Na twintig jaar lang besturen, zit de SP.A van Bruno Tobback nu zowel op het Vlaamse als op het federale niveau op de oppositiebanken. In een interview met Humo haalt de fel gecontesteerde voorzitter van de socialisten fors uit naar CD&V.
De nieuwe regeringen komen er door een rechtse alliantie van N-VA, CD&V en Open VLD. Dat de christen-democraten de voorbije weken hebben gepleit voor een vermogenswinstbelasting, traditioneel het stokpaardje van linkse partijen, valt Tobback bijzonder zwaar.

‘Soms geloofde ik mijn eigen ogen en oren niet, als ik de onderhandelaars van CD&V nog maar eens hoorde aandringen op een vermogenswinstbelasting. Het is onbegonnen werk om te doorgronden waar CD&V nu voor staat, in de vorige regering waren ze daar alleen maar vierkant tegen. Ik vergelijk CD&V niet met Caligula zoals mijn vader, maar eerder met een kwal die alle richtingen uitdrijft.’

‘Niet meelijwekkend’

Voor de oppositie is Tobback niet bang, ook al krijgt zijn aanpak in eigen rangen van onder andere Freya Van den Bossche en John Crombez zware tegenstand. ‘De oppositie is voor onze partij een opportuniteit. We zijn bedreven in het spelletje en ik hoop dat we nooit op zo’n meelijwekkende oppositie zullen voeren als CD&V ten tijde van paars. Zij zijn daar jaren niet goed van geweest, die fout gaan wij niet maken.’

‘Ik ben ervan overtuigd dat wij vrij snel de juiste cadans zullen vinden en dat wij meer zullen zijn dan de stem van de linkse mensen die nu al kwaad zijn over het huidige beleid. Daar komen straks heel wat centrumkiezers bij, die zich met het huidige beleid snel verontwaardigd en bedrogen zullen voelen.’

‘Flauwe zever’

Over de interne stammentwisten reageert Tobback zoals steeds onbewogen. ‘Het is geen prettige zomer geweest, als heeft het mij nooit zóver gebracht dat ik dacht: kust ze, ik ben hier weg. Ik was vooral gefrustreerd omdat ik vond dat we veel nuttiger dingen te doen hadden dan elkaar af te maken’

‘En je zult mij niet geloven, maar ik trek me van al die citaten over mij in de pers geen fluit aan. Het waren allemaal anonieme verklaringen. Zolang iemand niet met naam en toenaam zijn gedacht durft te zeggen, is dat voor mij flauwe zever.’

Datum: 14/10/14
Bron: De Standaard
Link: http://www.standaard.be/cnt/dmf20141014_01320219

Eigen mening: Ik begrijp Bruno Tobback hier niet zo goed. Het is duidelijk dat het verkiezingsverlies hem zwaar valt. Maar dan nog zou hij toch blij moeten zijn als er in het regeerakkoord geijverd werd voor één van zijn overtuigingen? Het heeft volgens mij ook te maken met jaloezie. Sp.a heeft 20 jaar deel uitgemaakt van een regering en dan plots niet meer, zo iets komt altijd aan. De partij is ziek en wordt geleid door iemand die zijn eigenbelang aan de kant moet schuiven en het partijbelang naar voor. Het is tijd voor een frisse wind zodat ze zich kunnen storten op het voeren van oppositie en zich wapenen voor de volgende verkiezingen.