Peeters roept vakbonden op stakingsrecht zelf te actualiseren


Minister van Werk Kris Peeters (CD&V) roept de vakbonden op om zelf werk te maken van een ‘actualisering’ van de uitoefening van het stakingsrecht.
‘Wat in de jaren tachtig of negentig kon, wordt nu niet meer zomaar aanvaard’, zegt Peeters. ‘De uitoefening van het stakingsrecht moet aangepast worden aan het huidige maatschappelijke draagvlak. Mensen hebben er steeds meer problemen mee. Ze willen bij een staking hun recht om te werken gebruiken, maar dat lukt niet altijd.’

De grenzen van het stakingsrecht staan vandaag omschreven in het zogenoemde herenakkoord dat vakbonden en werkgevers sloten in 2002. ‘Ik zat toen zelf nog aan tafel voor Unizo’, zegt Peeters. In dat akkoord staat onder meer dat ’de werknemersorganisaties een plechtige aanbeveling zullen richten tot hun leden om elke toevlucht tot fysiek of materieel geweld te vermijden bij collectieve conflicten en om de vrijwaring van het werkinstrument te garanderen.’ Peeters roept de sociale partners, met op kop de vakbonden, op om dat herenakkoord nu te actualiseren.

De demarche van Peeters komt niet toevallig. Het debat over het stakingsrecht is opnieuw helemaal opgelaaid, nadat vorige week twee doden vielen doordat hen niet tijdig medische hulp kon worden geboden wegens een wegblokkade van de socialistische vakbond FGTB.

De Franstalige liberalen dienen - met steun van Open VLD en N-VA.- bovendien volgende week een wetsvoorstel in in de Kamer om het recht op werk bij een staking beter te garanderen. ‘Het is beter dat de sociale partners dat onderling regelen dan dat er een wet komt’, vindt Peeters.


Bron: De standaard, 26/10/2015, http://www.standaard.be/cnt/dmf20151026_01938427


Mijn mening:
Zoals de autoindustrie steeds moet voldoen aan de allerlaatste milieunormen en daardoor zich telkens opnieuw moet (her)uitvinden, zo ben ik van mening dat maatschappelijke organisaties en politieke instellingen niet mogen blijven teren op eeuwenoude wetten. Ze moeten zich beter aanpassen aan de moderne maatschappij met haar waarden en normen. De vakbonden zijn vroeger in het leven geroepen om de arbeiders te beschermen tegen de erbarmelijke werkomstandigheden. Vandaag de dag kunnen we nog moeilijk spreken over gelijkaardige werkomstandigheden zoals in het begin van de vakbondsjaren. Ze dienen zich aan te passen aan de moderne maatschappij waar niet alleen het stakingsrecht recht geld, maar evenzeer het recht op werk. Wederzijds respect is in dit geval zeer belangrijk zodat dat mensen die wensen te werken zonder problemen (door staking) op hun werk geraken.