De Franse spelling was te vrouwvriendelijk

Voor premier Edouard Philippe is de maat vol. De ministers van zijn regering mogen de nieuwe, genderneutrale spelling van het Frans niet langer in hun officiële communicatie gebruiken. Over die vrouwvriendelijk bedoelde, maar in de praktijk zeer bewerkelijke vorm van spellen is de voorbije maanden bij onze zuiderburen grote ophef ontstaan.

Woorden met middelpunt

Uitgangspunt van l’ortographe inclusive is dat woorden tegelijk een mannelijke en een vrouwelijke uitgang krijgen, gescheiden door puntjes. Voor die puntjes werd speciaal een nieuw leesteken geïntroduceerd: het point médian of ‘middelpunt’. Volgens de regel ‘Woordstam + middelpunt + mannelijke uitgang + middelpunt + vrouwelijke uitgang (+ middelpunt + s, als het om een meervoud gaat)’ wordt délégués (afgevaardigden) voortaan geschreven als délégué·e·s, électeurs (kiezers) als électeur·rice·sen citoyens (burgers)citoyen·ne·s.
Dit gepunte woordbeeld rukt op in Frankrijk, sinds voorstanders van gelijke behandeling van mannen en vrouwen er voor publiekscommunicatie zonder seksuele stereotypen pleiten – versta: de spelling mag de aanwezigheid van vrouwen in de maatschappij niet langer wegpoetsen.

Mannelijk wint altijd

De Franse spelling verleent inderdaad graag voorrang aan mannelijke spellingvormen. Zet 99 vrouwelijke volksvertegenwoordigers samen met één mannelijke, en het Frans spelt nog steeds députés, niet députées. In de traditionele Franse spelling gelden ook de beruchte ‘règles d’accords’ als seksistisch, omdat de mannelijke vorm het altijd wint van de vrouwelijke (zoals in de zin Les policiers et les policières sont invités of Louis et Louise sont beaux).
Niet zo in de écriture inclusive. Daar beslist niet langer de aanwezigheid van een mannelijke woordvorm in een zin over de vorm van het accord, maar wint het geslacht van het (voor)naamwoord dat het dichtst bij het werkwoord staat: Les policiers et les policières sont invitées, Louis et Louise sont belles.

Ondermijnend voor de Franse taal

De intentie van inclusieve spellers mag nobel zijn, de inclusief gespelde teksten zijn onleesbaar, onuitspreekbaar, onnodig ingewikkeld en politiek overdreven correct, vindt een groeiend aantal critici in Frankrijk. Toen aan het begin van dit schooljaar een schoolboek in inclusieve spelling werd uitgebracht, steeg de temperatuur naar een kookpunt. De behoorlijk masculiene Académie française (slechts vier vrouwen op dertig mannen) deed er nog een schepje bovenop door de toevoeging van extra puntjes en letters aan het spellingbeeld ‘ondermijnend voor de Franse taal’ te noemen.
Het gebruik van inclusieve spelling is in Frankrijk overigens nooit als norm opgelegd (en in België al helemaal niet). Wel werd de keuze voor of tegen vaak als een politieke stellingname geïnterpreteerd. Dat doet in elk geval de burgemeester van Parijs, Anne Hidalgo, die het besluit van premier Philippe autoritair noemt. Het stadhuis zal inclusief blijven spellen, liet haar woordvoerster weten. ‘On comprend le français quand on écrit .e !’

Bron : De Standaard, 22/11/2017
http://www.standaard.be/cnt/dmf2017...end-to-a-friend

Mening : Ik vind dat dit echt te ver gaat. Waar moet je dan overal mee afkomen als ze al in discussie gaan over het gebruik van vrouwelijk of mannelijk in de spelling. Ik, als vrouw, vind het totaal onbelangrijk of er een verband wordt gelegd met de mannelijke of vrouwelijke vorm. Laat alles toch gewoon zoals het was. Waarom moeten ze het nu allemaal gaan veranderen? Dit maakt het volgens mij gewoon moeilijker om de juiste spelling te leren. Veel mensen zijn dit al op een bepaalde manier gewend en iets afleren is heel moeilijk. Als vrouwen zich door een bepaald gebruik van spelling al laten beïnvloeden denk ik dat het probleem meer bij die vrouwen ligt dan bij de spelling.