‘Verhaeghe krijgt een koekje van eigen deeg’


Het is oorlog in voetballand. Enkele temperamentvolle ondernemers staan met getrokken messen tegenover elkaar. De inzet is geld dat verdiend kan worden met grondspeculatie.


Ghelamco-baas Paul Gheysens loste zaterdag al een kanonschot in het stadiondossier van Club Brugge. Hij maakte bekend dat hij – op de laatst mogelijke dag – beroep had aangetekend tegen het Grup (het Gewestelijk Ruimtelijk Uitvoeringsplan) dat de Vlaamse regering in oktober had goedgekeurd. Dat moest het mogelijk maken dat er aan de Blankenbergse Steenweg in Brugge een nieuwe industriezone zou komen met plek voor bedrijven én een voetbalstadion voor het Club Brugge van voorzitter/ondernemer Bart Verhaeghe.

Gisteren wist advocaat Stijn Verbist dan weer te melden dat de ondernemers Joris Ide (Bremhove) en Luc Descheemaecker (Novus) eveneens de vernietiging van het Grup *vragen. Bovendien pleit ook de *milieugroepering vzw Groen in een aparte procedure voor de vernietiging. In Brugge werd prompt gesproken over ondernemers die met hun onderlinge clash welvaart en jobs vernietigen.

‘Er staan bedrijven klaar om uit te breiden en jobs te creëren in het nieuwe industriegebied’, zegt Franky Demon (CD&V), de schepen van Ruimtelijke Ordening. ‘Eén groot bedrijf zou zich op De Spie vestigen en op termijn 1.000 jobs in het vooruitzicht stellen. Mogelijk gaan ze nu naar Noord-Frankrijk. Is dat ondernemerschap? Anderen het ondernemen onmogelijk maken?’


Onderkruiperij!

De clash tussen de West-Vlaamse ondernemers bracht ook een ander ego in verlegenheid: dat van Marc Coucke, de kersverse Anderlecht-baas. Die had zondag nog per tweet opgeroepen: ‘Stop aan de jaloezie en onderkruiperij!. Als we nu eens allemaal elkaars nieuwe stadions gunnen en steunen.’ Coucke wist op dat moment duidelijk niet dat zijn vriend en partner met wie hij Anderlecht kocht, Joris Ide, zelf ook beroep had aangetekend.

Coucke probeerde zich gisteren met een voluntaristische tweet eruit te redden (‘Stadion-nieuws vd dag bewijst alleen dat iedereen onafhankelijk is, en dat mijn oproep v gisteren des te meer nodig is’), maar het beeld van een Coucke die erbij stond en ernaar keek, bleef hangen. Prompt nam de speculatie toe over hoelang de zakenband tussen Ide en Coucke kan standhouden. Ze zijn al pakweg tien jaar kaartvrienden, maar hebben pas recent voor het eerst samen zaken gedaan.

Ghelamco-baas Gheysens is met 4,5 hectare eerder een kleine partij in de voorziene grondontwikkeling van 146 hectare in Brugge. Joris Ide en Luc Descheemaecker hebben volgens Verbist samen 50 hectare in het geding. Ze zijn vandaag nog geen grondeigenaar, maar hebben opties genomen op de landbouwgrond van zo’n zes tot zeven individuen, meestal boeren. Die laatsten kunnen hun gronden maar effectief verkopen aan Ide en co., zodra de landbouwgrond door de overheid is omgezet in industriegrond. Ide en Descheemaecker wisten destijds nog niet dat een deel van de grond ook sport- en recreatiedomeinen moest worden ten bate van Verhaeghe. Ze gingen nog uit van een industriezone.


11 miljoen euro

Voorlopig betalen Ide en Descheemaecker alleen een optievergoeding aan de eigenaren. Een kleine investering met het oog op een miljoenenwinst via grondspeculatie. Volgens sommigen zouden ze de stad Brugge al hebben laten verstaan dat ze voor hun gronden 11 miljoen euro willen. Hun verzet bij de Raad van State is dus afkoopbaar. ‘Maar we werken met belastinggeld en kunnen niet te veel betalen’, reageert Demon. Volgens waarnemers is het Ide en Descheemaecker met hun verzet alleen om geld te doen, rancune zou minder meespelen.

Ide en Descheemaecker gaan te werk zoals Bart Verhaeghe deed toen hij het nieuwe voetbalstadion van Club Brugge in Loppem probeerde te realiseren. Toen had hij een optie genomen op de landbouwgrond van baron Van Caloen. Maar Verhaeghe heeft nog meer ervaring met grondspeculatie. ‘Hij krijgt een koekje van eigen deeg’, zegt een insider.

Grondspeculatie is de basis van Verhaeghes vermogen. Hij leerde het klappen van de zweep bij ondernemer Luc Verelst. Die maakte van landbouwgrond bouwgrond en bouwde daar kantoren op. Het leverde Aannemingen Verelst, waarvan Verhaeghe minderheidsaandeelhouder was, mooi geld op. De kassa van het duo rinkelde nog luider toen ze magazijnen lieten bouwen via Eurinpro. Verhaeghe wist huurcontracten met retailers en koerierbedrijven al door te verkopen nog voor er gebouwd werd. Uplace was gebaseerd op dezelfde idee: vergunningen en huurcontracten snel doorverkopen. Alleen pakte het daar anders uit: Verhaeghe heeft er ondertussen tientallen miljoenen in geïnvesteerd en het begint pijn te doen.


Mislukte wanhoopsdaad

Paul Gheysens heeft op zijn beurt al veel geïnvesteerd in het Eurostadion. Ook bij hem zal het pijn doen als dat definitief een verloren zaak is. In zijn verzet tegen Verhaeghes stadion zit dus best wel wat rancune. Verhaeghe wist als ondervoorzitter van de Belgische voetbalbond de bond te overtuigen het Eurostadion niet te steunen. Gheysens’ wanhoopsdaad om dan maar via de aankoop van Anderlecht het dossier te redden, mislukte doordat Coucke en Ide met de club gingen lopen.

‘Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet, maar uiteindelijk is het hen allemaal om geld te doen. Niemand van hen zou geld laten liggen puur uit wrok tegen Verhaeghe’, zegt een insider. Verbist, de advocaat van Ide, Descheemaecker en de grondeigenaars, stelt dat zijn cliënten alleen maar vragen om op de betrokken gronden de industriezone te kunnen ontwikkelen. Volgens Verbist kan het niet dat een intercommunale de grondeigenaars nu onteigent om het privaat belang van Bart Verhaeghe te dienen. Gheysens maakte vrijdag al zo’n opmerking: hoeveel gaat Verhaeghe betalen voor de gronden van zijn voetbalstadion?

Met andere woorden: Brugge zou de boeren tegen een vrij lage prijs onteigenen en zo het financiële belang van Verhaeghe dienen. Een claim die burgemeester Renaat Landuyt (SP.A) verwierp. Volgens hem volgt de stad gewoon de regels van de onteigening.


Financieel gepoker

Bart Verhaeghe, die goedkoop de hand wist te leggen op Club Brugge, probeert al meer dan tien jaar een nieuw stadion te laten bouwen voor de voetbalploeg. Waar Verhaeghe eerst zelf twee keer terreinen identificeerde en een project indiende, probeert hij het deze keer via de stad Brugge. Die moet de boeren onteigenen aan de Blankenbergse Steenweg, waar Club Brugge vervolgens zijn stadion zou kunnen bouwen.

Dat is een lelijke streep door de rekening van enkele ondernemers-grondspeculanten, die posities hebben genomen om de landbouwgrond met stevige winst door te verkopen als industriegrond. Als Brugge hen onteigent, gaat de winst naar de intercommunale WVI en naar Verhaeghe, is hun redenering. Daarom tekenen ze verzet aan bij de Raad van State tegen het Grup en vragen ze ook de schorsing ervan. Het kan de bouw van het stadion met twee jaar vertragen.


DS, 23-01-2018 (Pascal Dendooven)