Jaroslava Cermakova (links) en Jaroslava Trojanova houden hun biologische dochters Nikola (links) en Veronika in de armen. Maar ze besluiten na de verwisseling niet opnieuw te ruilen. Toen twee Tsjechische moeders na hun bevalling naar huis mochten, kregen ze de verkeerde baby mee.

Door een dramatische vergissing waren de dochtertjes verwisseld. Pas na tien maanden kwam de fout aan het licht. De twee moeders beslisten nog voor Kerstmis de kindjes te ruilen, maar komen daar nu op terug: ze willen de ‘verkeerde’ baby’s niet meer kwijt.

De twee moeders, Jaroslava Trojanova en Jaroslava Cermakova zijn het roerend eens: “Er wordt niet geruild, we kunnen onze niet-biologische kindjes niet meer missen.” Arbeidster Jaroslava Trojanova: “Ik kan mij geen leven zonder Nikola meer indenken, hoe kan ik haar beschouwen als het kind van iemand anders en niet als het mijne?”

Jaroslava Cermakova, ondertussen opnieuw zwanger: “Ik kan mijn kindje niet meer van de hand doen, ik heb bijna een jaar van mijn dochtertje gehouden, hoe zou dat kunnen eindigen?”

De Tsjechische justitie stelde voor om de geboortebewijzen onveranderd te laten en tot een ruil over te gaan. Een van de vaders, de 29-jarige Broza: “Ik zou ook liever mijn eigen dochtertje terughebben, al zal ik nooit minder gaan houden van Nikola.”

Eén familie

De andere vader, Cermakova: “Wij zijn het er allemaal over eens dat onze dochters vier ouders zullen hebben. Wij willen ze samen opvoeden, als één grote familie. We gaan eens overleggen of we niet op dezelfde plek kunnen gaan wonen. In ieder geval kunnen we ons kleintje niet meer afgeven, ook al is het biologisch niet van ons...” Tien maanden na de twee geboorten kwam uit wat er misgegaan was: de verpleegsters hadden nagelaten de familienamen te noteren op de enkelbandjes van de borelingen die allebei in hetzelfde halfuur geboren werden en allebei een moeder hadden met de voornaam Jaroslava en met dezelfde leeftijd.

Het was vrachtrijder Broza die de waarheid achterhaalde. Hij verwonderde zich erover dat hun baby blond werd, hoewel hijzelf én zijn vrouw donkere haren hebben. Hij vroeg een DNA-test aan en daaruit bleek dat hij niet de vader was en zijn vrouw evenmin de moeder van het kleintje. Nog méér tests in het ziekenhuis onthulden de hele toedracht.

Zou u als moeder kiezen voor uw biologisch kind of zou u de verwisselde baby houden?

GVA (13/10/2007)

Ik kan de moeders wel begrijpen. Ze krijgen een verkeerde baby mee en voeden die op, want ze dachten dat het hun eigen kind was. Men gaat zich hechten en gaat 'hun' kind graag zien. Dit is een normale reactie.
Toch vind ik dat die fout van de dokters en verplegers zwaar moet bestraft worden. Tenslotte komt het door hen dat de kinderen verwisseld werden.
Ik hoop dat die ouders zo hun hele leven kunnen voortleven met het gedacht dat dit eigenlijk niet hun eigen kind is.

Ik snap de ouders als ze zeggen dat ze hun kindjes willen houden, ze zijn dan niet de biologische ouders, maar zij hebben ze ten slotte wel 10 maand lang een thuis gegeven.
Ik zelf zou niet weten wat tedoen, want als zoiets aan het licht komt, dan ga je misschien later spijt krijgen. Het kind heeft andere genen, een ander DNA, en een heleboel andere dingen die je normaal overerfd van je ouders.
Ze hebben het mooi opgelost als ze kunnen gaan samen wonen met de 2 kindjes en 2 paar ouders, maar zelf zou ik het echt niet kunnen.
10 maand is lang, maar wat is nu 10 maand in je hele leven bekeken?
Het zou moeilijk zijn om deze kindjes af te staan en te verwisselen, maar op 10 maand denk ik dat dat nog haalbaar is.

Groetjes

Het klinkt heel raar, je eigen kind niet meer terug willen hebben, maar ik begrijp de ouders wel. Ze hebben 10 maanden lang voor dat kindje gezorgd en na 10 maanden heb je toch wel al een hele emotionele band met dat kindje opgebouwd! Zij dachten een hele tijd dat dat wel hun eigen kind was... Ik snap gewoon niet hoe dat ziekenhuis zoiets kon doen, ik hoop echt dat hun fout bestraft wordt. Fouten maken is menselijk, maar mensen verkeerde baby's mee naar huis geven? Ik denk dat dat voor die ouders heel moeilijk en verwarrend is, want ze moeten "toegeven" dat ze meer van dat andere kindje houden dan van hun eigen biologsich kind. Ik vind het van hen dan wel een hele goede oplossing van die kindjes een beetje samen op te voeden, zo krijgen de ouders toch de kans om ook hun eigen kind beter te leren kennen en het te zien opgroeien. Ik hoop in ieder geval dat zo'n dingen in de toekomst niet meer gebeuren!

Ik vind dit eigenlijk heel straf. Ik snap wel dat je het 'verkeerde' kindje doodgraag ziet, en dolgraag wil houden. Maar ik zou ook niet echt kunnen leven met het idee dat mijn biologisch kindje bij een andere familie groot wordt. Maar als je dit niet-biologische kindje terug geeft zal je het ongelooflijk missen. Eigenlijk heb je dan ineens 2 kinderen. Het ene voed je op, zie je doodgraag, maar je beseft toch ook dat er ergens anders nog een kind van je rondloopt. Ik vraag me af of dit niet voor problemen gaat zorgen. En samen als één grote familie gaan wonen, is misschien een oplossing, maar ik vraag me af of dit wel een goede beslissing is. Je ziet zelf andere mensen je eigen biologisch kind opvoeden. Ik denk dat ik de kinderen wel zou wisselen. Ik weet dat het gemis dan heel groot zal zijn, maar alles is toch makkelijker met je eigen kind, en je kan het andere kind toch nog blijven zien. Trouwens, als ze toch willen gaan samenwonen, waarom dan niet elk met hun eigen kind, dan zijn ze toch ook nog bij het andere.

Ik kan de moeders heel goed begrijpen. Ze hebben 10 maanden met de gedachte geleefd dat het hun kindje is. Deze gedachte kan je na 10 maanden niet zomaar stop zetten als ze je komen vertellen dat het jou kindje niet is. Maar anderzijds is dit nog wel een moment waar het mogelijk is om de baby’s te verwisselen, éénmaal de kinderen een paar jaar zijn is het te laat om ze nog te verwisselen. Ik vind het een goed idee van de ouders om dicht bij elkaar gaan te wonen zodat ze toch ook hun echte kinderen kunnen zien opgroeien.

Deze week staat er een interview in de humo met de twee gezinnen. Ze gaan de kinderen wel wisselen maar dit kan nog een kwestie van maanden, jaren zijn.. Volgens hun psycholoog is het het beste dat ze om de beurt beide kinderen bij houden en de kinderen verzorgen, dus ook hun eigen biologische kind. Zo kunnen ze ook wennen aan hun kind en het kind aan de ouders.

Beide gezinnen hebben nu elk een schadevergoeding van 371.000 euro gevraagd. Dit zullen ze niet krijgen denken ze. Tot hiertoe hebben ze enkel de kosten van de ouderschapstest, de psycholoog en het weekend dat de beide gezinnen zijn weggeweest vergoed. De gezinnen zijn op weekend geweest om elkaar toch wat beter te kennen. Ze zullen waarschijnlijk toch nog veel met elkaar optrekken. Ze gaan de kinderen pas wisselen vanaf ze er beide klaar voor zijn, dit vond hun psycholoog ook het beste..

Ik heb het artikel hiervan in Humo gelezen en ik vind het toch ook wat vreemd.
Ik begrijp heel goed dat je een band hebt met dit andere kindje, maar ik geef Lien volledig gelijk. Je loopt altijd rond met het besef dat er een kindje van jou rondloopt met jou genen. Mij lijkt het moeilijk om hier een heel leven mee verder te gaan.
In het artikel staat dat ze van plan zijn ze te wisselen, maar blijkbaar zijn ze hier dus snel op terug gekomen.

Wat ik nog vreemder vind, dat is hoe het is gekomen dat ze de kindjes hebben verwisseld.
Het was blijkbaar geen hypermodern ziekenhuis en de kindjes werden tegelijk gewassen, dus een wissel ging wel makkelijk, maar de kindjes verschillen uiterlijk nogal sterk. Het ene kindje woog 3 kilo 300 gram en het andere woog 2 kilo 650 gram. Ook de grootte van de kindjes was verschillend. Je voelt misschien het verschil van 1 kilogram niet, maar wanneer de moeder zelf zegt: 'Mijn kindje is serieus afgevallen en zelfs gekrompen, dit is toch zeker mijn kindje?' Toen reageerden de verpleegsters nauwelijks of niet. Ze dachten dat de eerste metingen slordig werden uitgevoerd.
De verpleegsters hadden dus beter moeten weten. Hopelijk leren ze hieruit zodat het niet meer voorvalt.

Het is waarschijnlijk wel het beste, het kind denkt dan toch dat het zijn/haar ouders zijn, natuurlijk is het niet je echte kind, en zou het op latere leeftijd wel een probleem kunnen worden als je dat aan het kind vertelt … Dat zou voor vele vragen zorgen.

Ook ik vind dit een heel vreemd maar begrijpelijk geval. Ten eerste mag deze fout absoluut niet gemaakt worden in een ziekenhuis, dat staat vast. Hiervoor zouden de gezinnen vergoed moeten worden, inderdaad. Maar of dit allemaal zo evident is, betwijfel ik. Wanneer je een kindje 10 maanden met hart en ziel opvoedt en van gaat houden, wil je dit natuurlijk niet afstaan. Maar als je dan te horen krijgt dat je échte kindje in een ander gezin beland is, zou ik niet goed weten wat te doen.. Een kind zomaar verwisselen brengt heel wat leed met zich mee. Ik hoop dat de gezinnen met een goed hart uit de situatie geraken.

Verwisselde baby’s na jaar terug bij ouders

PRAAG - De twee meisjes die vorig jaar in een Tsjechisch ziekenhuis waren verwisseld, zijn net voor hun eerste verjaardag op zondag 9 december herenigd met hun biologische ouders. De ouders hadden aanvankelijk gepland om de kinderen pas na nieuwjaar weer om te wisselen, maar psychologen raadden hen aan om niet langer te wachten, zo schrijven de kranten Dnes en Lidove Noviny.

De baby’s werden op 9 december 2006 geboren in het ziekenhuis van Trebic en per ongeluk door het ziekenhuispersoneel verwisseld. Die fout kwam pas in oktober dit jaar aan het licht toen een van de ouderparen een dna-test liet uitvoeren omdat hun kind helemaal niet op hen leek.

'We hebben deze beslissing genomen voor onze dochters. Op hun leeftijd beginnen ze de wereld rondom hen te verkennen. Het was tijd om in te grijpen', aldus Jan Cermak, een van de vaders, in Dnes.

De twee gezinnen wonen niet ver van elkaar en zijn sinds oktober regelmatig bijeengekomen om de wissel voor te bereiden. Ze willen elkaar ook na de omwisseling blijven zien. Psychologen vrezen dat vooral de moeders het moeilijk zullen hebben met de wissel omdat zij al sterke banden met hun baby hebben ontwikkeld tijdens de borstvoeding.

Het ziekenhuis waar de fout werd gemaakt, heeft intussen twee verpleegsters ontslagen en verschillende werknemers gesanctioneerd.
mcu

Het Nieuwsblad

Ik dacht altijd dat moeders meteen hun kind herkenden, dat ze het konden onderscheiden van de andere...
Bij deze is deze stelling dus ontkracht.

Dat het verzorgend personeel hiervoor ontslagen werd vind ik te ver! En zoals er in een reactie werd geschreven dat de ouders hiervoor vergoed zouden moeten worden totaal overdreven. Het is een menselijke fout, wel met erge gevolgen, maar dat personeel doet zoiets niet met opzet!

Er gebeuren erger dingen in de wereld! Deze kindjes leven nog en hebben een warme thuis... duizenden kinderen delen dit geluk jammer genoeg niet.

Een baby zit 9 maanden in de buik van een moeder. Normaal gezien, groeit er dan een band tussen moeder en kind. Ze zijn namelijk onafscheidelijk en altijd samen. Ik kan mij niet inbeelden dat deze zomaar verbroken wordt na de geboorte. Zoals Evy zegt, is het inderdaad dan ook raar dat beide moeders niets vreemd opmerkten.

Ik vind het sowieso al niet kunnen dat zulke fouten gemaakt worden in ziekenhuizen. Je geeft als moeder je kind net na de geboorte in vertrouwen af, opdat het verzorgd en gewassen zou worden. Dan gebeuren er zo'n dingen. Oke, fouten worden gemaakt, maar let alsjeblieft toch een beetje op! Ik denk dat de ouders van deze baby's een verschrikkelijke periode moeten doorstaan. Zij zijn net tot het besef gekomen dat ze het kind van iemand anders hebben verzorgd en opgevoed. Ik vind het wel raar dat de moeders elkaars kind houden. Als dit mij moest overkomen, zou ik onmiddellijk mijn kindje terug willen. Het heeft tenslotte 9 maanden ik jouw buik gegroeid en bovendien heb je dit toch samen met je man gemaakt? Ik kan wel aannemen dat je al een bepaalde band met dat kindje opgebouwd hebt, maar 1 jaar is snel opgehaald denk ik.. Zeker als het kindje nog jong is.

Ik weet 1 ding: ik ga proberen om zo snel mogelijk een 'herkenningsteken' te zoeken bv. een moedervlekje op een ongewone plaats na mijn bevalling, moest die er ooit komen.

Ik zou het echt niet willen meemaken. Ik zou niet weten wat ik zou doen. Als je zo'n keuze moet maken!

Misschien samenwonen zoals ze zelf bedacht hebben, maar is dat wel de oplossing?

koning Salamon wou het kind in 2 zagen en elke zogezegde moeder een stuk geven. Toen zei 1 van de 2 vrouwen , geef het kind maar aan haar. Toen gaf Salamon het kind aan de vrouw die reageerde omdat hij dacht dat zij de moeder was omdat een moeder alles doet voor haar kind.
Maar hier zie ik het verhaal er niet in