Het aantal langdurig zieken is met een tiende gestegen in de eerste jaarhelft. Dat zegt HR-dienstverlener Securex donderdag. De stijging die de voorbije jaren is ingezet, zet zich dus door.

Langdurig absenteïsme, waarbij een werknemer meer dan een jaar thuisblijft, is gestegen met 11 procent in de eerste jaarhelft van 2016 (tot ongeveer 3 op de 100 werknemers) vergeleken met dezelfde periode een jaar eerder. Het aantal korte afwezigheden, van minder dan een maand, en middellange, van een maand tot een jaar, bleef stabiel (telkens op ongeveer 2 op de 100). Op een gemiddelde werkdag zaten zo 7 op de 100 werknemers thuis wegens ziekte of een privéongeval.

Volgens Securex, dat onderzoek voerde bij 24.690 werkgevers en 223.056 werknemers, stijgt het aantal lange afwezigheden zowel bij arbeiders als bij bedienden, maar is de stijging sterker bij arbeiders (+12 procent) dan bij bedienden (+8 procent). Securex verwijst daarbij naar het optrekken van de wettelijke pensioenleeftijd, waardoor het aantal ervaren en nog actieve werknemers sneller stijgt bij de groep van de arbeiders.

Werk en privé
Verder blijkt dat vooral het aantal lange afwezigheden in de leeftijdsgroep met opgroeiende kinderen stijgt. Zo is er bij de werknemers tussen 30 en 34 jaar een stijging van 21 procent tegenover 2015 (tot ongeveer 1 op de 100). ‘Een slechte balans - of integratie - tussen werk en privé ligt vermoedelijk mee aan de basis van steeds meer chronische druk en stress.’

Daarnaast wijst Securex op de toenemende vergrijzing als een oorzaak van de stijging van het langdurig absenteïsme. In de groep 60- tot 64-jarigen waren 17 op de 100 werknemers langdurig ziek in de eerste helft van 2016.
Securex raadt werkgevers onder meer aan om contact te houden met afwezigen en de re-integratie zo vroeg mogelijk op te starten. Ook zouden ze werknemers met risico op burn-out proactief moeten opsporen.

Bronvermelding: De Standaard, 01/12/16, http://www.standaard.be/cnt/dmf20161201_02601896

Eigen mening: Het is logisch dat mensen van 60-64 jaar vaker langer thuis zitten doordat ze het werk niet meer aankunnen en te intensief wordt bij de arbeiders. Als ik een werkgever was zou ik die werknemers één dag in de week thuis laten en in de plaats daarvan enkele interimarissen aannemen die kunnen komen werken wanneer die vaste werkkrachten niet werken. Maar de realiteit is veel complexer, een werkgever kan niet zomaar iemand een dag verlof geven. De oplossing is echter veel moeilijker dan we denken. Ik begrijp wel dat deze mensen langer thuis blijven.