Hoogstens 1 procent van de leerkrachten heeft een migratieachtergrond, terwijl een vijfde van de leerlingen allochtoon is. De kloof raakt niet gedicht.

Studenten met een migratieachtergrond zijn een belangrijke inzet van de rectorverkiezingen geworden. De universiteiten van Antwerpen en Leuven plannen al extra inspanningen om hen in de veel te witte aula’s te krijgen, via bijlessen en halalmaaltijden. De UGent wil niet achterblijven.

De sociologen Orhan Agirdag (KU Leuven) en Mieke Van Houtte (UGent) reageerden eerder al in een opiniestuk in deze krant dat het allemaal nog te vaak bij goede bedoelingen blijft. ‘Toch hebben we de sleutel tot een meer gekleurde universiteit gedeeltelijk in eigen handen’, zeggen ze. ‘Hij heet “lerarenopleiding”.’

Want leerkrachten met een migratieachtergrond kunnen leerlingen met allochtone roots vlotter naar het hoger onderwijs leiden. Ze hoeven niet op etnische diversiteit gewezen te worden want ze zijn divers. Of zoals de leerkrachten hiernaast getuigen: ‘We weten hoe het leven is als allochtoon. Dat helpt als rolmodel.’

Ambassadeurs

De realiteit is eentonig. Minder dan 1 procent van de leerkrachten heeft een migratieachtergrond, volgens een ruwe schatting van het Minderhedenforum in 2014. De kloof is diep met een leerlingenpopulatie waarvan tot twintig procent allochtoon is.

Waarom voelen zo weinig jongeren met allochtone roots zich geroepen om rolmodel te worden van een jonge generatie? ‘In het academiejaar 2011-2012 had 3,27 procent van de studenten in onze lerarenopleidingen een migratieachtergrond’, zegt Kristine De Smet, woordvoerder van Arteveldehogeschool Gent. ‘In 2015-2016 was dat 5,05 procent. Dat is ... nou ja, een stijging.’ Het gaat te traag, geeft ze toe, en dat zegt ook Gertjan De Smet van hogeschool Odisee. ‘Vanzelf zal het niet lukken, dus hebben we samen een rolmodellenwerking opgezet, precies wat Rik Torfs voorstelde.’

Een kleine zeventig ‘rolmodellen’ worden uitgestuurd als ambassadeurs van de hogescholen. Samen bereikten ze vorig schooljaar 740 scholieren uit het laatste jaar middelbaar. Met succes. ‘57 procent onder hen heeft hogere studies aangevat’, zegt Kristine De Smet. ‘Het is intensief maar het werkt.’

Bron: de standaard (04/05/2017 - 13.52u)
Geraadpleegd: 04/05/2017 - 15.23u
Link: http://www.standaard.be/cnt/dmf20170504_02865530

Mijn mening:
Ik ben van mening dat het belangrijkste in het onderwijs is dat er kwaliteit aanwezig is. Of dit nu van een blanke leerkracht of een leerkracht met migratie verleden is doet daar naar mijn mening niets toe. Een leerkracht wiens roots in België ligt kan even goed anders kleurige leerlingen stimuleren in het onderwijs. Het doel van een leerkracht is dan ook om alle leerlingen te betrekken in de lessen en deze stimuleren hun studieloopbaan zo hoog mogelijk te laten eindigen.

Dezelfde trend kwamen we enkele maanden geleden ook al tegen, 'politie Antwerpen wil meer kleur in het korps'. Hierbij twijfel ik of elke vacature nog op dezelfde manier gaat behandeld worden want als je op het voorhand al duidelijk maakt dat je op zoek bent naar anderskleurige mensen kan dit een beetje als discriminatie gezien worden naar mijn oordeel.