Het duikbootwrak dat in september voor de Belgische kust is gevonden, is geïdentificeerd. Dat maakte Carl Decaluwé, gouverneur van West-Vlaanderen, bekend op een persconferentie. Ook de namen van de 22 soldaten aan boord (en geen 23 zoals eerder gedacht) zijn bekend.

Meteen na de vondst zo’n twee maanden geleden was al duidelijk dat het om een Duitse duikboot uit de Eerste Wereldoorlog ging, vermoedelijk van het type UB-II. Dat is nu bevestigd. ‘Intussen weten we ook precies om welke boot het gaat’, aldus Decaluwé. ‘De UB-29. De identificatie gebeurde onder meer aan de hand van een plaatje op een van de torpedobuizen.’

De UB-29 was tijdens de Eerste Wereldoorlog in dienst van de Keizerlijke Marine, was 36 meter lang en 4 meter breed en had een diepgang van 3,7 meter. De boot was onder meer uitgerust met twee torpedobuizen en een kanon op het dek. In totaal liet de duikboot 36 schepen zinken. Op 24 oktober 1916 overleefde de UB-29 een gevecht met het Britse schip Helgoland.

Mysterie van gevonden duikboot ontrafeld
Bevelhebber Erich Platsch.
De laatste missie

De duikboot vertrok op zijn laatste missie op 27 november 1916. Onder het bevel van Erich Platsch raakte de UB-29 doorheen de mijnen en netten van de Dover Barrage. In die periode kon de UB-29 nog zes schepen doen zinken. Op 7 december werd de Noorse Meteor het laatste slachtoffer. Sindsdien werd de U-Boot niet meer teruggezien.

Zes dagen later werd de UB-29 door de Britten als ‘vernietigd’ aangegeven. De torpedojager HMS Landrail merkte de boot op en ramde hem. Toen de Duitsers probeerden te ontsnappen, werden nog twee dieptebommen op de UB-29 gedropt.

De coördinaten die toen werden meegegeven (51° 09 N 01° 46 E), komen echter niet overeen met de locatie waar de duikboot is aangetroffen. Met andere woorden: de UB-29 is niet gezonken in Engelse, maar in Belgische wateren. ‘Wat kan er gebeurd zijn?’, aldus Decaluwé. ‘Ofwel werd de duikboot gedeeltelijk geramd door de Britse torpedojager, maar kon hij nog verder varen om uiteindelijk op een mijn te botsen en te zinken. Ofwel voer hij gewoon op een mijn en was de Britse torpedojager in gevecht met een andere duikboot op dat moment. Mogelijk de UC-19.’

22 lichamen

Standaard waren er 2 officieren en 21 bemanningsleden aan boord, tijdens het vergaan was er echter maar 22 man aanwezig. Dat blijkt uit onderzoek van de archieven. De Duitse overheid besliste om de UB-29 als een zeemansgraf te aanzien en met het nodige respect te behandelen. ‘Vandaar dat ook de bescherming werd aangevraagd bij de staatssecretaris voor de Noordzee’, meldt Decaluwé.

De West-Vlaamse gouverneur gaf wel de opdracht aan onderwaterarcheoloog Tomas Termote om enkele losliggende artefacten naar boven te halen. Die stukken zullen dan worden tentoongesteld op de expo ‘WO I, de slag om de Noordzee - Brugge als zenuwcentrum van de duikbotenoorlog’. Die vindt van 21 april 2018 tot en met 31 augustus 2018 plaats in het Provinciaal Hof in Brugge.

300 wrakken

Termote dook begin van de zomer al naar het wrak. ‘Dit is de elfde duikboot die we in het Belgische deel van de Noordzee vinden’, verklaarde hij in september al. ‘Maar het is wel het best bewaarde. Het wrak is nog intact. Zelfs de toren en de periscoop staan er nog op. Daardoor spreekt dit wrak zo tot de verbeelding.’


‘De bodem van onze Noordzee ligt vol wrakken’, aldus Termote. ‘Alles samen toch 300. Het gaat om zeilboten, jachtboten, bommen, duikboten maar ook vliegtuigen. Dat is behoorlijk veel voor een oppervlakte van 1.440 vierkante kilometer.’

Wanneer het wrak niet in een vaargeul ligt of voor een havenmonding, mag het daar gewoon blijven liggen. ‘Een wrak bovenhalen kost zeer veel geld. En waarom zou je zo’n gevaarte ophalen? Een wrak doet meer goed dan kwaad’, zegt Tomas Termote. ‘Je moet weten: de bodem van onze Noordzee is een kale vlakte. Daar is niet veel leven op. Maar rond een scheepswrak wel. Dan komen daar eerst anemonen op en dan komen de wrakvissen, zoals kabeljauw en wijting. Daardoor trekken onze Noordzeewrakken zoveel recreatievissers. En ook duikers.’

De Standaard, 14/11/2017
http://www.standaard.be/cnt/dmf20171114_03185512

Ik vond archeologie altijd al interessant, als kind droomde ik ervan om archeoloog te worden. Toen draaide dit wel vooral over opgravingen van dinosaurussen. Er komt natuurlijk veel meer bij kijken, het zijn niet alleen opgravingen van prehistorische dieren. Deze visie over archeologie speelt nog teveel rond in de gedachten van vele mensen, vind ik. Dit artikel gaat niet over dinosaurussen, maar over een gezonken Duitse militaire duikboot die dateert uit WOI. Ik bewonder archeologen omdat ze door onderzoek van deze duikboot, informatie kunnen achterhalen van die duikboot. Ik kan me voorstellen dat de archeologen enorm trots zijn dat ze uiteindelijk een verhaal kunnen schetsen achter de geschiedenis van die duikboot. Ook kunnen zij trots dat zij een mysterie opgelost hebben van de gezonken duikboot. Hierbij helpen zij de geschiedenis van de duikboot en de oorlog.