen te krijgen, maar ik vind toch dat je op die leeftijd ook eens aan het geluk van je toekomstige kind moet denken. Voor hetzelfde geld ben je gestorven als het kind 10 jaar is. Ik denk dat je je eigen geluk hiervoor misschien beter aan de kant schuift, tenzij je een hele goede oplossing vind voor het kind natuurlijk. Als je geen partner hebt, maar toch een grote kinderwens zijn er nog steeds andere mogelijkheden om aan kinderen te geraken, en vind ik niet dat je nog moet wachten op de juiste man om dan op je 66e nog aan kinderen te beginnen. Je moet gewoon nadenken over de toekomst van je kind.

'Limiet voor baby ligt nu op 42 jaar'


BRUSSEL - Steeds meer vrouwen krijgen hun eerste baby als ze 35 of ouder zijn.


Het jaar 2006 was met zijn 65.941 pasgeborenen een van de vruchtbaarste jaren sinds 1987.

In vergelijking met 2005 nam het aantal baby's met 1.713 (+ 2,7 procent) toe. Niet alleen de jonge generatie vrouwen tussen 20 en 24jaar doen iets vaker aan gezinsuitbreiding, ook het aantal moeders van boven de 35 jaar neemt jaar na jaar subtiel toe.

'Al jaren stellen vrouwen de komst van het eerste kind almaar verder uit', verklaart Leen Du Bois, woordvoerster van Kind en Gezin. 'Bij dertigplussers blijven de vruchtbaarheidscijfers stijgen - zij hebben hun kinderwens vroeger uitgesteld en beginnen er nu aan. Maar we zien ook een ommekeer, want sinds 2004 neemt de vruchtbaarheid bij de 25- tot 30-jarigen al drie jaar op rij toe, terwijl de trend voor deze leeftijdscategorie sinds 1990 dalend was. Die twee evoluties samen verklaren de stijging van het totale vruchtbaarheidscijfer voor Vlaanderen.'

Ook de Vlaamse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (VVOG) stelt vast dat het aantal 'oudere' moeders steevast stijgt. 'In 1997 was 4 procent van de moeders bij de eerste bevalling ouder dan 35 jaar', vertelt voorzitter Piet Hinoul. 'Sindsdien is het aantal blijven stijgen en vorig jaar zaten we aan 7,5 procent. Dat komt natuurlijk omdat fertiliteitsbehandelingen steeds verder kunnen gaan en de natuurlijke begrenzingen van het lichaam kunnen overwinnen. Vroeger was de limiet 40jaar, terwijl we nu nog vruchtbaarheidsbehandeling geven aan vrouwen van 42 jaar.'

Ook dat zie je in de cijfers: het aantal medisch begeleide voortplantingen is gestegen van 3,4procent in 1997 naar 4,8 procent in 2006.

De maatschappelijke meerkost van dergelijke ingrepen wordt volgens Hinoul ruimschoots gecompenseerd door de kinderen. 'Elke baby brengt op termijn geld op', zegt hij. 'Zeker met de vergrijzing in het vooruitzicht geldt de stelregel hoe meer, hoe beter. Een spontane zwangerschap kost de maatschappij natuurlijk niets, maar medische ingrepen bij fertiliteitsbehandeling worden ruimschoots gecompenseerd wanneer het kind opgroeit.'

Toch moet een oudere moeder rekening houden met bepaalde risico's. 'Eigenlijk is 18 jaar lichamelijk het beste ogenblik om zwanger te worden. Een slimme meid koopt haar kind op tijd, zeggen wij hier altijd. (lacht) Tot 35 jaar stelt zich meestal nog geen probleem, maar eenmaal boven de 35 neemt de vruchtbaarheid aanzienlijk af. Het risico op hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap, op zwangerschapsdiabetes en andere klachten neemt ook toe met de leeftijd. Natuurlijk verlopen veel van die zwangerschappen gewoon en zijn de kinderen gezond, maar deze toekomstige moeders laten zich best regelmatig controleren.'

Een vrouw van 20 heeft gemiddeld een klein half jaar nodig om zwanger te raken, een vrouw van 40 moet ongeveer 15 maanden wachten.

De kans op een miskraam in het eerste trimester van de zwangerschap neemt toe. Dat komt door het verhoogd risico op chromosoomafwijkingen, waarvan het bekendste het syndroom van Down is. Het risico op een vroeggeboorte ligt twee keer hoger boven de 40, net als het aantal keizersnedes.


DS, 19-12-2007 (hwd)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Hier ben ik dus helemaal niet meer akkoord. Wat voor toekomst krijgt dat kind nog met zijn ouders.
En de ouders zullen 80 zijn en dan is dat kind er nog maar 14. Dit kan toch gewoon niet, dat kind moet dan verder zonder zijn ouders. Heel plezant.
Ook op sociaal gebied voor dat kind zal het niet plezant zijn. De kinderen zullen hem of haar dan uitlachen wanneer ze weten hoe oud ze wel zijn.
Ik vind dit niet goed, net zoals bij Wendy van Wanten. Die is ook al 47 en dat vind ik een beetje te oud.
Dus leve de jonge moeders.

volledig mee akkoord Jente, mijn ouders waren ook niet meer van de jongste toen ze aan kids dachten, ze zijn nu wel geen 66 maar ver zitten ze daar nietmeer af, al moet ik er wel bij zeggen dat mijn ouders met hun tijd mee zijn op de meeste gebieden

We hebben niet het recht haar te veroordelen, wel om een eigen mening te hebben. Ik vind het persoonlijk onverantwoord om op zo'n leeftijd nog kinderen te krijgen. Toch respecteer ik haar keuze wel. Misschien beter een moeder van 66 die haar kinderen liefheeft dan een moeder van 20 die er niet voor kan zorgen...

__________________
elien