Oei, ik had niet gedacht dat het bedrog dit soort vormen zou aannemen. Het is allemaal één pot nat, blijkbaar!
Blunders van deze club liggen iedereen nog vers in het geheugen. Het bankroet van Argentinië is ondertussen enkele jaren oud, maar het was er een uitstekend voorbeeld van. De adviezen van het IMF deden Argentinië de das om, en na (ja, hoe lang is het eigenlijk al geleden...) 'een aantal jaar' is het land nog steeds niet uit de modder gekropen. Danku voor die adviezen! Het is dan ook geen wonder dat in Zuid-Amerika een zeer hoopvolle linkse beweging aan de gang is.

Dit is om te bleiten. Het kleinste kind kan een handleidinkje schrijven om een land in een paar stappen op weg te helpen.
- kom democratisch aan de macht
Dit opdat het free-will-geile Westen niet zou steigeren.
- creëer een wij-gevoel
Gevaarlijk, maar doeltreffend. Wij-gevoel niet alleen nationaal, maar ook internationaal: sta op tegen de westerse politiek die in uw plaats wil regeren.
- gooi multinationals buiten
Laat u niet kaalplukken. Multinationals springen als vliegen op de gegeerde stront, eten hem volledig op, en nemen hun geld mee terug.
- nationaliseer belangrijke bedrijven
Watervoorziening - ontginning - scholen - ziekenhuizen - infrastructuur, DE POST in godsnaam, vervoer (zowel goederen als passagiers) (terzijde: privatiseren is het achterlijkste idee ooit uitgekotst in de economische wereld, en moet zoveel mogelijk worden tegengegaan)
> Onder andere Hugo Chavez heeft dit goed begrepen, en andere Zuid-Amerikaanse landen volgen nu zijn voorbeeld. Een positieve evolutie, mijns inziens. Helaas heeft niet elk land enorme olievoorraden om politiek mee te schermen.

Het is weer eens pijnlijk duidelijk geworden: de initiatieven van deze organisaties, evenals ontwikkelingshulp zijn een doekje voor het bloeden. Als de beleidsmakers echt een hart voor het Zuiden droegen zouden de problemen al lang zijn opgelost. Mooi voorbeeld is Zuid-Korea, dat omwille van overtrokken politieke overwegingen in korte tijd van derdewereldland naar high-tech industrieland is gegroeid. Tegen de commies kijkt men op geen cent, maar als het echt om mensenlevens gaat is het Westen minder geïnteresseerd.
Met Wolfowitz in de wereldbank houdt de Bushclan na het presidentschap een stok achter de deur. Op die manier blijft het ziekelijk fascistische neo-conservativisme namelijk de wereld regeren. En ondertussen kijkt iedereen met lede ogen toe. Dit is ook niet het enige twijfelachtige maneuver van Bush. Zit bij de VN ondertussen ook al geen vertrouweling? Ich glaube ja... Het regent politieke benoemingen: een ramp voor de wereld.
Ik zou zeggen: proletariërs aller landen, verenigt u!

Ten slotte: om lokaal aan hulp te doen heb ik al van betere initiatieven gehoord. Kijk maar naar die microkredieten.