Het aantal Vlamingen dat aanklopt voor steun bij een armoedevereniging is de afgelopen vier jaar zowat verdubbeld: van 5.600 in 2011 naar een kleine 11.000 dit jaar. Dat blijkt uit schattingen van het Netwerk tegen Armoede, zo berichten Het Nieuwsblad en De Standaard woensdag.

‘Eens de besparingsmaatregelen van de regering zich écht laten voelen, vrezen we een nog grotere toeloop’, zegt Frederic Vanhauwaert van het Netwerk tegen Armoede.

De verenigingen zien een opvallende stijging van het aantal middenklassers. ‘Mensen die een job hebben en die vaak jarenlang nét zijn rondgekomen’, klinkt het. ‘Maar één tegenslag – een zware ziekte in het gezin, een faillissement– is voldoende om hen in de armoede te duwen. Of gezinnen waar maar één van beide ouders werkt en die plots niet meer rondkomen.’

Het Netwerk Tegen Armoede denkt niet dat de toestroom zal stoppen. ‘We verwachten ook volgend jaar een stijging van het aantal hulpzoekers. De maatregelen van de regering creëren nu al angst’, zegt Vanhauwaert.

Bron: DS, 24/12

Mening: Ik vind het erg dat je ineens van de ene dag op de andere in armoede kan terechtkomen. Zoals ze in het artikel vermelden kan dit door één tegenslag bijvoorbeeld een zware ziekte of een faillissement.
Enkele maanden geleden heb ik in mijn dorp een debat bijgewoond over armoede. Hier kwamen drie vrouwen getuigen die het financieel zeer moeilijk hadden. De oorzaak bij deze vrouwen kwam door een scheiding. Plots stonden zij er alleen voor met hun kinderen. Zij hadden wel werk, maar kwamen met 1 inkomen niet toe om voor iedereen te zorgen. In het debat was er ook één ervaringsdeskundige die in armoede heeft geleefd, maar nu eruit is omdat ze getrouwd is.
Het kan ineens allemaal zo snel gaan en voor dat je het weet, leef je in armoede.