De ziekte ALS, waaraan Stephen Hawking leed, kende bij de Britse fysicus een atypisch verloop.

Doorgaans bedraagt de levensverwachting voor wie wordt getroffen door amyotrofe laterale sclerose, zoals ALS voluit heet, niet meer dan drie tot vijf jaar. Een overleving van meer dan tien jaar is bij ALS een zeldzaamheid.

Hawking, die ten tijde van de diagnose van zijn artsen een prognose van twee jaar had gekregen, leefde nog vijfenvijftig jaar met de ziekte. Hij had geluk bij een ongeluk: bij hem ging de ALS zoals dat heet ‘in remissie’ – vanaf een bepaald moment richtte de ziekte geen nieuwe schade meer aan, al genazen de bestaande letsels nooit.

ALS is een (zeldzame) *zenuwziekte waarbij zenuwcellen uit het ruggenmerg, de hersenstam en de motorische hersenschors geleidelijk aan afsterven. Patiënten verliezen daardoor de controle over hun spieren en overlijden doorgaans door verstikking, wanneer ook hun ademhalingsspieren het begeven. Veel eerder al komen de meesten in een rolstoel terecht, en moeten ze een beroep doen op spraaktechnologie om zich verstaanbaar te maken.

bron: De Standaard, 21/03/2018, http://www.standaard.be/cnt/dmf20180315_03410380

eigen mening:
Het overlijden van Stephen Hawking is de hele wereld rond gegaan. Hij heeft baanbrekende studies gedaan voor de wetenschap. Wat iedereen wel wist over Hawking was dat hij verlamd was door de ziekte ALS. Ikzelf heb er nog nooit bij stil gestaan bij de vraag van hoe hij zolang met de ziekte heeft kunnen leven omdat er in het artikel staat dat mensen met ALS niet meer dan drie tot vijf jaar leven. Het was dus inderdaad een geluk bij een ongeluk. Gelukkig dat hij nog zo lang heeft kunnen leven met ziekte, anders had hij misschien nooit zo'n bekende wetenschapper geworden.