Residentie Twee Poorten aan de Raeymaeckersvest is gestart met het unieke project De Brug, in samenwerking met de derde en vierde graad van de provinciale school PISO Tienen. Jongeren die strafstudie hebben, krijgen voortaan de kans om hun straf in te vullen op een sociale en interactieve manier in het woonzorgcentrum. "Na enkele maanden proberen, zien we nu al heel positieve resultaten", zegt projectcoördinator Sven Bruyneel.


Tafels dekken, tafels afruimen, een praatje slaan met de bewoners, bij mooi weer een wandelingetje maken met de residenten en de koffieronde verzorgen. Het zijn enkele taken waar sinds kort op één woensdagnamiddag per maand leerlingen van het PISO, die een strafstudie hebben opgelopen, aan meehelpen. Het idee komt van studentencoördinator in Twee Poorten, Sven Bruyneel. "Ik werk nu al tien jaar in de zorg en het is een boeiende job, maar ook een heel zware job, omdat het takenpakket steeds groter wordt. Daartegenover biedt de overheid niets in ruil. Dat is niet leuk, maar in plaats van te klagen en te zagen dat we onderbemand zijn, ben ik gaan nadenken over alternatieven. Mijn vriendin is maatschappelijk assistent en na gesprekken met haar ben ik ertoe gekomen om De Brug te lanceren. We konden rekenen op de steun van het PISO, waar we al geruime tijd een goed contact mee hebben in verband met stageperiodes."


Kloof kleiner maken
De naam van het project, De Brug, spreekt voor zich. "Door de samenwerking tussen een woonzorgcentrum en een school wordt de kloof tussen jongeren en senioren verminderd", zegt directeur van Twee Poorten, Cindy Jonckman. "Het project zorgt ervoor dat enerzijds, onze residenten aandacht en kwalitatieve noden en behoeftes krijgen ingevuld en anderzijds krijgen jongeren de kans om een sociale, humane bijdrage te leveren binnen ons WZC."


IJs snel gebroken
Het was een sprong in het onbekende, maar het project werpt duidelijk zijn vruchten af. "Maandelijks krijgen we een vijftal studenten over de vloer, die begeleidt worden door mezelf en een leerkracht van de school", vertelt Sven. "De leerlingen komen rond 12.30 uur toe en worden gebrieft over wat van hen verwacht wordt. Aanvankelijk zien we bij de jongeren enige terughoudendheid, dus maken we eerst een rondgang op de afdelingen. Eens geklimatiseerd vragen we hen contact te maken met de bewoners en een praatje te slaan. Voor heel wat van onze residenten, vooral diegenen die weinig bezoek krijgen, is het een heel fijne kennismaking met een nieuw en jong iemand en dat doet hen zichtbaar deugd. Het ijs is meestal heel snel gebroken, zeker tijdens de koffieronde. Als er tijd over is, wordt er samen de krant gelezen of een rondetafelgesprek opgestart."

"De studenten zijn heel lief en beleefd", reageren Emérance en Prudence. "Ik hoop dat ze zeker nog eens terugkomen." Dat hoopt ook Margriet. "Ik vind dit een heel fijn project. In mijn tijd moest ik honderd keer dezelfde zin schrijven wanneer ik straf kreeg. Hier kunnen we leerlingen nog iets uit leren en wij kunnen als residenten genieten."

Het project slaat ook erg aan bij de jongeren, die voor het eerst in aanraking met vrijwilligerswerk komen.


"Nuttige straf"
"Het is al zo dat er een student zich heeft opgegeven als vaste vrijwilliger", zegt Sven opgetogen. "Dat is uiteraard meer dan welkom, want de vrijwilligers zijn anno 2017 niet zomaar meer op straat te vinden. Voor de studenten zelf is het ook een meerwaarde wanneer ze op hun cv 'vrijwilligerswerk' kunnen vermelden." Yassin vindt het alvast veel fijner dan straf schrijven op school. "Het is nu de tweede keer dat ik hier kom en de contacten met de ouderen verlopen al bijzonder goed." Ook Annaïs kon genieten van haar babbeltje met de residenten. "Nu zijn we tenminste nuttig bezig", reageert Bryan. "We kunnen iets betekenen voor mensen, die het nodig hebben."

WZC Twee Poorten hoopt in de toekomst het project verder uit te breiden, eventueel naar andere scholen toe, en andere woonzorgcentra te inspireren om ook deze uitdaging aan te gaan.


Bron: http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-...thuis-a3160527/

Eigen mening:
Ik ben volledig voorstander van deze maatregel. Ik ben ervan overtuigd dat men jongeren soms dient bij te sturen. Straffen zijn nodig wanneer een leerling zich niet aan de regels houdt. Of een strafstudie een straf is waar de leerlingen veel van leren, daar heb ik serieuze bedenkingen bij. In veel gevallen wordt er geen alternatieve taak voorzien en is het dus een moment waarop leerlingen verder kunnen werken aan hun schoolwerk. Op deze manier beloon je meer dan je straft. Je leert ook weinig bij van de alternatieve opdrachten, meestal schrijfwerk, die door leerkrachten worden voorzien.

Deze alternatieve straf is een hele verbetering. De straftijd wordt goed ingevuld en dus niet weggegooid in een studiezaal. Daarnaast leren jongeren iets uit deze ervaring, ze werken met bejaarden en werken zo aan hun sociale ontwikkeling. De leerlingen worden zo geconfronteerd met de realiteit, want niet alle ouderen in het rusthuis hebben het gemakkelijk. Ik vind het een goed idee dat het project momenteel een vrijwillige keuze is. Leerlingen kiezen zelf of ze een strafstudie of vrijwilligerswerk prefereren. Ik ben ervan overtuigd dat ze, doordat ze de keuze hebben, meer voldoening uit deze ervaring halen.

Het is ook een positieve verandering voor het rusthuis, want vrijwilligers zijn schaars en veel rusthuismedewerkers zijn vaak overwerkt. Op deze manier kunnen meer hulpbehoevende ouderen wel de zorg krijgen die ze verdienen. Het lijkt mij ook duidelijk dat meer jongeren in hun nabijheid een positief effect hebben op het leven van de bejaarden. Hoe een klein gebaar het leven van een oudere persoon volledig kan opfleuren..