Ik sluit me helemaal aan bij de meningen van mijn medestudenten, als je ziet dat je kind het psychisch moeilijk heeft, geef hem of haar dan niet gewoon een pilletje, maar gaan naar een deskundige die kan omgaan met zulke problemen. Want zoals Janne zegt, kan een pilletje geen babbel met je doen. Medicatie alleen kan dan ook nooit het antwoord zijn. Ergens denk ik ook dat ouders er gewoon snel vanaf willen zijn. Ze willen niet dat hun kind een probleem heeft dus geven ze hem of haar maar snel een pilletje zodat het snel gedaan is. Natuurlijk is dat niet altijd het geval, het kan gewoon soms ook aan een geldnood liggen. Ergens moeten we ons dan toch ook vragen stellen bij de vanzelfsprekendheid waarmee artsen psychofarmaca voorschrijven. Je hoeft maar naar de dokter te gaan en zeggen dat je je niet goed voelt, en je krijgt een dosis pillen voorgeschreven. Misschien moet de vanzelfsprekende terugbetaling van psychofarmaca wat verminderd worden. Want zoals het artikel zegt, kopen veel mensen pillen omdat deze terugbetaalt worden. Het moet natuurlijk betaalbaar blijven, want de 'armere' mensen mogen natuurlijk niet uit de boot vallen. Dit probleem ligt in mijn ogen ook aan de maatschappij waarin we leven. We moeten altijd maar gelukkig zijn en er is geen plaats meer voor problemen,ongeluk, verdriet en pijn. Dat is niet alleen absurd, dat is ook onmogelijk. We zijn allemaal individuen met onze eigen verschillen, die zowel positief als negatief kunnen zijn. De verwachtingen van de maatschappij tegenover jongeren is ook gigantisch hoog. Het is dan ook niet meer dan normaal dat er na een tijd problemen opduiken.